محققانبا مطالعات بر بروی نگارشهای دیجیتالی و دستی کودکان دریافتند که ابزار نگارش میتواند در باهوشتر شدن انها نقش داشته باشد.
به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو، تحقیقی جدید بر روی مغز نشان میدهد که نوشتن با دست به کودکان کمک میکند تا بیشتر یاد بگیرند و مطالب را بهتر به خاطر آورند. از طرفی مدارس بیشتر به سمت دیجیتال شدن پیش میروند.
پروفسور آدری ون درمیر، از دانشگاه علوم و فناوری نروژ معتقد است که باید راهبردهای ملی مناسب وجود داشته باشد تا اطمینان حاصل شود که کودکان حداقل آموزش نوشتاری را دریافت میکنند. نتایج چندین مطالعه نشان میدهد که هم کودکان و هم بزرگسالان هنگامی که مینویسند مطالب را بهتر یاد گرفته و بخاطر میآورند. اکنون مطالعه دیگری نیز همین موضوع را تأیید میکند. انتخاب نوشتن با دست به جای استفاده از صفحه کلید، بهترین یادگیری و ماندگاری مطالب را به همراه دارد.
ون درمیر میگوید: «هنگامی که لیست خرید یا یادداشتهای سخنرانی خود را با دست مینویسید، بعدا محتوای آن را بهتر به خاطر میآورید.»
ون درمیر و همکارانش چندین بار ابتدا در سال ۲۰۱۷ و اکنون در سال ۲۰۲۰، در این مورد تحقیق کردهاند. در سال ۲۰۱۷، او فعالیت مغز ۲۰ دانشآموز را مطالعه کرد. وی اکنون تحقیقی را منتشر کرده است که در آن فعالیت مغز را در دوازده جوان و دوازده کودک بررسی کرده است. این اولین بار است که کودکان در چنین مطالعهای شرکت میکنند.
هر دو مطالعه برای ثبت و ردیابی فعالیت امواج مغز از نوار مغزی استفاده کردند. این شرکتکنندگان کلاهی پوشیدند که بیش از ۲۵۰ الکترود به آن متصل بود. مغز وقتی فعال است پالسهای الکتریکی تولید میکند. حسگرهای موجود در الکترودها بسیار حساس هستند و فعالیت الکتریکی را که در مغز اتفاق میافتد را ثبت میکنند.
هر معاینه برای هر نفر ۴۵ دقیقه به طول انجامید و محققان در هر ثانیه ۵۰۰ داده دریافت کردند. نتایج نشان داد که مغز هم در بزرگسالان و هم در کودکان هنگام نوشتن با دست بسیار فعالتر از تایپ کردن روی صفحه کلید است. ون درمیر بیان کرد: «استفاده از خودکار و کاغذ باعث میشود مغز در بخاطر سپردن مطالب بهتر عمل کند. نوشتن با دست فعالیت بسیار بیشتری را در قسمتهای حسی-حرکتی مغز ایجاد میکند. بسیاری از حسها با فشار دادن قلم روی کاغذ، دیدن حروفی که مینویسید و شنیدن صدایی که هنگام نوشتن ایجاد میکنید، فعال میشوند. این تجارب حسی باعث ایجاد ارتباط بین قسمتهای مختلف مغز شده و مغز را برای یادگیری آماده میکند. هم بهتر یادمیگیریم و هم بهتر به خاطر میآوریم.»
او معتقد است که مطالعه خودش و مطالعات گذشته بر اهمیت به چالش کشیدن کودکان با کشیدن و نوشتن، بخصوص در مدرسه، تاکید دارند. واقعیت دیجیتالی امروز این است که تایپ کردن، ضربه زدن و خیره شدن به صفحات نمایش بخش اعظمی از زندگی روزمره کودکان و نوجوانان است.
بررسی ۱۹ کشور اتحادیه اروپا نشان میدهد که کودکان و نوجوانان نروژی بیشترین وقت را در اینترنت میگذرانند. این بررسی نشان میدهد که کودکان نروژی ۹ تا ۱۶ ساله هر روز تقریبا چهار ساعت در اینترنت میگذرانند، که دو برابر این میزان در سال ۲۰۱۰ است.
ون درمیر افزود: «با توجه به پیشرفت چند سال گذشته، خطر از دست دادن توانایی نوشتن در یک یا چند نسل وجود دارد. تحقیقات ما و دیگران نشان میدهد که این یک نتیجه بسیار ناخوشایند از افزایش فعالیت دیجیتالی است. برخی از مدارس در نروژ کاملا دیجیتالی شدهاند و به طور کلی از آموزش نوشتاری صرف نظر میکنند.»
در بحث درباره نوشتن با دست یا استفاده از صفحه کلید در مدرسه، برخی از معلمان بر این باورند که صفحه کلید ناامیدی کمتری برای کودکان ایجاد میکند. آنها اشاره میکنند که کودکان میتوانند زودتر متنهای طولانی بنویسند و انگیزه خوبی برای نوشتن دارند، زیرا تسلط بیشتری با صفحه کلید را تجربه میکنند.
یادگیری نوشتن با دست کمی کند است، اما برای کودکان مرحله مهمی است. حرکات پیچیده دست و شکل دادن به حروف از چند جهت مهم است. استفاده از صفحه کلید یک الگوی تکراری برای حرکات دست و نوشتن دارد. اما نوشتن با دست مستلزم کنترل مهارتهای حرکتی و حواس است. مهم است که مغز بیشتر درگیر یادگیری شود. نوشتن با دست، مانند بسیاری از تجربیات و فعالیتهای دیگر، مغز را به چالش میکشد.
مغز طی هزاران سال تکامل یافته است. این تکامل صورت گرفته تا بتواند اقدامی انجام دهد و رفتار مناسب را هدایت کند. برای اینکه مغز به بهترین شکل رشد کند، باید از آن به نحوی که بهترین عملکرد را دارد، استفاده کنیم. اگر مغز خود را به چالش نکشیم نمیتوانیم به تمام پتانسیلهای آن دست پیدا کنیم.