به گزارش خبرنگار"خبرگزاری دانشجو" از مشهد، ارزشهای دفاع مقدس یکی از منابع مهم فرهنگی ما هستند و هیچ کس در این تردید ندارد. فرهنگ ایثار، مقاومت و فرهنگ ناب اسلامی را به وضوح میتوان در مقولهای به نام جنگ تحمیلی و دفاع مقدس جوانان این کشور مشاهده کرد.
در این بین یکی از وظایف مسئولان کشور نشر و ترویج ارزشهای ناب دفاع مقدس میباشد که از این جهت نقش مسئولان دانشگاهی از جایگاه ویژهتری برخوردار است؛ به طوری که مشاهده میکنیم مقام معظم رهبری در سند اسلامی کردن دانشگاهها با اهتمام بیشتری به این مقوله نگاه کردهاند.
دانشگاه فردوسی مشهد از اردیبهشت ماه سال 91 تا کنون میزبان دو شهید گمنام میباشد که به گفته دانشجویان این دانشگاه، حضور این دو شهید فضایی معنوی را در کل دانشگاه به وجود آورده است و همه روزه تعداد زیادی از دانشجویان جهت ادای احترام به آنان در این مزار حاضر میشوند.
در ابتدا تصمیم بر این بود که برای شهدای گمنام دانشگاه یادمانی درخور ساخته شود که با گذشت زمان و تغییر مسئولان دانشگاه ساخت یادمان تبدیل به مرقد شد.
طی گفتوگویی که چندی پیش توسط همین خبرگزاری با معاونت فرهنگی و اجتماعی دانشگاه شده بود قرار بر این بود که تا قبل از 13 آبان ماه مرقد ساخته شود؛ اما از حدود دو ماه پیش که کارگران جهت ساخت مرقد، سنگ فرشهای اطراف مزار را برداشتهاند مزار شهدا به همین شکل رها شده است.
یکی از دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد در گفتوگو با خبرنگار"خبرگزاری دانشجو" در مشهد، در خصوص وضعیت فعلی مزار شهدای این دانشگاه بیان کرد: متاسفانه حدود 50 روز است که محوطه مزار شهدای دانشگاه فردوسی مشهد به بهانه ساخت و ترمیم مجدد نیمه کاره رها شد.
وی ادامه داد: علارغم قولهایی که مسئولان دانشگاه در رابطه با ساخت این مزار دادهاند؛ اما مشاهده میشود که با گذشت 50 روز از آغاز به کار هنوز هیچ اقدامی انجام نشده و مزار نیمه کاره رها شده است.
این دانشجوی کارشناسی ارشد الهیات دانشگاه فردوسی مشهد با بیان اینکه مسئولان دانشگاه قول داده بودند که در پاییز این ساخت این مزار به اتمام برسد، خاطرنشان کرد: مزار شهدا مانند یک مکان فرهنگی است، مسئولان دانشگاه بسیار بیشتر از این حرفها باید به این مزار اهمیت دهند نه اینکه آن را به حال خود رها کنند.
اعلام آمادگی جمعی از دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد جهت ترمیم محوطه مزار شهدا
وی تاکید کرد: چنانچه در هفته جاری مسئولان دانشگاه فکری به حال این مزار نکنند، طی صحبتهایی که شده است، دانشجویان دانشگاه خود دست به کار شده و اقدام به بازسازی و ترمیم مزار خواهند کرد.
این دانشجو با اشاره به اینکه حتی پوستر فراخوان دانشجو جهت کمک از دانشجویان برای ترمیم مزار شهدای دانشگاه را حاضر کردهایم، تصریح کرد: این عملکرد مسئولان دانشگاه منجر به اعتراض دانشجویان دغدغهمند شده است.
وی افزود: متاسفانه به بهانه ساخت یادمانی برای مزار شهدای دانشگاه محوطه مزار سابق را تخریب کردهاند، حتی عکسهای یادمانی را که قرار است بر روی مزار بسازند را در اطراف مزار نصب کردهاند؛ اما بعد از گذشت 50 روز هیچ اتفاق خوشایندی رخ نداده است.
این دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه فردوسی مشهد در بخش دیگری از سخنان خود خاطرنشان کرد: در خرداد ماه سال جاری در اجلاس مشترک معاونین و مدیران فرهنگی و اجتماعی دانشگاههای سراسر کشور، دانشگاه فردوسی مشهد به عنوان دانشگاه رتبه اول در فعاليتهای فرهنگی و اجتماعی دانشگاههای دسته يك كشور معرفی و مورد تقدير قرار گرفت.
"مزار شهدا تا ابد میعادگاه عاشقان و دلسوختگان است"
وی ادامه داد: حال سوال اینجاست که دانشگاهی که حایز رتبه نخست در بحث فرهنگ شده چرا محوطه مزار شهدایش که یک منبع مهم فرهنگی در این دانشگاه محسوب میشود و به گفته حضرت امام تا ابد میعادگاه عاشقان و دلسوختگان است باید اینگونه رها شده باشد؟ آن هم بعد از حدود 50 روز که از شروع پروژه بازسازی میگذرد!!
این دانشجو تصریح کرد: به جرات میتوان گفت کار فرهنگی که این شهدا در دانشگاه انجام میدهند هیچ کدام از مراکز فرهنگی و مدیران فرهنگی دانشگاه نتوانستند انجام دهند.
