سارا فلاحی در گفتوگو با خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» در ایلام، بیان کرد: مهمترین بستر فرهنگ ساز در هر جامعه ای دانشگاه است. در تمام دنیا، دانشگاه ها به عنوان مکانی مقدس مورد احترام و وفاق مردم جامعه، مسئولان، اساتید و دانشجویان هستند.
وی ادامه داد: در کشور های اروپایی و آمریکا دانشجویان موظف به رعایت اصول و قواعدی هستند که از سوی کمیته انضباطی دانشگاه مربوطه تبیین شده است، در این مراکز پوشیدن شلوار و لباس لی مردود می باشد و به عنوان ضد ارزش محسوب می شود. پوشیدن هر لباسی در کالج های غربی به معنای نقض حرمت آن است.
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد ایلام گفت: در آیین نامه انضباطی کالج بریتانیا قید شده است در صورت مصاحفه زن و مرد با یکدیگر، اگر خانم احساس کند طرف مقابلش از دست او برای لذت جویی ولو برای چند ثانیه استفاده می کند، می تواند از وی شکایت کند. پوشیدن لباس جین در محافل رسمی و مراکز آکادمیک انگلستان نشانه سبک سری و جلف بودن است.
فلاحی با بیان اینکه دانشجویان پسر در کشورهای غربی باید یونیفرم هایی ساده و ترجیحا کت و شلوار بپوشند، ادامه داد: خانم ها نباید با پوشیدن دامن کوتاه و شلوارک و نیز بهره جویی از آرایش های تند خوددنمایی کنند، آنها می توانند از رنگ های خنثی مانند طوسی، آبی و الوان سرد استفاده کنند.
وی بیان کرد: متاسفانه امروزه دانشگاه های کشورمان رستنگاه همه چیز شده اند به غیر از دانش. دانشجویان اصیل و ساکنان سرزمین کهن ایران، مهد تمدن جهان با بی توجهی به عقبه تاریخی و فرهنگ خود، البسه ای می پوشند که اصلا در خور و شایسته آن ها نیست.
مدیر گروه علوم سیاسی دانشگاه آزاد ایلام با متذکر شدن تاریخچه لباس های جین تصریح کرد: لباس لی در اواخر قرن 19 تن پوش کارگرهای معادن آمریکایی بود، «آقای لی» برای حفاظت از پوستش در برابر خطرات جانبی و ریزش سنگ در معدن از پارچه ای ضخیم استفاده می کرد و آن را به دور خود می پیچید، بعدها پارچه مذکور، برای سهولت در استفاده به عناوینی مانند پیراهن و شلوار تغییر رویه داد.
فلاحی افزود: دانشجویان در داخل و بیرون از دانشگاه باید به گونه ای رفتار کنند که هر بیننده ای در نگاه اول به تقدس دانشجو بودنشان پی ببرد. لازم است به هر جایی که وارد می شویم حرمت آنجا را حفظ کنیم.
وی گفت: دانشجویان می گویند مسئولان در دانشگاه به ما احترام نمی گذارند، آیا دانشجویان به حقوق، شخصیت و منیت خود احترام می گذارند؟ این یک درد است که دانشجو عیار خود، محل تحصیل و جامعه ش را نمی شناسد.
در دانشگاهها به ويژه دانشگاه هنر رو به رشد و رواج مي باشد . يا وجود نصب دستور العمل پوشش مناسب براي دانشجويان دختر و پسر در محيط دانشگاهي در رويت دانشجويان اما باز هم
نهادي براي کنترل آن در دانشگاه اقدامي نکرده و دانشجويان بويژه خانمها حتا از پوشيدن مانتو صرفنظر کرده در زمستان با کاپشن و شلوار
حضور مي يابند و حراست و انتظامات جرات تذکر هم ندارند . و اين اختيار از آنها با اعتراض داشجويان . صلب شده است . حالا خارج از ارتباطا ت فيزيکي و غير محارم بودن و غير همجنس بودن که در اين دانشگاه مشاهده ميشود . مشخص نيست چه کسي مسئول اين فاجعه فرهنگي است . آيا دانشگاه فقط براي کسب درآمدوسرگرمي است !!!