یادداشت دانشجویی/
به گزارش "خبرگزاری دانشجو"، در روزگاران و سده‌های پیش کشورهای اسلامی دارای مراتب بالای علم، عزت، پیشرفت، اقتدار و شکوفایی در جهان و به تبع آن دانشمندان و مشاهیر فراوان در زمینه‌های مختلف بودند؛ اما اکنون چند سده‌ای است که دیگر از آن علم،عزت، پیشرفت، اقتدار و عدالت خبری نیست.
جهان غرب از دانشمندان و مشاهیر جهان اسلام و همچنین آثار، نظرات و دیدگاه‌های آنان در کشورهای خود بکار برده و استفاده کامل بردند؛ اما متاسفانه ما مسلمانان از نظرات و آثار بزرگان خود حتی کتاب‌های مقدس و الهی خود آنطور که باید استفاده نمی‌بریم.
ریشه این عقب ماندگی‌ها و دور ماندن از پیشرفت و اقتدار و عدالت در چیست؟
الحمدلله ملت ایران اسلامی با تاسی از پیام‌های واقعه انسان ساز و عبرت آموز عاشورای اباعبدالله الحسین (علیه السلام) و یاران باوفایش و همچنین افشاگری‌های خانواده آن امام همام که نقش بزرگ و قابل توجهی در پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی ایران داشته است و برگ جدیدی در صفحه‌ی دفتر معادلات دنیا را برهم زد.
ملت ما با اتکا به نیروی داخلی و توانمندی‌های سرزمین خود اقدام به صرف شعار ما می‌توانیم زدیم که با پیشرفت‌های زیادی در زمینه‌های مختلفی نیز دست یافتیم و اکنون ایران اسلامی را الگویی برای تمامی کشورها بویژه کشورهای اسلامی تبدیل کرده است.
یکی از مسائلی که در آن موفق نبوده و آنطور که باید در آن پیشرفتی شاهد نبودیم مسئله عدم اتکا بودجه کشور به فروش نفت می‌باشد که جای سپاس دارد، این مسئله یعنی اتکا بودجه کشور به نفت روند کاهشی به خود گرفته است هرچند از وضعیت مطلوب خود بسیار عقب و دور است.
در دولت یازدهم با وجود مشاهده روند کاهشی اتکا بودجه کشور به نفت که جای تقدیر و تشکر از دولت دارد، شاهد عدم دیپلماسی فعال و غفلت در این زمینه و توجه بسیار زیاد به مذاکرات هسته‌ای بودیم که این مسئله موجب گردید استکبار جهانی بویژه دشمن همیشه قسم خورده ملت ایران اسلامی یعنی شیطان بزرگ آمریکا با همکاری خائنان منطقه ای بویژه رژیم آل سعود ضمن اقدام به افزایش تولید نفت خود به حفظ ثبات تولید نفت اوپک و تلاش جهت کاهش قیمت جهانی آن زنندریاست محترم جمهور دکتر حسن روحانی در جلسه هیئت دولت در 19 آذر 93 این مسائل را به نحوی اعلان کردند و تلویحا از خیانت این رژیم سعودی به زبان آوردند اما این سوال پیش می‌آید که با وجود مشاهده چنین خیانت‌هایی از رژیم آل سعود و استمرار سیاست دشمنی آنان با کشور عزیزمان ایران اسلامی، کوبیدن بر طبل همکاری و دوستی بیشتر و برقراری ارتبطات فزون‌تر چیست؟
درست است که مصلحت جهان اسلام به تعامل هرچه بیشتر کشورهای اسلامی است؛ اما با توجه به مشاهده چنین سیاستی از رژیم آل سعود و سیاست‌های نادرست دیگر در قبال جهان اسلام نظیر دخالت نظامی در بحرین ، رواج گروه‌های تکفیری، افراط و خشونت گرایی، حمایت از رژیم‌های استبدادی منطقه برای جلوگیری از بیداری اسلامی، مسئله‌ی فلسطین، حمایت از داعش و غیره آیا دیگر لزومی به سیاست افزایش تعامل کشورمان با این رژیم خائن وجود دارد؟
در پایان ضمن تشکر و سپاس دوباره از دولت جهت سیاست روند کاهش اتکا بودجه‌ی کشور به فروش نفت و انتقاد بدلیل اینکه تمام هم و غم دستگاه دیپلماسی کشورعزیزمان مسئله‌ای مذاکرات هسته‌ای شده و از مسائل دیگری هم چون فلسطین عزیز و مسئله‌ی خیانت آل سعود و غیره غفلت ورزیدند، به تمامی مسئولین بویژه دولتمردان جهت اجرای سریع‌تر و دقیق‌تر سیاست اقتصاد مقاومتی که دوای درمان مشکلات اقتصادی کشورمان بوده و باعث حمایت از تولیدات داخلی و در نتیجه رشد و شکوفایی اقتصاد کشورمان می‌شود توصیه می‌کنیم.
فرستنده: محمدباقر شریفی پاسندی
انتشار یادداشت دانشجویان به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط "خبرگزاری دانشجو" نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالان دانشجویی است.
ارسال نظرات