جریان دانشجویی در تربیت نیروی تراز انقلاب موفق است/ ضرورت بازنگری در چارچوب‌های غیرمنعطف تشکل‌ها

خبرگزاری دانشجو: آیا قبول دارید که جریان دانشجویی به تشکیلات داری مشغول شده و به محتوای کف دانشگاه و جامعه توجه ندارد؟
بخشی از این تشکیلات داری طبیعی است، چون تشکل دانشجویی برای فعالیت نیازمند بودجه است و این بودجه هم راحت در اختیار آن‌ها قرار نمی‌گیرد در هر حال ممکن است دنبال بودجه رفتن به تشکل‌ها فشار وارد کند، اما این فشار‌ها مانع فعالیت شان نشده و ایست و توقف برای آن‌ها معنا ندارد.

 

خبرگزاری دانشجو: به نظر شما چارچوب‌های جریان دانشجویی بعد از گذشت ۴۰ سال نیاز به بازنگری ندارد؟
بنده چارچوب‌های جریان دانشجویی را خیلی غیرمنعطف و مردانه می‌بینم. مثلا اساسنامه‌ای که سال ۵۸ برای دفتر تحکیم نوشته شده متناسب با جراین دانشجویی آن زمان بوده است و الان با یک جریان دانشجویی مواجه ایم که اصلا با آن مدل فعالیت نمی‌کنند و این کار را برای ما خیلی سخت کرده به گونه که‌ای در جا‌هایی مجبور شده ایم مسائلی را نادیده بگیریم مثلا در اساسنامه دفتر تحکیم مرز بین خواهران و برادران خیلی شفاف نشده به همین دلیل ما مدام به آن‌ها بند و تبصره اضافه می‌کنیم تا بتوانیم اسلامی‌تر به اساسنامه نگاه کنیم.

خبرگزاری دانشجو: چرا کسی در تشکل‌ها به دنبال تغییر چارچوب‌ها نمی‌رود؟
ببینید، چون اساسنامه دفتر تحکیم وحدت به تایید رهبر معظم انقلاب رسیده است به همین دلیل حس خاصی نسبت به آن وجود دارد، ولی فکر می‌کنم بخشی از این مسئله که کسی به دنبال تغییر ساختار تشکل‌ها نمی‌رود سختی مسیری است که باید طی شود.

خبرگزاری دانشجو: با نظر شما وقتی جریان دانشجویی حاضر نیست سختی تغییر اساسنامه تشکل‌ها را قبول کند چگونه می‌خواهد سختی تغییر در جامعه را بپذیرد؟
شاید نقد به بیرون از نقد به درون راحت‌تر باشد، ولی در مجموع یکی از دلایلی که مانع تغییر در ساختار تشکل‌های دانشجویی می‌شود سیال بودن جریان دانشجویی است به گونه‌ای که وقتی هم عده‌ای این تغییرات را شروع می‌کنند خیلی معلوم نیست به نتیجه برسند، چون تغییر این مسیر در یکی دو سال جواب نمی‌دهد و با تغییر افراد ادامه مسیر سابق استمرار می‌یابد در هر حال هر ساله هم دغدغه‌ها در تشکل‌ها تغییر می‌یابند و هم کسانی که وارد تشکیلات می‌شوند ممکن است دغدغه‌های متفاوتی با ادوار ماقبل خود داشته باشند و تغییر ساختار اولویت آن‌ها نباشد. البته اگر رک بخواهم بگویم مسئله این است که شاید بچه‌ها اصلا به بحث تغییرات فکر نکرده باشند، چون از بدو ورود به تشکل با یک چارتی روبرو هستند که از گذشته اجرا شده و اگر بخواهند در مورد آن سوال بپرسند به آن‌ها می‌گویند اساسنامه است به همین دلیل فکر می‌کنند اساسنامه وحی منزل است در هر حال بنده دغدغه تغییر ساختار را در بچه‌ها ندیده ام.

خبرگزاری دانشجو: با توجه به قدیمی بودن ساختار تشکل‌های دانشجویی آیا وقتی دانشجویی که وارد تشکیلات می‌شود از نظر محتوایی و گفتمانی چیزی به آموخته‌های او افزوده می‌شود؟
بنده در گذشته تشکل را فضایی می‌دیدیم که باید در آن یک اثر عمیق و خاص بر روی فضای کشور ایجاد کرده، اما وقتی که به تدریج از فضای دانشجویی فاصله گرفتم به این نتیجه رسیدم که تشکل‌ها تا زمانی که به یک فهم تشکیلاتی نرسند فقط می‌توانند جایگاه مناسبی برای تربیت نیروی انقلابی باشند اگرچه نیروی انقلابی هم که به فهم تشکیلاتی کامل نرسد ضعف دارد.

باید نگاه بچه‌ها به تشکیلات مقداری تغییر و آن‌ها تخصصی‌تر به مسائل نگاه کنند. من خیلی وقت‌ها به بچه‌ها می‌گویم نیاز تشکیلات و علاقه خود را در کنار همدیگر ببینید و متناسب با آن سیر مطالعاتی منظم تعریف کنید.

 

معتقدم ساختار‌ها در جریان دانشجویی مشکلی ندارند، اما مشکلی که وجود دارد این است که ما در مسیری رشد پیدا می‌کنیم که نه آموزش و پرورش درست می‌فهمد که باید چه کند و نه خانواده‌ها برای این موضوع وقت می‌گذارند با این وجود بچه‌ها عمدتا با کتاب فیزیک و شیمی وارد دانشگاه می‌شوند به همین دلیل وقتی می‌خواهند وارد تشکیلات شوند سردرگم هستند و نمی‌دانند کدام تشکل را انتخاب کنند. الان با یک فضای دانشجویی مواجه هستیم که تمام عرصه‌های تخصصی آن خالی هستند..