وی در پایان بار دیگر تاکید کرد: دانشجویان دانشگاه از مسئولین مطالبه جدی دارند که بازسازی محوطه مزار شهدای گمنام را که یک منبع غنی فرهنگی است هر چه سریعتر شروع کنند و این را اعلام میکنیم که چنانچه در هفته جاری این پروژه شروع نشود ما دانشجوها خودمان دست به کار میشویم و مزار شهدا را میسازیم.
متاسفانه مسئولان دانشگاه بودجههای خود را صرف میهمانیهای بیبرکت میکنند
در ادامه یکی دیگر از دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد گفت: متاسفانه مسئولان دانشگاه بودجههایشان را صرف میهمانیهای بیبرکت میکنند و آن را افتخار میدانند؛ اما هنگامی که صحبت از ترمیم و ساخت مزار میشود بودجه ندارند.
این دانشجوی مهندسی کشاورزی ادامه داد: چرا دانشگاهی به این عظمت هر چه خرجش میکنند، باز هم نارضایتی و کم کاری دیده میشود؟
وی با اشاره به اینکه مزار شهدای گمنام دانشگاه کوچک است؛ اما با وجود همین کوچکی روح بلند و پاک وجود این دو شهید تمام دانشگاه را تسخیر کرده است، خاطرنشان کرد: متاسفانه با این عملکرد، امروز شهدا غریبتر از دیروز هستند.
این دانشجوی دانشگاه فردوسی مشهد ضمن بیان اینکه این خاک مدیون از جان گذشتن این شهدا است، تصریح کرد: به نظر میآید چنانچه همین طور پیش برود همین یک قطعه را هم از شهدا بگیرند!!
در ادامه یکی دیگر از دانشجویان دانشگاه با تاکید بر اینکه چنانچه مسئولان دانشگاه قصد داشتند یادمان را طی چند سال آینده بسازند؛ چرا محوطه مزار را خرابش کردند، خاطرنشان کرد: اقدام اخیر مسئولان دانشگاه بیاحترامی به شهدا است. چرا مسئولان زودتر به فکر ساختن محوطه اطراف مزار نمیافتند.
این دانشجوی شیمی محض افزود: مگر نه اینکه شهدای گمنام نظر کردههای زهرای اطهرند؟ پس چرا مسئولان فکری نمیکنند و دست روی دست گذاشتهاند؟!
در ادامه یکی دیگر از دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد گفت: با توجه به وضعیت آب و هوایی و نزدیک شدن به فصل سرما طبیعتا باید بازسازی مزار تا قبل زمستان تمام شود.
این دانشجوی علوم سیاسی افزود: همانطور که مسئولین از ابتدا به دانشجویان، اساتید و دانشگاهیان دانشگاه قول داده بودند، این مزار باید تا پایان پاییز سال جاری تکمیل شود.
وی خطاب به مدیریت فرهنگی دانشگاه تصریح کرد: مدیریت فرهنگی دانشگاه با توجه به طولانی شدن زمان اتمام کار پروژه بازسازی مزار شهدا، دانشجویان دانشگاه فردوسی از شما تقاضا دارند، زمانی دقیق و به دور از ابهام برای پایان روند اجرایی کار بازسازی مشخص فرمایید. در غیر این صورت همت کرده و خودمان کمر به خادمی شهدایمان میبندیم.
ما را یاری رسان در حراست از ارمانهای شهیدان ک رهرو حسین تو بودند پاسداری کنیم و پاسبان قبور ومطهر و معطرشان باشیم.آمین.
مزار شهدا قداست دارد وتخریب و بازسازی نکردن آن نشانه ها زیر پا گذاشتن ارزش های انسانی است و زیر این دین سنگین شهدا رفتن سخت است.
امانه،عیبی ندارد!!اصلا بگذار همین طور باقی بماند.خاکی وگل آلود وعریان...
چه اشکالی دارد؟؟!!این روزها دلمان بدجورهوای کربلا را کرده ...
مگر شما پیغام آور کربلا نبودید؟محرم است دیگر!!شما هم باید رسالتتان را تمام میکردید فرزندان زهرایی مادر....کربلا راکه لایق دیدار نبودیم حداقل سپاس از کسانی که مزارتان را همچون کربلا کردند برای دل های تنگ...
وتعجبی نیست!غربت ارثیه پیشوایانشان است و امروز میراث لباس خاکی ها همین غبار هاست...
تاریخ قبر خاکی کم سراغ ندارد...
نخواستیم خنکایه سایه سقف المانیتان را درعوض گرما آفتاب سوزانی که مانوس است با؛به پیکر عزیز کرده ها تابیدن..
نخواستیم راحتی و آسایش دعا خوانه پیش کشیتان را در عوض آن تکیه گاه سبز آهنی که تنها زیورش همان چفیه های یادگاری بود و آویزه های سرخ و سبز پیشانی بند ها ،و صحنه وصال هزاران ارادت در پرواز هزاران سربند،صل الله علیک یا...
نخواستیم زیوری که فراتر این سادگی درخور،در شأنشان باشد! همین موسیقی آرامش بخش احتزاز همیشه در پرواز با نام مادر...همین کافیست...همین کافیست برای قرار بی قراریهامان!...ای کاش این خلوت انس محبوب به این ناچیز بها شکوه ، به یغما نمیرفت...ای کاش...