استادیار اقتصاد دانشگاه فردوسی:
به گزارش خبرنگار«خبرگزاری دانشجو» از مشهد، مهدی فیضی امروز در نشست «سیاست گذاری بر مبنای شواهد و شهود» که در سالن شورای سازمان جهاد دانشگاهی خراسان رضوی در مشهد برگزار شد، بیان داشت: یکی از اقداماتی که اقتصاددانان باید انجام دهند این است که عدد ارائه دهند. این که عنوان کنیم توسعه آموزش مفید است عدد در نمی‌آید، بلکه این سخنان تنها حرف‌های زیبا هستند که نتیجه خاصی را در بر ندارند.
استادیار اقتصاد دانشگاه فردوسی مشهد با بیان اینکه فردی که درصدد است توسعه ایجاد کند باید بتواند سخنان فقرا را بشنود نه اینکه تنها رای و سخن خود را به کرسی بنشاند، تصریح کرد: امروز از فضای آکادمیک ما دعوایی که وجود دارد این است که لیبرالیسم یا دیگر مکاتب فکری خوب هستند یا خیر؟ این در حالی است که باید به این نکته توجه کنیم که توجه به این مکاتب فکری دردی از درهای فقرا را توجه نمی‌کند و تورم را از بین نمی‌برند.
وی ضمن تاکید بر اینکه امروز پایان‌نامه‌های ما پایان نامه‌هایی مکانیکی هستند که نتیجه آن فقر را کاهش نمی‌دهند، گفت: امید است کشور ما به سمت عمل گرایی هدایت شود و از بحث‌های ظاهری آزادی و عدالت بیرون آیند و به واقع بپردازند نه اینکه تنها سخنان زیبا بر زبان جاری کنند.
فیضی در پاسخ به اینکه در این مسیر چه کسانی باید توجیه شوند دانشجویان، اساتید و یا سیاستگذاران؟ بیان داشت: در این مسیر تمامی افراد باید توجیه شوند، سیاست گذاران با توجه به تاثیرگذاری که بر کشور و مردم دارند باید توجیه شوند؛ به طور مثال در بحث هدفمندی یارانه‌ها باید یک آماری ارائه می‌شد که بر اساس آن آمار عنوان می‌شد این هدفمندی مفید بود یا خیر؟ چه میزان در کجا و چرا مفید بود.
استادیار اقتصاد دانشگاه فردوسی مشهد با بیان اینکه در بحث هدفمندی هزینه بسیار شد؛ اما آن نتیجه لازم را ندیدیم ، خاطرنشان کرد: نباید در تهران نشست و برای سیستان و بلوچستان برنامه‌ریزی کرد.
وی افزود: اندیشمندان دانشگاهی ما نیز باید در این مسیر توجیه شوند. آنان باید از پشت میز کنار بیایند و کار میدانی و تحقیق انجام و در نهایت در اختیار سیاست گذاران قرار دهند.
فیضی با بیان اینکه ضعف جدی ما این است که چه کالایی را چه میزان و به چه کسی ارائه دهیم، تصریح کرد: ارزیابی کارایی سیاست‌ها با استفاده از داده‌های خرد و شواهد تجربی همچنین باز اندیشی بنیادین در فهم مسئله فقر با استفاده از رویکرد رفتاری دو رویکرد جدید در اقتصاد و توسعه هستند.
وی یادآور شد: انسان‌هایی که فقیر هستند آی کیویشان کاهش می‌یابد و زمانی که فقر آنان برطرف می‌شود آی کیوی آنان کاهش نمی‌یابد.
استادیار اقتصاد دانشگاه فردوسی مشهد با طرح این پرسش که چرا فقرا بچه‌های زیادی به دنیا می‌آورند؟ گفت: ابتدا برخی عنوان می‌کردند فقرا روش پیشگیری را نمی‌دانند؛ اما پس از آن زمانی که از کشورهای آفریقایی تحقیق میدانی به عمل آمد گفتند با توجه به اینکه نمی‌دانم وقتی پیر می‌شوم چه کسی عصای من است برای همین بچه بسیار به دنیا می‌آورم تا در پیری یکی از آنان عصای پیری‌ام شود.
فیضی با بیان اینکه یکی از مشکلات این کشورها نبود تامین اجتماعی است، بیان داشت: یکی دیگر از پرسش‌هایی که از فقرا می‌پرسند این است که چرا فرزندان خود را به مدرسه نمی‌فرستند؟ آنها می‌گویند که برای تحصیل هم اکنون باید هزینه بدهیم و نتیجه آن در آینده رخ دهد که ممکن است این نتیجه تنها برای فرزند من باشد نه من و حتی عنوان می‌کنند فرزند من سه کلاس درس بخواند یا چهار کلاس چه فرقی می کند؟
وی بیان داشت: مغز انسان‌های فقیر که درگیر مسائل روزه مره هستند را نمی‌توان با افرادی که این مسائل برای شان دغدغه نیست، مقایسه کرد.
ارسال نظرات