باید‌ها و نباید‌های تشکل‌های دانشجویی و گام دوم انقلاب از زبان دانشجویان

اصولاً هر حرکت هدفدار و نظام مندی نیازمند اصل «برنامه ریزی» است. با یک نگاه کلی به بیانیه گام دوم انقلاب می‌توان متوجه شد که رهبر معظم انقلاب با نگاهی استراتژیک و راهبردی بیانیه گام دوم انقلاب را ابلاغ کردند؛ دیدگاه استراتژیک یعنی اینکه؛ از کجا، به چه طریقی و با چه شرایطی آمده ایم؟ درکجا قرار داریم؟ منابع و امکاناتمان چیست؟ تهدید‌ها و فرصت‌ها کدامند؟ به کجا خواهیم رفت؟ و ابزارمان برای رسیدن به هدف چیست؟

رهبر معظم انقلاب در این بیانیه به همه سوالات مذکور جواب صریح، مستدل و روشن داده اند.

انقلاب اسلامی در بطن ظلمات و تاریکی‌هایی که جهان محصور در دو قطبی شرق و غرب را فرا گرفته بود با یک اراده الهی و حرکتی مردمی به عنوان قطب سوم ظاهر گشت و با فروپاشی بلوک شرق، سخن از یک دوقطبی جدید به نام «اسلام و استکبار» را در عصر جدید به میان آورد؛ انقلابی که ضمن آمادگی برای تصحیح خطا‌های خویش به اصول خود پای بند بوده و تجدیدنظر ناپذیر است.

انقلابی که با «اصل ما می‌توانیم» از صفر شروع کرده و با وجود موانع و مشکلات بسیار همانند جنگ تحمیلی و تحریم‌ها هرگز از پای نایستاده و در حد توان تهدید‌ها را به فرصت تبدیل کرده است.

اما نکته دیگر این بیانیه زمان صدور آن است؛ در زمانی که دشمنان از همه توان خود برای متوقف کردن انقلاب استفاده می‌کنند و انقلاب اسلامی را ناکارآمد در آستانه سقوط جلوه می‌دهند، رهبر انقلاب با صدور این بیانیه و ترسیم ماموریت‌ها و چشم انداز‌های انقلاب اسلامی در گامی جدید و عصری جدید جوانانی را که دشمن همه توانش برای سقوط فرهنگی آنان به کار برده است را مخاطب قرار می‌دهد و ضمن دعوت به استفاده از تجربه گرانبهای گذشته با کلام و دیدگاهی مستدل، آرمانگرایانه و واقع بینانه آنان را به آینده‌ای روشن بشارت می‌دهد.

با این مقدمه نسبتاً طولانی بدین جا رسیدیم که رهبر معظم انقلاب، جوانان و بخصوص جوان مومن انقلابی دانا و کاردان را مخاطب خود در این بیانه قرار داده است؛ یعنی ادامه راه با جوانان است و ما هم به عنوان فعالین تشکیلاتی باید همانند یک استراژیست در ابعاد فردی و گروهی به سوالات بالا پاسخ دهیم.

اما سوالی که پیش می‌آید این است که تشکل‌های دانشجویی در گام دوم چه باید‌ها و نباید‌هایی پیش رو دارند؟

نکته جالبی که در بیانیه می‌توان مشاهده نمود این است که مقام معظم رهبری شاه کلید همه مسائل را «امید و نگاه خوشبینانه» می‌دانند؛ امیدی که کاذب نیست و محرک است، و مهم‌ترین ویژگی جوانان نیز امید به آینده است؛ پس باید در هر فعالیتی و در هر زمینه‌ای ضمن دیدن نیمه پُرِ لیوان، امیدوارانه در جهت پر کردن نیمه دیگر گام برداشت!

دانشجو و جنبش دانشجویی به عنوان موذن جامعه باید بیدار باشد، یعنی: تشکل‌های ما باید به سمتی بروند که نیاز‌های جامعه را تشخیص دهند و مطالعه و پژوهش‌های جامعه‌ی دانشجویی را به سمت نیاز‌های اساسی جامعه سوق دهند.
ارتباط بین دانشگاه و صنعت دو بعد دارد؛ اول، همسویی مطالعات دانشگاهی با نیاز‌های صنعت؛ دوم، حمایت دو جانبه این دو از یکدیگر. یعنی یک بعد درون دانشگاهی و بعد دیگر برون دانشگاهی؛ حال بعد درون دانشگاهی تا حد زیادی احتیاج به یک دیده بان دقیق و با ذکاوت دارد که در اینجا باید جنبش دانشجویی فعال‌تر شود و جایگاه خود را به درستی تعریف کند.

ما در مدیریت استراتژیک مبحثی داریم به عنوان رخداد و روند؛ در جامعه ما گاهی رخداد‌ها و روند‌ها به اشتباه تحلیل می‌شوند؛ برای مثال دو دهه قبل که پدیده ویدئو در جامعه مطرح شد ما به عنوان یک رخداد به آن نگاه کردیم یعنی مواجهه سلبی! اما ویدئو تنها یک رخداد نبود بلکه یک روند بود که در ادامه با ماهواره و سپس فضای مجازی ادامه پیدا کرد؛ اگر قرارگاه‌های فرهنگی و بخصوص تشکل‌های دانشجویی با یک دید بلند مدت نیاز جامعه به بخش نرم افزار و سخت افزار در رسانه را به درستی تشخیص می‌دادند و مطالعات و پژوهش‌های مناسبی در این راستا انجام می‌دادند شاید امروز اسیر تلگرام و اینستاگرام نمی‌شدیم.

تفاوت جنبش دانشجویی و دانشجوی تشکیلاتی با سایر دانشجویان باید در این باشد که نیاز‌های جامعه را بشناسد و با تحلیل مناسب نیاز‌های آتی را تشخیص دهد و با تعریف اهداف کوتاه مدت و بلند مدت از بعد فردی و گروهی به سمت آن حرکت کند.
حال در بیانیه گام دوم میبینیم که اولین توصیه از توصیه‌های هفتگانه رهبری به حوزه علم و پژوهش اختصاص دارد. رهبری اعتقاد دارند که باید برای پنجاه سال آتی برنامه‌ریزی کنیم و بعد از پنجاه سال جهان در وضعیت علمی به نحوی حرکت کند که هر کس که بخواهد علمی بیاموزد لاجرم زبان فارسی را تعلیم ببیند! این یک هدف بلند مدت است و اجرای آن نیازمند تعریف اهداف کوتاه مدت و برنامه ریزی مناسب است که این امر علاوه بر مسئولین متوجه جنبش دانشجویی نیز می‌باشد.
پیشرفت در حوزه‌های اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و سایر حوزه منوط به پیشرفت در حوزه علم و پژوهش و بومی سازی (ایرانی- اسلامی) علوم است تا همانند حوزه‌های دفاعی و هسته‌ای به نقطه‌ای دست یابیم که دیگر تهدید‌ها و تحریم‌ها اثرگذار نباشند. در گام دوم انقلاب وظیفه تشکل‌های انقلابی فراتر از گذشته است و باید بصورت آتش به اختیار نیاز‌ها را بشناسد، پژوهش کند و برنامه عملی ارائه دهد.

ابوالفضل محمدی
دانشجوی دانشگاه زنجان