از رأی شهروندان به عکس تبلیغاتی تا صدای خاموش قطار پیر؟!

گروه سیاسی «خبرگزاری دانشجو»، شورای سوم شهر شیراز دوران شش ساله خود را با فرار و نشیب های فراوان از جمله برکناری دو عضو شورای اسلامی شهر و شهردار شیراز پشت سرگذاشت.

در همین راستا خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» در شیراز، با نگاهی به فعالیت شورای سوم شیراز از ابتدا تا کنون، رخدادهای مهم این شورا را تحلیل و بررسی کرد.

تاریخچه شورای اسلامی شهر شیراز

پس از برگزاری نخستین دوره انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا در سال 1377، نخستین شورای اسلامی شهر شیراز از اوایل بهار 1378 فعالیت خود را به طور رسمی آغاز کرد.

در انتخابات دوره دوم شوراهای اسلامی شهر و روستا نیز که در اسفند ماه 1381 برگزار شد، مردم شیراز نیز منتخبان خود را برای عضویت در دور دوم شورای اسلامی شهر شیراز انتخاب کردند و در پی آن، شورای دوم اسلامی شهر شیراز از اردیبهشت ماه 1382 فعالیت خود را آغاز کرد.

انتخابات دور سوم شوراها نیز در 24 آذر 1385 برگزار و شهروندان شیرازی با استقبالی بی نظیر، 11 نماینده خود را در شورای سوم انتخاب کردند و شورای سوم از نهم اردیبهشت ماه 1386 فعالیت خود را به طور رسمی آغاز کرد.

طبق اطلاعیه ستاد انتخابات کشور در شهر شیراز از مجموع یک میلیون و 248 هزار و 270 آرای ماخوذه، فاطمه هوشمند با 31 هزار و 117 رای، مهدی خانی با 28 هزار و 765 رای، علی زحمت کش با 27 هزار و 742 رای، زین‌العابدین عرب با 27 هزار و 507 رای، محمد کاظم دستغیب با27 هزار و 458 رای، شبیر زارع خفری با  25 هزار و 662 رای، عزت‌الله فهندژ سعدی با 25 هزار و 494 رای، مظفر مختاری  24 هزار و 656 رای، معصومه زارع با 23 هزار و 984 رای، سعید موسوی با 23 هزار و 342 رای، محسن معین با 23 هزار و 40رای، به عنوان اعضای اصلی سومین دوره شوراهای اسلامی شهر انتخاب شدند. 

بنابراین به اعتقاد تحلیل گران سیاسی، در انتخابات سوم شاهد یک آرایش سیاسی خاص بودیم. بدین معنا که بیش از 16 ائتلاف در این انتخابات حضور داشتند که از این میان 11 ائتلاف از بین جریانات اصولگرا و چهار ائتلاف از میان جریانات اصلاح طلب و یک ائتلاف به صورت مستقل در این انتخابات حضور داشتند که تعدد این ائتلاف ها بویژه در بین اصولگرایان باعث شد آرای نامزدهای حاضر در انتخابات شکسته شود و میان نامزدهای حاضر در انتخابات تقسیم شود.

کاندیداهای اصولگرایان در انتخابات شورای سوم نتوانستند اکثریت کرسی‌ها و جریان غالب را به خود اختصاص دهند و بیشتر با اختلاف کمی از آرا، از حضور در شورا بازماندند و برخی نیز در رده‌های علی البدل نیز قرار گرفتند.

درگذشت یک عضو و برکناری دو عضو دیگر در شورای سوم

شورای سوم شیراز در میانه راه عزت الله فهندژ سعدی را که سال ها با بیماری دست و پنجه نرم می کرد و از یادگاران دفاع مقدس بود را از دست داد و احمدرضا نقیب زاده، عضو علی البدل شورا جایگزین وی شد.

همچنین پس از آن، فاطمه هوشمند و سعید موسوی نیز به علت اختلافات مالی و اتهاماتی که بر آنان وارد شده بود از همراهی کردن شورای سوم بازماندند و حجت الاسلام عبدالرسول میری و محمد حق نگر دو عضو دیگر علی البدل شورای اسلامی شهر شیراز در یکسال آخر عمر فعالیت شورای سوم وارد این پارلمان محلی شدند.

بلاتکلیفی برخی طرح‌های هدف 90 شورا

شوراییان سوم 29 طرح را به عنوان پروژه های هدف 90 تعریف کردند که 20 طرح در زمینه ترافیکی و 9 طرح نیز در زمینه فضای سبز است. 

