به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجو از کرمانشاه، با پشت سر گذاشتن برنامه های پر تنش روز دانشجو امسال و مخالفت با کرسی آزاداندیشی و تریبون آزاد و سایر برنامه های تشکلهای انقلابی و اتفاقات متعدد در ماه های اخیر در دانشگاه های کشور به جهت نقد منطقی تر بعد از آرام شدن نسبی فضای دانشگاه ها در روز دانشجو برآن شدیم، عملکرد وزارت علوم را بصورت نقادانه مورد تحلیل قرار دهیم.
وزارت علومی که سهم خوبی برای اصلاحطلبان افراطی بود است و آنها به خوبی میداند برای پیشبُرد مقاصدشان به دانشگاه نیاز دارند، میدانستند برای اجرای نمایش خودزنی، اِستیجی بهتر از دانشگاه پیدا نمیکنند. به این ترتیب بلافاصله بعد از انتخابات، دستمزد خوشرقصی خود را برای پیروزی روحانی در انتخابات، مطالبه کردند.
عزل و نصبهای اتوبوسی و قلع و قمع مدیران بهجا مانده از گذشته در وزارتخانه، نخستین کارویژه در جهت آمادهسازی دانشگاه بود. امروز و با گذشت بیشتر از دو سال از عمر دولت تدبیر و امید، وقت نقد کردن تغییرات گسترده فضای دانشگاه نسبت به سال 91 است.
تغییرات رونمایی شده ای مورد ادعای رئیس دولت، نسبت سال ها گذشته که کاملا ملموس به پوست، گوشت، استخوان دانشجویان بوده است!
ضرب و شتم دانشجویان و مظلومنمایی به زور بوقچیهای زنجیرهای؛ سناریوی تقریباً ثابتی است که در ایام گذشته خصوصا روز دانشجو که در بیشتر موارد مشابه در کشور اجرا شده است.
از عمامه افکنی در ورامین گرفته تا چاقو کشی در یاسوج و ضرب شتم دانشجو تا اهواز، از یورش اوباش به دانشجویان علوم پزشکی مشهد؛ تا حمله چماق به دستان در دانشگاه یزد به دانشجو و نهایتا حمله گاز انبری به دفتر بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد و پادگانی کردن دانشگاه به افتخار حضور رئیس دولت تا حمله های گنگستری به در دانشگاه علامه!
شاید دانشگاه جولانگاه خوبی برای مجرمین سابقهدارد که زیر چتر حمایت دولت هستند، است و انتحار سیاسی این جماعت هر روز، دانشگاهی که قرار بود مأمنی برای آموزش و پژوهش دانشمندان این سرزمین باشد، به پادگانی برای رژهی خلافکاران سابقهدار و زندانیان امنیتی تبدیل شده است!
به همین منظور به گفتگوی تفصیلی با حامد مرادی، دبیرکل جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه رازی کرمانشاه نشستیم:
وضعیت فعالیت های تشکل ها در دانشگاه چگونه است؟
باید بدون تعارف گفت که آنچه امروز در دانشگاه ها قابل مشاهده است، افزایش فشار بر تشکلهای انقلابی است؛ به گونه ای که شاهد هستیم در بسیاری از دانشگاه های زیر نظر وزارت علوم، روز به روز بر حجم فشارها و ایرادات واهی و سختگیریهای بی مورد بر تشکلهای انقلابی افزوده میشود و این درحالیست که دولت وامدار کسانی است که یکی از شعارهای همیشگی شان "زنده باد مخالف من" بوده است؛ اما آن چیزی که ما از برنامه های روز دانشجوی امسال در سطح دانشگاه های کشور مشاهده کردیم،خلاف این را ثابت کرد؛ زیرا که برخوردهای سخیف با دانشجویان انقلابی از سوی دانشجویانی معلوم الحال و برخی مسئولان دانشگاهها، چیزی جز بی حرمتی به صاحت دانشجو نبود و علامت سئوال بزرگی برای وزارت علوم بود!
وضیعت سیاسی وزارت علوم در دولت یازدهم را چگونه برسی می کنید؟
اصلاح طلبان از ابتدای امر، یکی از مطالبات اساسی خود از ریاست دولت اعتدال را تصاحب وزارت علوم میدانستند و هرگز از طمع دستیابی به این مهم کوتاه نمیآمدند. پس از میلی منفرد، سرپرستی جعفر توفیقی و پس از آن به وزارت رسیدن رضا فرجی دانا به وقوع پیوست. از همان ابتدای وزارت فرجی دانا، عزل و نصبها و تصمیمات به گونه ای بود که هیچ نیازی به کتمان نداشت که اقدامات آقای وزیر ماجراجویانه است و در سر هوای ایام خوش و خرم اصلاحات را دارد. هنوز هم تصمیم به اعلام بورسیه های غیر قانونی(بدون تحقیقات مبسوط و کامل قبل از اعلام اسامی و حواشی پس از آن) دامن گیر جامعه دانشگاهی است. آیا باید کار به آنجا میرسید که رهبری فرزانه انقلاب، خود به قضیه ورود مستقیم پیدا کند؟!
