گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، الهه صالح‌پور؛ دانشجو از آن دست کلماتی است که برخلاف ظاهر مختصرش دارای معانی ژرف و وسیعی است. قبل از آن که گفت دانشجو کیست؟ باید پرسید وظیفه‌اش، آرمانش و فکرش چیست؟ دانشگاه قرار است برای او صرفا جایی برای تحصیل باشد؟ یا رسالت بزرگ‌تری را نوید دهنده است؟
تاریخ ایران عزیزِ اسلامی ما بازگو کننده‌ی نقش دانشجویان و دانشگاه در رقم خوردن وقایع بزرگ است، دانشجویانی که مظهر شهامت و سرعت عمل ملت ایران بودند؛ پیروزی انقلاب به رهبری حضرت امام (ره) و تسخیر لانه‌ی جاسوسی تا حضور فعالانه‌ی دانشجویان پیرو خط امام در جبهه‌های جنگ تحمیلی و لبیک گفتن به پیشوایشان. دانشجویانی که انگار آفریده شده‌اند تا خسته نشوند و هستند تا چیزی باقی بماند؛ چیزی که میراث خونِ پدرانشان است و چون دِینی است که خود را موظف به پرداخت آن می‌دانند.
باید بدانیم توقع از دانشگاه و به طورخاص دانشجو چیست؟ دانشجو به دنبال چه چیز باید بگردد که او را به آن چه باید نزدیک کند؟ در خاص‌ترین معنا دانشگاه، محل جوشش و تلاش علمی است و نه فقط آن، بلکه در سایه‌ی ایده‌های ناب جوانان، بستری است برای شکل‌گیری گفتمان‌ها و پاسخگویی به دغدغه‌ها و محلی که با جدیت آرمان‌ها را پیگیری و ایده‌ها را پی‌ریزی میکند.
آن چه از دانشجوی انقلابی انتظار می‌رود باشد چیست؟ در کوتاه‌ترین معنا دانشجوی انقلابی هر کجا باشد برایش سنگر است؛ او خوب به این پی برده که این عصر، عصر جنگ نرم است و سلاحش از جنس علم و تفکر؛ تفکری که به دنبال گشودن گره‌ای از گره‌هاست و هموار کردن راهی برای رشد هر چه بیشتر و تعالی هر چه بهتر کشورش و فهمیده است که برای شکوفایی هر چه بیشتر لازم است روز به روز از دل دانشگاه‌ها دانشجویانی متولد شوند که حاصل کنار هم بودنشان مجموعه‌ای متعهد و دارای احساس مسئولیت نسبت به آرمان‌های دانشجویی است که نسبت به کشور و مردم خود و فرزندان این جامعه بی تفاوت نیستند و همواره به دنبال علم و عدالتخواهی و آزادیخواهی و آزاداندیشی هستند.
برای دانشجویان معنای دانشجو زمانی کامل خواهد شد که نقش خود را به خوبی بشناسند و از تمام ظرفیت‌های خود در جهت بهبود شرایط کشور به قدر توان استفاده کنند و در یک کلام بتوان به آن‌ها گفت: "دانشجوی آگاهِ دغدغه‌مند" که موقعیت خود را شناخته و فعالیت‌های اجتماعی، سیاسی، ضداستکباری، ضدسلطه‌گری، ضد زورگویی و ضد هر آنچه برای عُرف و تفکر او خط قرمز است، جزء جدایی‌ناپذیرِ افکار و برخورد اوست؛ حرفش را صریح و بی‌پرده می‌گوید و اگر خطایی در کلام و رفتارش باشد بی چون و چرا می‌پذیرد و جبران میکند و به درستی "بی تفاوت نبودن" را آموخته است.
شاید آن چه از یک دانشجوی انقلابی توقع می‌رود این است که دارای تفکر و تحلیل و منطق محکم باشد و به دنبال ایده‌های جدید در کنار همه‌ی کتاب‌ها و حرف‌های ترجمه‌ای و منابع به اصطلاح درسی! همواره به دنبال مطالعه و حقیقت همان‌گونه که هست و تبیین درست برای دیگرانی که مطلع نیستند و روشنگری سیاسی و فعالیت اجتماعی بدون توجه به حواشی‌ها را رسالت خود میداند و در بزنگاه‌ها آگاه است و تنها گوش به فرمان نایب امامش و پا در رکاب او در آرزوی سعادت.
دانشجوی آگاه مسلمان، قطعا آن کسی است که هر کجا باشد جریان‌ساز است و حرف رهبرش را می‌شنود، توقع او را از خودش میداند و خواسته‌های او را از خود به خوبی می‌شناسد : "برداشت و توقّع بنده و نظام اسلامی از جماعت دانشجو این است که فکر می‌کنیم دانشجو یک روشنفکر تمام عیارِ مسلمان است؛ متدیّن است."
الهه صالح‌پور - معاونت بررسی و تحلیل بسیج دانشجویی دانشگاه خوارزمی
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.