شماره شانزدهم نشریه «بیتعارف» انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه الزهرا(س) در یادداشتی به موضوع حقوق بشر پرداخته است که این یادداشت را با هم میخوانیم.
"من قدرتمند ھستم .من اسلحه دارم . من... پس ھمه باید به حرفم گوش دھید". این جملات مثال سطح پایینی برای نشان دادن یک مرام و روش بود. مرام سلطه گری! کشور ھای صاحب قدرت تا قبل از قرن مدرن و پست مدرن برای تصاحب منابع وسرمایه یک کشور، به راحتی و آشکارا زورگویی می کردند و به ھیچ وجه
لازم نمی دانستند پاسخ گوی افکار عمومی و جامعه بین الملل باشند اما با گذشت زمان ، به دلایل مختلف
از جمله قدرت گیری رسانه ، افزایش سواد عمومی و دلایلی مشابه آنھا،دیگر روش ابتدایی و بسیط ایشان
پاسخ گو نبود و سلطه گری راه جدیدی را می طلبید.
در این زمان باید با ادبیاتی محترمانھ و عملیاتی پیچیده تر به استحمار افکار می پرداختند و سلطه نوین را تاسیس می کردند. یکی از راه ھا این بود که کشورھای سلطه گر دور ھم بنشینند و شروع به تاسیس سازمان ھای بین المللی ای کنند که خود ، ریاست آنھا را برعھده داشته باشند و گرگ ھا به ریاست گله گماشته شوند.
برای مثال بیانیه ی حقوق بشر را تصویب و امضا کردند و آنان که تا دیروز کارشان مکیدن خون شریان ھای حیاتی کشورھا و مردمان آنھا بود،داعیه دارحمایت از بشریت شدند. آری، طنز تلخی است ماجرای دنیای ما!
نقض حقوق بشر، اھرمی کارآمد جھت فشاربه دولت ھا و مجبور کردن ایشان برای پیاده کردن آنچه که سلطه گران"حق"پنداشته بودند،با تعاریف و محک ھای مختص خودشان، شد.
به این بھانه آمریکا به عنوان سردمدار نظام سلطه و پارلمان اروپا به عنوان تابع آن،مجموعه ای از تحریم ھا را برعلیه ایران وضع نمودند . حال آنکه پر واضح است عملکرد ایشان، خود نقض حقوق بشر است. به قول معروف صدرش بخ ذیلش پنالتی میزند.
این سلطه گران، مدعی ھستند که ایران در زمینه ھای مختلف، حقوق بشر را مورد نقض قرار داده ... ادامه این یادداشت را در فایل pdf نشریه بخوانید.