پــروژه هــای تــرافیــکی شامل طرح تقاطع ستارخان، طرح تقاطع غیرهمسطح میدان دفاع مقدس، طرح تقاطع غیرهمسطح بلوار فضیلت – سرداران، طرح تقاطع غیر همسطح رضوان، طرح تقاطع غیر همسطح باهنر – امیرکبیر، طرح تقاطع غیر همسطح سرداران – نصر، طرح تقاطع غیر همسطح رحمت – باهنر، طرح تقاطع غیر همسطح سرداران – بوستان، طرح تقاطع غیر همسطح میدان ولیعصر، طرح تقاطع غیر همسطح بلوار چمران – مطهری، طرح تقاطع غیر همسطح میدان قصرالدشت، طرح احداث پل امتداد خیابان خلیلی، بزرگراه وحدت، طرح تقاطع غیر همسطح میدان مطهری، طرح پل و تقاطع میدان معالی آباد، طرح ساماندهی میدان دروازه قرآن، تکمیل طرح تقاطع غیر همسطح غدیر، طرح تقاطع غیر همسطح باغ صفا، تقاطع غیر همسطح سرداران – ساحلی و بزرگراه کوهسار مهدی است.

از پــروژه هــای فضــای سبــز نیز طرح بند انحرافی نهر اعظم، پروژه سد مخزنی تنگ سرخ، گهواره دید، پروژه باغ مخابرات، پارک سایه، طرح دلتای نهر اعظم، پارک و بند تنگ الله اکبر، پارک چمران جنوبی و پارک تمدن هاست.

بر این اساس از تعداد 20 طرح ترافیکی هدف 90 تاکنون 11 تقاطع غیر همسطح به بهره برداری رسیده، شش طرح در حال اجرا و سه طرح دیگر هنوز اجرایی نشده است.

از پروژه های فضای سبز نیز طرح هایی همانند بند انحرافی نهر اعظم، پروژه سد مخزنی تنگ سرخ، طرح دلتای نهر اعظم و پارک چمران جنوبی در حال ساخت و پارک تمدن ها، پروژه باغ مخابرات و پارک و بند تنگ الله اکبر نیز اجرایی نشده است.

برکناری شهردار شیراز و انتصاب شهردار جدید

 مهران اعتمادی، شهردار سابق شیراز هفتم مهر سال 89 درشورای اسلامی شهر شیراز در جریان استیضاح خود، به سوالات و موارد ابهام اعضای شورای شهر پاسخ داد؛ اما توضیحاتش، اعضا را قانع نکرد.

اعضای شورای اسلامی شهر شیراز پس از اتمام دفاعیات شهردار در مورد هزینه کرد همایش شهرداران راه ابریشم و جشنواره‌ بالن های داغ، به دنبال مبهم بودن توضیحات، رای بر تعیین تکلیف شهردار دادند.

 از میان 10 عضو حاضر در صحن علنی شورای شهر، هشت تن از نمایندگان رای به برکناری و دو نفر نیز رای بر ابقا دادند و مهران اعتمادی برکنار و یکی از شهرداران مناطق بر کرسی ریاست بر شهر شیراز نشست و بعد از آن در 16 آذرماه 89 شهردار جدید شیراز انتخاب شد.

بعد از دعوت شورا از افراد مختلف برای اعلام برنامه های خود برای تصدی پست شهرداری حدود 40 نفر برنامه هایی را ارائه کردند که در نهایت پس از بررسی برنامه های ارائه شده سه نفر به عنوان گزینه های نهایی پیش روی اعضای شورا قرار گرفتند.

از آنجا که علیرضا پاک فطرت دو ماه به عنوان سرپرست شهرداری مشغول فعالیت بود و مدرک و رشته تحصیلی وی مطابق با خواسته شورا بود با 10 رای موافق و یک رای مخالف به عنوان شهردار شیراز انتخاب شد.

در انتخابات شورای سوم سقف و کف پایین آمد

حسن نیلی از کارشناسان سیاسی و استاد دانشگاه شیراز در تحلیل شورای سوم شهر شیراز گفت: در شورای قبلی بیشتر خرده گفتمان‌ها باعث پایین آمدن سقف و کف شد و نفر اول با هفت درصد آرا وارد شورا شد.

وی بیان داشت: باید در این دور تلاش شود در شورای اسلامی شهر، از متخصصان که به جهت گفتمانی و فنی از جایگاه بالایی برخوردار بوده و در شکل‌دهی یک کالبد و ساختار شهری تجربه و تخصص داشته باشند، استفاده کرد.

نیلی خاطرنشان کرد: باید شاخص و محور در انتخابات پیش رو بر مبنای اصلح بودن افراد باشد و آنانی انتخاب شوند که دارای مبانی نظری منبعث از انقلاب اسلامی باشند.

