طی بیانیه‌ای خطاب به مهدوی‌کیا عنوان شد
به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو بسیج دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی تبریز طی بیانیه‌ای از ادعای مهدوی‌کیا مبنی بر عدم دخالت سیاست در ورزش و تایید اقدام غیر انسانی 2 بازیکن ایرانی فوتبال انتقاد کرد. در این بیانیه آمده است:
بسم الله الرحمن الرحیم
شهادت مظلومانه شهید محسن حججی جوان 25 ساله ایرانی بدست داعشیان وحشی داغ دلمان را تازه‌تر ساخت. همین چند ماه پیش بود که این وحوش پرورده دست استکبار و صهیونیسم، 17 تن از هموطنانمان را در قلب کشور – تهران- به شهادت رساندند.
تازه آن موقع بود که عده‌ای از خواب برخاسته و معنای مدافعان حرم را فهمیدند. فهمیدند که چرا باید در سوریه، عراق و لبنان بجنگیم. آری فهمیدند که اگر کیلومترها آنطرف‌تر از مرزهای جغرافیایی‌مان با این وحوش نجنگیم باید در قلب کشور با آنها و با سیلی از خسارات روبرو شویم. آری باید آن طرف‌تر بجنگیم تا اینجا ایران و ایرانی چون ایزدی‌ها اسیر و برده داعشیان نگردد. باید بجنگیم تا عزتمان خدشه‌دار نشود عزت همه ایرانی‌ها با هر سلیقه‌ای، چه آنان که جان بر کف برای دفاع از کشور سینه سپر کرده‌اند و چه آنان که تعهد کاغذی را به تعهد خونی و هویتی‌شان ترجیح می‌دهند.
مدافعان حرم؛ آری مدافعان حرم که غیرت و عزت را بیشتر از هر کس دیگری فهمیده‌اند و در برابر هجمه‌های دشمن خارجی و تهمت‌های منافقین داخلی قد خم نکرده‌اند. مردان عمل که نه شعار سر می‌دهند و نه شکوه‌ای بر زبان می‌آورند.
اما در کمال ناباوری، هنوز هستند عده‌ای کج‌اندیش که باز هم می‌گویند چرا باید در سوریه و عراق بجنگیم و هزینه کنیم. بیاییم ورزشگاه بسازیم و فقر را ریشه کن کنیم که صد البته نابودی فقر و ساخت ورزشگاه حرف درستی است.
مهدی مهدوی‌کیا را شاید همه با آن گلی که به آمریکا زده بود، بشناسند که البته خاطرات شیرین آن بازی همواره دلمان را مسرور می‌سازد. شاید بیشتر از همه هم خود آقای مهدوی‌کیا از یادآوری آن گل احساس مسرت نماید چرا که همان گل معافیت از سربازی‌اش را به ارمغان آورد.
از مهدوی‌کیا بعید بود چنین بگوید چرا که تاکنون نه سیاست از ورزش جدا بوده است و نه بدون امنیت ورزشگاه و ورزش معنا خواهد داشت. اگر سیاست از ورزش جدا بود خوشحالی همگان مخصوصا فوتبالیست‌ها از گل طارمی به النصر و شادی بعد از گلش زشت جلوه می‌نمود. اگر ورزش از سیاست جدا بود فیفا باید درِ AFC را گل می‌گرفت چرا که بخاطر تنش‌های سیاسی میزبانی از تیم‌های عربستانی را از ایران گرفت. براستی باز هم توهم جدایی ورزش از سیاست را باور می‌کنید؟ اگر ورزش از سیاست جدا بود سال 88 کسی نباید در مسابقه فوتبال آن هم تیم ملی مچ بند سبز بر دستش می‌بست...
راستی آقای مهدی‌کیا نمی‌داند اگر امنیت نباشد ورزشگاه به چه دردی خواهد خورد؟ اگر امنیت نباشد فقر و ثروت چه معنایی خواهد داشت؟ ایشان کدام وطن را دوست دارند وطنی که در قلب بحران‌ها و ناامنی جهان با صلابت و در اوج امنیت و آرامش می‌درخشد؟ یا وطنی بدون امنیت که هر روز جنایتی جدید از داعش در آن دیده می‌شود؟ مطمئنا هر چقدر هم که خود را بخواب بزنیم امنیت را با هیچ چیز دیگری عوض نخواهیم کرد. معنای امنیت را بیشتر از همه الان سوری‌ها و عراقی‌ها می‌فهمند.
آن کس که می‌گوید سوریه و عراق را چه به ما، آیا نمی‌داند اگر در عراق و سوریه نمی‌جنگیدیم بجای آن 17 نفری که در حمله به مجلس به شهادت رسیدند باید شاهد جنایت هولناک‌تر و بسی بسیار بزرگ‌تر از آن می‌بودیم. بجای 17 نفر 170 هزار یا بیشتر شهید می‌دادیم. چند صد نفر اسیر و برده داعش می‌شد و از این کشور آباد خراباتی بیش باقی نمی ماند. البته آنقدر در اوج صلابت قرار داریم که چنین وقایعی در مخیله انسان هم جا نمی‌گیرد.
آقای مهدوی‌کیا شما که می‌گویید فقر را نابود کنیم چرا ثروتتان و جانتان را همچون مدافعان حرم برای این مهم نمی‌گذارید. البته شاید بگویید مسئله شخصی است که راست هم می‌گویید، اما تناسبی با ادعایتان ندارد.
آقای مهدوی‌کیا می‌گویید کار دوستانتان – حاج صفی، شجاعی – درست بوده است آیا شما حاضر بودید جلوی تیمی از همین جلادان داعشی بازی کنید؟ آیا شما بازی می‌کردید و می‌گفتید ورزش از سیاست جداست؟ براستی آیا شما فکر می‌کنید اسرائیل از داعش کمتر است که اگر چنین می‌انگارید سخت در اشتباه‌اید چرا که داعش فقط زاییده کوچکی از تفکر اسرائیل است. براستی اگر ورزش از سیاست جداست آیا ورزش از انسانیت هم جداست؟ چه فرقی بین آن کودک آلمانی با کودک فلسطینی وجود دارد؟ باور کنید انسانیت فراتر از تعهد کاغذی است که به باشگاه ها می دهید...
ارسال نظرات