خبرگزاری دانشجو: جریان دانشجویی همواره مدعی تربیت نیروی‌های تراز انقلاب اسلامی بوده و هست به نظر شما این جریان در تربیت نیرو‌های تراز انقلاب موفق بوده است؟
من فکر می‌کنم جریان دانشجویی در تربیت نیروی تراز انقلاب موفق بوده البته شاید در هر دوره‌ای یک یا دو نفر فرد تراز انقلاب از یک تشکیلاتی خارج شده باشند با این وجود اینگونه نیست که بگوییم هر ساله یک جمعیت عظیمی به عنوان فرد انقلابی از تشکل‌ها وارد جامعه می‌شوند و می‌توانند مدیریت انقلابی کنند.

مسئله‌ای که وجود دارد این است که ما خیلی امیدی نداریم که از نیرو‌های تراز انقلاب اسلامی که در تشکل‌ها تربیت شده‌اند استفاده شود. در هر حال جریان دانشجویی افرادی خوش فکر با نگاه ساختاری و تشکیلاتی را در اختیار دارد اما بعد از آنکه دوره فعالیت آن‌ها به اتمام می‌رسد نهایتا در یک مجموعه یا نهاد مشغول به کار می‌شوند.

خبرگزاری دانشجو: چرا جریان دانشجویی نمی‌تواند برای اثرگذاری یک زمین بازی جدید در عرصه قدرت برای خود ایجاد کند مثلا در انتخابات به جای اینکه منتظر بماند در لیست جریان‌های سیاسی قرار بگیرد خود به طور مستقل لیست ارائه دهد؟
به نظر بنده آنچه باید اتفاق بیفتد پس زدن جریان‌های سیاسی توسط جریان دانشجویی است با این وجود اگر قرار باشد جریان دانشجویی به عنوان یک آرمان کار عظیمی را انجام دهد آن کار این است که نشان دهد اصلاح طلب یا اصولگرا هر دو به دنبال منافع سیاسی خودشان هستند و قرار نیست که دغدغه مردم را داشته باشند؛ و این وضعیت دو جریان سیاسی بارز کشورمان است که مقداری فضای ناامیدی را در جریان دانشجویی دانشجویی ایجاد می‌کند و این تصور را به وجود می‌آورد مبنی بر اینکه امیدی نیست نیرو‌های تراز انقلاب در جایی به کار گرفته شوند. در هر حال اگر قرار بود جریان دانشجویی با هر شکل و ظاهری وارد بدنه قدرت شود این کار خیلی راحت می‌تواند اتفاق بیفتد، اما مسئله این است که قرار نیست جریان دانشجویی با این مدل عمل کند.

خبرگزاری دانشجو: چرا جریان دانشجویی در پیدا کردن استعداد‌ها و پرورش آن‌ها دچار نقص است و نمی‌تواند کسی را که مثلا غیر از نشریات سیاسی در حوزه‌های دیگر مانند موسیقی دارای استعداد است پرورش دهد و عرصه‌های از این دست را برای جبهه انقلاب باز کند؟
در جریان دانشجویی چنین ساختاری که بخواهد استعداد‌ها را پرورش دهد مگر در موارد خاص مانند حوزه سیاسی و حوزه زنان وجود ندارد. ببینید در حوزه زنان و حوزه سیاسی ممکن است برای جذب گعده و کارگاه برگزار شود، اما خارج از این دو حوزه چنین نگاهی نیست و بیشتر کار بر مبنای افراد پیش می‌رود مثلا امکان دارد تشکل با فردی مواجه شود که در حوزه طنز توانمند است و با استفاده از این ظرفیت بخشی از برنامه‌های خود را به این حوزه اختصاص دهد. بحثی که در این رابطه وجود دارد این است که جریان دانشجویی آنقدر وسیع نیست که بخواهد به غیر از مسائل سیاسی و فرهنگی در سایر حوزه‌ها ورود پیدا کند. به همین دلیل در خیلی از مواقع دانشجویان تشکلی قربانی بسته بودن فضای تشکل می‌شوند و احساس می‌کنند انتخاب دیگری ندارند.

 

خبرگزاری دانشجو: به نظر شما جریان دانشجویی به جای اینکه خود اندیشه‌ای داشته باشد دچار ماندن در گذشته و مقایسه خود با دوران طلایی این جنبش نشده است؟
در این رابطه ۲ مسئله وجود دارد اول اینکه اگر بخواهیم خیلی ناامیدانه به موضوع بپردازیم باید بگویم که جریان دانشجویی بعضا خیلی هم اطلاعاتی در مورد گذشته خود ندارد مسئله دیگر اینکه کسانی هم که این اطلاعات را دارند ابزار آن را ندارند مثلا در یک دوره تسخیر سفارت اتفاق افتاده حالا الان هم برخی‌ها تصور می‌کنند که در موارد بعد همین کار تنها راه نجات است. اگر به طور کلی بخواهم بگویم جریان دانشجویی هیچ وقت ابزار‌های خود را به روز نمی‌کند و چه به لحاظ گفتمانی و چه به لحاظ اجرا و عمل همواره همان شیوه‌های قدیمی را به کار می‌برد و همین عوامل است که موجب می شوند جریان دانشجویی در فضای دانشجویی دچار مشکل شود به گونه‌ای که جذب این جریان نمی‌شوند.