این استاد دانشگاه بیان داشت: هم اکنون در شیراز ترکیبی از المان های مختلف را می‌بینیم که شهر را به پارکینگی بزرگ تبدیل کرده و این در حالی است که شهر باید از محیط زیست مطلوبی برخوردار باشد و شهروندانی که در شهر هستند باید آرامش شهری داشته باشند.

وی تاکید کرد: مشکل ما در شیراز به کارگیری مبنای نظری مخلوط در توسعه شهری است؛ بنابراین باید مبانی مرتبط با زیست شهری و کالبد محیط شهر را به طور متوازن در شیراز متجلی کنیم. شورا در سرمایه گذاری و تبدیل شهر به مرکز همایش های بین المللی موفق نبود.

شورا در سرمایه گذاری و استفاده از پتانسیل های سرمایه گذاران موفق نبود

جواد زرین‌کلاه، فرماندار شیراز نیز گفت: ایجاد سرمایه گذاری در شیراز یکی از مهم ترین مواردی است که باید بیشتر مورد توجه قرار می گرفت.

وی افزود: شورا در سرمایه گذاری و استفاده از پتانسیل های سرمایه گذاران موفق نبود.

فرماندار شیراز بیان کرد: شیراز ظرفیت های بین المللی و تبدیل شدن به مرکز همایش های بین المللی را دارد و باید بیش از این از ظرفیت ها استفاده شود.

زرین‌کلاه تصریح کرد: شیراز هنوز از دارا بودن یک مرکز همایش بین المللی به عنوان شهر زیبای جهان محروم است و در این زمینه می شد، بیشتر کار کرد.

وی خاطرنشان کرد: مردم باید با شناخت و بصیرت بیشتر این دوره را به انتخاب شورا بپردازند تا بیش از این شاهد عمران و توسعه شهری شیراز در عرصه های مختلف باشیم.

شورائیان می توانستند تاثیر بیشتری در ساخت و ساز داشته باشند

حسین صادق‌عابدین، استاندار فارس نیز در زمینه فعالیت شورای سوم شهر شیراز گفت: شورای شهر می توانست تاثیرگذاری بیشتر در ساخت و عمران شهری به دنبال داشته باشد.

وی افزود: با توجه به گذشت شش سال از عمر شورای سوم ساخت و ساز در شیراز را کم تر می بینیم و کار عمرانی کم است.

استاندار فارس بیان داشت: بیشتر فعالیت شورای سوم صرف مسائل سیاسی و حاشیه ای شده است و البته در یکسال گذشته کمتر شاهد این بوده ایم.

 صادق عابدین تصریح کرد: مردم باید دقت بیشتری در انتخاب اعضای شورا در انتخابات پیش رو داشته باشند. 

وی افزود: باید مردم عملکرد شورای اسلامی شهر را بررسی و مطالبه کرده و افرادی را انتخاب کنند که برای عمران و آبادانی شهر موثر باشند. 

برخی از مردم به عکس کاندیداها رای دادند

حجت‌الاسلام محمد حاجی‌زاده، نماینده ولی فقیه در سپاه فجر فارس نیز با بیان اینکه نباید انتخابات شوراها تحت الشعاع قرار گیرد، گفت: در دوره‌های گذشته در شیراز، برخی براساس عکس افراد رای دادند.

وی بیان کرد: در پی انتخاب مردم در شورای سوم، عده‌ای آمدند که باعث آبروریزی برای شهر و دیارمان شدند، باید مراقب باشیم، تا در این دوره چنین اتفاق هایی رخ ندهد.

در پایان این گزارش و تفاسیر بالا و ارزیابی های موجود از فعالیت های شورای سوم به این نکته مهم نیز باید اشاره کنیم که قطار شهری شیراز عمر سه دوره شورای شهر را تجربه کرد؛ اما همچنان روی خط ترمز ایستاده و هنوز هم به مرحله بهره برداری نرسیده است تا با سن و سالی بیش از 10 سال به عنوان قطار پیر معروف شود.

با توجه به رشد بی رویه ساخت و سازهای عمرانی شهری گاه باید این موضوع را هم در نظر داشت که قشر ضعیف جامعه اتومبیل ندارند تا از پل ها و تقاطع استفاده کنند، این نوع برنامه ریزی ها خلاف عدالت اجتماعی است و این عدالت باید در توزیع منابع و هزینه‌کردهای شهرداری وجود داشته باشد.

بنابراین در شیراز به تئوری عدالت در شهرسازی پرداخته نشده است و از منظر عدالت اجتماعی روش تحلیلی صورت نگرفته است؛ شاید مدیران شهری ما در غیاب کارشناسان  و متخصصان می‌توانند فرافکنی کنند و این را به عنوان کارنامه موفق از خودشان ارائه بدهند.