یک کارشناس رسانه:
به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» از یزد، داوودی شب گذشته در مراسمی که به مناسبت روز دانشجو و تجلیل از دانشجویان برتر دانشگاه علوم پزشکی یزد با حضور رئیس این دانشگاه برگزار شد، تصریح کرد: با توجه به موقعیت زمانی و مکانی، موضوع مطالبه گری سیاسی عنوان بسیار مهمی است و از آنجا که چند ماه آینده انتخابات را در پیش داریم، جنس فرایندهای سیاسی در راستای جنبش های دانشجویی نیز رنگ و بوی خاصی به خود می گیرد که باید در قالب مفاهیم، آنها را جستجو کرد.
وی بیان کرد: ما به جنبش های دانشجویی به مثابه یک جریان بی رمق نگاه نمی کنیم، بلکه بر اساس آنچه که دربر دارد جنبشی رقم زننده شناخته می شود که تاثیرگذار است، ولی تکامل دهنده می باشد.
این کارشناس رسانه با اشاره به معنای مطالبه گری تصریح کرد: طلب حق کردن بدون نگاه کردن به مصلحت های رایج بهترین تعریف برای این واژه است و جریان های دانشجویی با توجه به تفاوتی که با جریان های دیگر دارند و نیز توقعاتی که جامعه از آنها دارد به نحوی مطالبه گری از نوع حق دارند.
داوودی گفت: ما از زمان انقلاب به بعد جریان های سیاسی متعددی را مشاهده کرده ایم که هر کدام بر مبنای مشی خود عملکردی داشته اند، ولی در نهایت هیچ کدام نتوانستند انتظارات جامعه دینی ما را برآورده کنند.
وی افزود: چهار نوع جریان روشنفکری دینی، التقاطی دینی، لائیک یا سکولار و الحاقی در جوامع مشاهده می شود و جریان های دانشجویی ما نیز به درستی به عنوان جریان های روشنفکری شناخته می شود.
این کارشناس رسانه ادامه داد: جریان روشنفکری دینی جریانی است که بر اساس آموزه های دینی شرایط تکامل خود را جستجو، و عمل می کند، اما جریان روشنفکری دینی التقاطی غیر صحیح جریانی است که پوسته خود را از دین گرفته ولی حرکت بر اساس دینداری و دینمداری را دفع می کند؛ اینها خطرناک ترین جنبش های دانشجویی هستند و اساسا بازی بر اساس حق محوری را در راس کار خود قرار داده اند.
داوودی بیان کرد: سومین نوع جریان روشنفکری سکولار است و مهمترین مولفه آن حضور و بروز عواملی است که تحجر مطالبه گری را به همراه خود دارند و پرورش می دهند و نمونه بارز آن نهضت آزادی بود.
وی افزود: آخرین نوع این جریانات الحادی است که این جریان دو مرحله نفی الهی در مبارزات به صورت علنی و آشکار را پشت سر گذاشته اند.
این کارشناس رسانه تصریح کرد: امروزه برخی از جریان های ما بر اساس ترکیب شکل دوم و شکل چهارم جریان های روشنفکری عمل می کنند، به نحوی که به بهانه مطالبه گری به مرحله بازی های سیاسی و نه سیاست دینی بلکه بر اساس سیاست الحادی تمایل و گرایش دارند که این، مشکلی اساسی برای مطالبه گری در جامعه ماست تا مطالبه بر اساس حق صورت بگیرد.
داوودی خاطرنشان کرد: ما دو نگاه را نسبت به جریان های دانشجویی از زمان شکل گیری انقلاب داریم که اولین نوع آن جریان های دانشجویی به عنوان موتور محرک و کمک جریان های انقلابی به منظور تکامل و بسط و قوام جریان های موثر در جامعه است و نوع دوم نیز به مثابه موتورهای محرکی است که می تواند فلان جریان غیر دانشگاهی را از مرحله صفر کارکرد اجتماعی به مرحله تصاحب قدرت برساند که همچون ابزاری است.
وی تصریح کرد: در جریان تکامل جنبش های دانشجویی در دهه های 60 و 70 نگاه اول وجود داشت، ولی این نگاه از دهه 70 به بعد تغییر کرد و قدری از مطالبات این جنبش ها متفاوت شد.
این کارشناس رسانه افزود: اگر جنبش های دانشجویی بر اساس جریان های دینی پیش بروند هم تکامل کننده خواهند بود و هم گفتمان ساز و تاثیرگذار، اما در غیر اینصورت اگر شکل دیگری از این جنبش ها را به خود گرفت حتما به سمت بازیگری سوق پیدا خواهد کرد.
داوودی ادامه داد: ما در دهه های گذشته مطالبات متفاوتی نسبت به اکنون داشته ایم به نحوی که در دهه 70 از 10 مطالبه هشت مورد آن سیاسی بود و دو مورد آن اقتصادی، اما این مطالبات در این دهه رنگ و بوی متفاوتی پیدا کرده، به نحوی که از 10 مورد مطالبه هشت مورد آن اقتصادی و دو مورد آن سیاسی است و در عین حال این مطالبات نیز رنگ و بوی ایدئولوژی به مثابه نه شرقی و نه غربی ندارد.
وی گفت: امروز باید جریان های دانشجویی را به سمت و سوی خود سوق دهیم و از انحرافات آنان جلوگیری کنیم، زیرا جریان های دانشجویی که بر اساس ظلم ستیزی ایجاد شدند و وابستگی به تفکر و جریانی خاص نداشتند، امروز دچار انحراف شده و به جای نقد قدرت به نقد جایگاه می پردازند و خود نیز به قدرت فکر می کنند.
این کارشناس رسانه در پایان بیان کرد: برخی نیز تلاش می کنند این جریان های دانشجویی را علیه حکومت بشورانند که باید با جایگزین کردن منافع جامعه به جای منافع شخصی در تصمیم گیری ها، این مشکلات را رفع کنیم.
ارسال نظرات