صانعی در گفتگو با خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» در مشهد، بیان داشت: توافق هسته ای یک زورآزمایی جهانی بین دو کشوری است که به لحاظ قدرت نرم در سطح بالایی هستند بنابراین نتیجه این مذاکره برد-باخت نیست که یک طرف پیروز مطلق میدان و طرف دیگر بطور مطلق شکست بخورد؛ چرا که هر طرف مذاکره دارای قدرت و اتاق فکری است که نمیخواهد چیزی را از دست بدهد بنابراین هر طرف مذاکره به سطح متوسطی از خواسته هایش رسیده اند.
وی در خصوص نتیجه مذاکرات که سه به دو به نفع ایران است، گفت: اینگونه نیست بلکه نتیجه برای طرفین مذاکره سه به سه است و طبق نظر کارشناسان، منتقدان و تحلیلگران، ما به معامله پایاپایی در توافق رسیده ایم و میتوان گفت ما در وقت اضافه قرار گرفته ایم و تا یک یا دو سال آینده نمیتوان به جمع بندی نهایی برسیم؛ چرا که بند بند این توافقنامه نیازمند بررسی تخصصی و کارشناسانه است.
این کارشناس سیاسی در پاسخ به این سئوال که آیا همه خط قرمزهای ما در توافق رعایت شده است یا نه؟ بیان داشت: این توافقنامه در برخی موارد از خط قرمز خود گذشته است که میتوان به اضافه شدن مباحث غیر هسته ای از جمله موشکی و تسلیحاتی در توافقنامه اشاره کرد که این میتواند بسیار چالش برانگیز باشد و امنیت ملی را به خطر بیندازد.
صانعی ادامه داد: در برخی موضوعات از جمله تحقیق و توسعه در خط مماس قرار داریم که این مورد نیازمند تحلیل فنی است و باید دانشگاهها نسبت به این مهم با برگزاری مناظره و کرسیهای آزاد اندیشی بطور کارشناسانه و تخصصی بپردازند.
وی گفت: در متن توافق در جاهایی خط قرمزها مراعات شده است که همان عدم اجازه از بازرسی از مراکز نظامی است.
این کارشناس سیاسی با اشاره به گفته عده ای که با آزاد شدن پول های بلوکه شده وضعیت اقتصادی کشور بهبود مییابد، گفت: این پولها متعلق به دولت نیست؛ بلکه از ذخایر بانک مرکزی است.
صانعی خاطرنشان کرد: در اقتصاد کلان و روابط گسترده تجاری و سنگین اصل پایداری و ثبات حاکم است؛ اما با توجه به مکانیزم ماشه که بر اساس آن هر شش ماه باید راستی آزمایی صورت گیرد و تحریم ها بصورت خودکار برگشت پذیر است دیگر فضای ثابت تجاری وجود ندارد و هیچ یک از شرکتهای تجاری و بنگاه های اقتصادی کشورهای دیگر حاضر به سرمایه گذاری و رابطه تجاری با ایران نیستند و از طرفی ایران مجبور به دادن تخفیفهای گسترده به کشورهای خارجی در روابط تجاری خود است.
وی رفع تحریم ها را در بهبود سرمایه گذاری و تولیدات داخلی بی تاثیر دانست و گفت: آنچه باعث بهبود وضعیت اقتصاد داخلی می شود، همان مقاوم سازی اقتصادی و توجه ویژه به تولید و توسعه فضای بانکی و مالی است که اگر چنین شود، مشکلات اقتصاد داخلی کشور حل خواهد شد.