پدیدهای به نام معلم بلاگر!/فرصتها و آسیبها
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو- زهرا فرمانی خوشه مهر؛ پدیدهی معلم بلاگرها در سالهای اخیر به یک موضوع بحث برانگیز تبدیل شده است. این معلمان که با تولید محتوا در شبکههای اجتماعی شناخته میشوند. به نظر میرسد که با رویکرد خلاقانه و جذاب خود به ترویج آموزش و فرهنگ کمک میکنند. اما آیا واقعاً میتوانند به عنوان الگوهای آموزشی مؤثر و پایدار در جامعه عمل کنند؟ این سوالی است که باید با دقت به آن توجه شود.
نخستین انتقاد به این پدیده وابستگی عمیق و بی ملاحظه به رسانههای اجتماعی است. معلم بلاگرها به جای این که در کلاسهای درس و در تعاملات رو در رو با دانش آموزان به یادگیری عمیق و تعاملی بپردازند وقت خود را به تولید محتوای سطحی و اغلب زودگذر اختصاص میدهند. در این فضا اولویت به جذابیت بصری و سرگرم کنندگی میرسد و این امر میتواند باعث کاهش توجه دانش آموزان به مباحث واقعی و اساسی آموزشی شود. وقتی آموزش به یک نمایش تبدیل میشود. دیگر جایی برای تفکر عمیق و تحلیل باقی نمیماند.
علاوه بر این بسیاری از معلم بلاگرها به جای ارائهی اطلاعات دقیق و علمی به ترویج محصولات و خدمات مختلف میپردازند. این نه تنها اعتبار آموزشی آنها را زیر سوال میبرد، بلکه ممکن است باعث گمراهی و سردرگمی دانش آموزان شود. وقتی معلم به یک تبلیغ کننده تبدیل میشود آیا میتوان به او به عنوان یک منبع معتبر علمی نگاه کرد؟ این تغییر در نقش معلم میتواند به تشویق رفتارهای غیر مسئولانه در بین جوانان منجر شود و به جای آموزش ارزشها و اخلاق فقط به تبلیغ کالاهای تجاری بپردازد.
نکتهی دیگری که باید به آن توجه کرد ایجاد یک فرهنگ فوریت در یادگیری است در دنیای امروز دانش آموزان به دنبال محتوای سریع و کوتاه هستند و این گرایش میتواند به کاهش تمایل به مطالعهی عمیق و تفکر انتقادی منجر شود. در حالی که اطلاعات به سادگی در دسترس است. اهمیت یادگیری عمیق و تفکر انتقادی هرگز نباید نادیده گرفته شود. معلم بلاگرها به جای این که دانش آموزان را به چالش بکشند ممکن است به آنها آموزش دهند که چگونه به سرعت و سطحی مصرف کنند، به این که چگونه به عمق مسائل بیندیشند.
در نهایت در حالی که معلم بلاگرها میتوانند نقشی مثبت در ترویج آموزش ایفا کنند باید توجه داشت که این پدیده نباید جایگزین بعضی روشهای سنتی و مؤثر یادگیری شود. زیرا هر روش سنتی قابل جایگزینی نیست و برخی از این روشها در مواقعی ضروری و مهم هستند. معلمی باید فراتر از یک بلاگری باشد؛ او باید با دانش عمیق، تعهد و اخلاق به شکل گیری آیندهی نسلها کمک کند.
آموزش نیاز به تعامل تعهد و احساس مسئولیت دارد و این چیزها در بستر فضای مجازی به راحتی قابل دستیابی نیستند؛ بنابراین باید به فکر راه حلهایی بود که بتوانند این دو حوزه را به طور مؤثر ترکیب کنند. معلمان باید به دور از جذابیتهای ظاهری به اصل خود که تربیت و آموزش نسلهای آینده است پایبند بمانند. در این مسیر یادگیری واقعی نه تنها به چالشها پاسخ میدهد بلکه به آیندهای روشنتر برای همه ما کمک میکند.
*انتشار یادداشتها به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروهها و فعالین دانشجویی است.