به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجو از ایلام، ناصرزاده، استاد معماری در دانشگاه های تهران در کارگاه معماری پایدار که امروز در دانشگاه پارسیان ایلام برگزار شد، اقوام عیلامی را نخستین نژاد در ایجاد اولین حکومت مدون در ایران اعلام کرد و گفت: ما به دنبال احیای بناهای ۲۰۰۰ سال پیش نیستیم؛ بلکه در پی تجدید هویت، روح مکان و خاطره جمعی هستیم که خاطرات شیرین گذشته را تداعی می کنند معماران بزرگ اروپایی به این جایگاه رسیده اند که به دوران تجدید روح مکان باشند.
وی تاریخ را آیینه گذشته و درکی برای آینده عنوان کرد و افزود: کشور ایران در طول تاریخ فقط یک نوع معماری و شهرسازی نداشته است؛ بلکه هر سلسله ای سبک معماری مختص به خود را داشت این تنوع در اقصا نقاط کشور نیز مشهود است، شناخت مکان ها و عناصر تاریخی امکان شناخت فرهنگ انسان هایی که روزگاری در آن می زیستند را به ما یادآوری می کنند، هنوز هم می توان از سبک بناهای سنتی در شهرسازی کهن به عنوان ایده کلی در توسعه مهندسی شهرسازی استفاده کرد، هنوز هم تاریخ و تمدن کشورمان زبانزد خاص و عام است؛ البته قرار نیست ما معماری هخامنشیان یا ساسانیان را تداوم دهیم ضمن اینکه بنای حذف کردن آن را نداریم.
این استاد بازار را یکی از شاخصه های معماری- شهرسازی ایران عنوان کرد و گفت: مجموعه بازار از دوران ساسانیان در کنار ورودی های شهر و خیابان های اصلی ایجاد شد که بعدها به داخل شهرها جابجا شدند، در حال حاضر در تمام شهرهای ایران و در مرکزیت شهر قرار دارد، بازار یا واژار واژه ای فارسی- پهلوی است که به مکان تبادل کالا میان خریداران و فروشندگان اطلاق می شود و مکانی برای جمع آمدی مراکز اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی بوده است.
ناصر زاده با تاکید بر اینکه در هیچ جای ایران بازارهای همسان مشاهده نمی کنید، تشریح کرد: تاثیر اقلیم بر سازه ایرانی سبب شده است، بازارهای مناطق سردسیر سرپوشیده و مناطق کویری سر باز باشند، تبادلات میان بازارهای ایران باعث گسترش حوزه های فرهنگی در اطراف، اکناف و سایر شهرها شده است، در دهه های اخیر برخی کارشناسان به دلایل غیرمنطقی و پیش کشیدن مشکل ترافیکی، کمبود فضای تجاری، خدماتی و طرح های آمایشی ضمنی در نظر دارند بازارهای سنتی را تخریب کنند و با معماری ماشین محور و دوری از رویکرد انسان محوری سعی در کمرنگ کردن، متروکه کردن و تخریب نقش بازار های سنتی را ایفا کرده اند، اختصاص دادن پیاده روهای سه متری به خیابان های ۴۵ متری موید این مطلب است.
قانون شهرداری بهترین قانون در ایران/ کسانی که به شهرداری مراجعه می کنند پشیمان می شوند
وی ادامه داد: با ورود وسایل نقلیه از سال ۱۳۰۰ تخریب بازارها در دست اقدام قرار گرفت، در کشور ایتالیا برای حفظ بافت های باستانی از وسایل نقلیه کوچک مقیاس استفاده می شود، ۳۰ میلیون گردشگر در طول سال از این کشور بازدید می کنند، هیچ خودرویی در شهر ونیز وجود ندارد، مردم ونیز برای صیانت از فرهنگشان با قایق تردد می کنند، تمام طبقات نخست منازل ونیز در زیر آب هستند، آن ها برای حفظ روح مکانشان ضمن احیای بافت های قدمی از هزینه کردن در مقیاس های وسیع دریغ نمی کنند.
این استاد دانشگاه با تاکید بر این مطلب که مشکل مدیریت چند گانه بافت های سنتی ایران را مورد تهدیدی قرار داده اند، خاطرنشان کرد: نام گذاری بخش کهن شهرها به «فرسوده» و تلاش برای نوسازی آن در سال های اخیر به مسابقه میان مدیران تبدیل شده است، کمیسیون های ماده پنج، ماده ۱۰۰ و هم ارز دو در فرایند یکپارچه سازی مدیریتی نیازمند تجدید نظر هستند، قانون فروشی ها نیاز به جلوگیری و حذف شدن دارند و در غیر این صورت راه به جایی نخواهیم برد.
ناصر زاده قانون شهرداری را بهترین قوانین در ایران دانست و گفت: البته این قوانین اجرا نمی شوند عده ای نیز که درصدد اجرای احکام هستند همین که به شهرداری مراجعه می کنند پشیمان می شوند.
شهرهای امروزین قلب تپنده ندارند
وی بیان کرد: در برابر فرهنگ بیگانگان منفعل شده ایم، مگر در گذشتهِ ایران، بیگانگان وجود نداشتند؟ در دوران هخامنشیان ۷۵ ملت در ذیل حکومت ایران وجود داشتند، خارجی ها همیشه در فرهنگ ایران بوده اند؛ اما چرا عرصه را به نفع اجنبی ها خالی کرده ایم؟ یک تاریخدان ایتالیایی می گفت: « تاریخ و هنر جهان را مدیون ایرانیان هستیم» چرا رویکرد ما به تقلید از دیگران متمایل شده است؟ سال گذشته بیش از ۲ میلیون ایرانی به امارات متحده سفر کردند؛ آیا کشور ما مناطق توریستی ندارد؟ در حال عقب نشینی از فرهنگ غنی خود هستیم، هویت و روح مکان خود را از دست داده ایم؛ در حالی که تمدن ایرانی هنوز هم بر سینه تاریخ جهان در حال درخشش است.
این استاد دانشگاه در حیطه معماری با تاکید بر اینکه معماران ما مانند فردوسی باید کاخی از فرهنگ ایرانی که در گذر زمان از مخاطرات طبیعی مصون است برپا کنند، گفت: شهرهای امروزین الهام بخش نیستند، قلب تپنده ندارند، شهر با عنصر انسان هویت می یابد، مدیریت شهری، شهرداری، استانداری، شورای شهر و معماران به ایجاد مدیریت متعادل بپردازند و مردم را محور طرح هایشان بدانند.