از خواب بیدارشدن کلیددار حرم به عنایت حضرت معصومه/ اعمالي كه آيت‌الله بهجت در زيارت كريمه(ع) انجام مي‌دادند

گروه دین و اندیشه «خبرگزاری دانشجو»، زیارت ائمه معصومین(ع) آداب خاصی دارد که در کتب دینی به آن اشاره شده است. یکی از منابع با ارزشی که می توانیم از آن به عنوان الگو برای انجام بهتر زیارت و آداب خاص آن بهره ببریم، نحوه زیارت عالمان دینی و کسانی است که سلسله مراحلی از عرفان را طی کرده و مقرب درگاه احدیت هستند.

 

در این بخش از گفتگو، زانوی ادب در مقابل یکی دیگر از خادمینی که از دوران جوانی در بارگاه کریمه اهل بیت(ع) حضور داشته است و خاطرات و روایات بسیار گرانبهایی از این مکان مقدس دارد، می نشینیم.

 

سید عیسی میر ابراهیمی سال 1371 جامه خادمی به تن کرده است و بیش از 20 سال است که در حرم مطهر حضرت معصومه(س) به خدمت مشغول است و در حال حاضر در معاونت انتظامات فعالیت می کند.

 

«خبرگزاری دانشجو»: در رابطه با حضور و نحوه زیارت آیت الله بهجت در حرم حضرت معصومه(س) توضیحاتی را بفرمایید؟

 

سید عیسی میرابراهیمی: طریقه ورود آیت الله بهجت را همیشه مشاهده می کردیم؛ معمولا از ایوان طلا وارد حرم می شدند و از رواق امام خمینی(ره) که در قدیم به آن شاه عباسی می گفتند، عبور می کرده و به بالای سر حضرت معصومه(س) خود را رسانده و نماز جعفر طیار را اقامه می کردند.

 

پس از اقامه نماز به طرف ضریح حرکت می کردند  و معمولا جلو نمی رفتند و از حدود 2 متری ضریح عرض ارادت خود را اعلام می داشتند. در صورتی که مردم برای ایشان راه باز می کردند خود را به ضریح می رساندند و پس از زیارت کوتاهی از ضریح فاصله می گرفتند.

 

«خبرگزاری دانشجو»: معمولا نشستن، نماز خواندن و زیارت کردن آیت الله بهجت چند دقیقه یا چند ساعت به طول می انجامید؟

 

سید عیسی میرابراهیمی: تمام اعمال عبادی این عالم بزگوار حدود یک ساعت به طول می انجامید و پس از به جا آوردن اعمال از حرم مطهر خارج می شدند.

 

آیت الله بهجت مدت زیادی از عمر خود ساعت 9 صبح به حرم مطهر مشرف می شدند و معمولا در این ساعت هر روز به زیارت می آمدند. در اواخر عمر شریفشان حدود یک ماه آخر، وضعیت مساعدی نداشته و کمتر به زیارت می آمدند. در اواخر عمرشان که دیگر انرژی کافی برای راه رفتن نداشتند، با ماشین ایشان را تا ایوان طلا می آوردند. قبل از این، که حالشان مساعد بود از درب 5 که به درب قبله معروف است، با پای پیاده به حرم مطهر می آمدند و پس از زیارت از طرف ایوان طلا یا همان صحن عتیق خارج می شدند.

 

«خبرگزاری دانشجو»: چگونگی انجام اعمال عبادی آیت الله بهجت را بیشتر شرح دهید؟

 

سید عیسی میرابراهیمی: این عالم بزرگوار حدود 45 دقیقه به نماز مشغول می شدند و پس از آن، قرآن و زیارت نامه را تلاوت کرده و سپس به طرف ضریح مطهر حرکت می کردند.

 

«خبرگزاری دانشجو»: مراجع و عالمان دیگری به این مکان شریف می آیند؟

 

سید عیسی میرابراهیمی: آیت الله مکارم معمولا در ساعات خاصی از صبح های جمعه برای زیارت تشریف می آورند.

 

معمولا بالای سر حضرت نماز خوانده و سپس راهی به سمت ضریح باز کرده و پس از بوسیدن آن از حرم خارج می شوند. بالای سر حضرت گوشه کوچکی از آن مسجد است که این مرجع بزرگوار در آن قسمت مسجد به نماز می ایستند.

 

آیت الله بهجت در مسجد شاه عباسی سابق به نماز می ایستادند.

 

«خبرگزاری دانشجو»: آیا تا بحال برای خودتان نیز کرامتی اتفاق افتاده است؟

 

سید عیسی میرابراهیمی: حدود 10 سال گذشته شب ها درب حرم بسته می شد و شبستان امام خمینی(ره) نیز ساخته نشده بود.

 

شب ها ساعت 11 شب که شیفت را تحویل می گرفتیم، از مسجد بالا سر جارو می کردیم و پس از آن مسجد طباطبایی و شهید مطهری را جارو می زدیم. حدود 9 نفر شیفت شب بودیم و وظیفه ما در این ساعاتی که درب حرم بسته بود، نظافت محوطه داخلی حرم بود.

 

ما به عنوان کلیددار حرم درب ها را در ساعات مشخص شب بسته و صبح ها نیز قبل از اذان صبح درب ها را باز می کردیم.

 

یکی از شب های زمستان طبق وظیفه صحن ها را جارو کرده و در گوشه ای از حرم به استراحت پرداختیم. بنده جوان ترین نفر از بین آن 9 نفر بودم و دیگر خادمین از پیرغلامان حرم کریمه اهل بیت بودند.

 

طبق روال معمول باید درب های حرم را نیم ساعت قبل از اذان صبح باز می کردیم. در ابتدای مسجد بالاسر همه خادمین از فرط خستگی به خواب رفته بودیم و از زمانی که درب های حرم را می بایست باز می کردیم، در حال گذشتن بود.(در آن زمان وسیله ای مانند تلفن های همراه وجود نداشت تا برای هشدار از آن استفاده کنیم).

 

حدود 5 متر جلوتر از بنده آقای همتی از خادمین حرم به خواب رفته بودند که ناگهان کاملا احساس کردم که شخصی دست روی شانه من گذاشته، با تکانی که به من داد، بنده را از خواب بیدار کرده است. سریع از خواب بلند شده و هرچه دور و بر خود را نگاه کردم، کسی را مشاهده نکردم. همان جا احساس کردم که حضرت عنایتی کرده و بنده را برای بازکردن درب ها که به خواب رفته بودیم، بیدار کرده است.

 

پس از این اتفاق دیگر خادمین را از خواب بیدار کرده و سریع درب های حرم را باز کردیم.

 

در این بارگاه اتفاقات عجیب و تکان دهنده بسیاری رخ می دهد که اگر در این سال ها آن ها را یادداشت کرده بودیم، تا به امروز کتاب های زیادی از کرامات حضرت به چاپ رسیده بود.