با استیضاح فرجی دانا و معرفی اسامی کمتر شناخته شده نیلی احمد آبادی و دانش آشتیانی و عدم کسب رای اعتماد آنها، انگار داستان وزارت علوم دولت اعتدال به طنزی تلخ تبدیل شده بود؛ تلاش برای معرفی چهره هایی که همگی بوی دوم خرداد میدادند. این داستان کش دار با کسب رای اعتماد محمد فرهادی و به وزارت رسیدن وی در پنجم آذرماه 1393 وارد مرحله دیگری شد.
از طرفی مدت زمان زیادی نیز از بیستم آبانماه سال جاری؛ جلسه ای که رهبر معظم انقلاب در دیدار با روسای دانشگاه های کشور داشتند، نگذشته؛ اما عملا بیانات رهبری مشهود در عملکرد وزارت علوم نبوده و همین امر موجب ناراحتی دانشجویان و اساتید ارزشی را در دانشگاه ها ایجاد کرد است.
با شروع دولت یازدهم، یکی از وزارتخانه هایی که از همان ابتدا با حواشی زیادی، کلید تدبیر و امید بر درب آن انداخته شد، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری بود. معرفی جعفر میلی منفرد بعنوان وزیر پیشنهادی این وزارتخانه، از همان ابتدا نشان میداد که دولت اعتدال چه آشی برای دانشگاه ها پخته است و برنامه های آتی آن قابل پیش بینی بود.
بررسی مخالفت با کرسی آزاد اندیشی و تریبون آزاد و سایر برنامه های تشکلهای انقلابی و مشکلات متعددی که برای دانشجویان (از جمله سیلی خوردن یا شکستن پا وحمله به دفتر بسیج دانشجویی و...) در ایام اخیر در سطح دانشگاههای کشور ایجاد شد، بیشتر از همیشه می تواند برای دانشجویان و مسئولان دانشگاهها قابل توجه باشد!
باتوجه به موارد اشاره شده وضیعت آینده دانشگاه ها را چگونه ارزیابی می کنید؟
آنچه این روزها در دانشگاه ها میگذرد، وضعیتی کدر و نگران کننده است. انگار مهم نیست که به سیاسی بازی و سیاست زدگی در دانشگاه ها دامن زده شود، بطوری که شاهد آن هستیم که جریانی خزنده در بیرون از دانشگاه ها در پی ایجاد فضایی جناحی و سیاست زده در دانشگاه هاست.
وضعیت دانشگاه ها را در ایام انتخاباتی پیش رو چگونه ارزیابی می کنید؟
این فضا با وارد شدن به ایام انتخابات مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان، بیش از پیش رنگ و بو پیدا کرده و تحرکاتی معنادار و ابهام برانگیز در سطح دانشگاه ها در حال انجام است. دوباره بوی حضور کسانی به مشام میرسد که بوی نامطبوع حضور در فتنه 88 را بر تن خویش دارند! آقای وزیر؛ صحبتهایتان در روز رأی اعتماد در مجلس شورای اسلامی را از یاد نبرده ایم که بیان داشتید: "فتنه خط قرمز ماست" پس این حجم از رؤسا و معاونتهای دانشگاه ها که در فتنه 88 دخیل بوده اند، در وزارتخانه شما چکار میکنند؟! پس چگونه در برنامه های روز دانشجوی امسال در سطح دانشگاه های کشور، شاهد حضور افراد معلوم الحالی چون فائزه هاشمی و حسین مرعشی و آذر منصوری و جهانبخش خانجانی و موسوی لاری و عبدالله رمضان زاده و غیره بودیم که در فتنه 88 حضوری پررنگ و درخشان! داشته و اغلب دارای محکومیتهای قضایی هستند!
این جریان خزنده باید خوب بداند که دانشگاه، باشگاه سیاسی نیست و گمان باطل نبرد که میتواند دانشجو را چون پیاده نظام به خدمت خود درآورد!
با توجه به مسئله نفوذ که مدتی است مورد تأکید ویژه رهبر فرزانه انقلاب قرار دارد و در رابطه این مسئله با فضای دانشگاهها چه نظری دارید؟
توجه ویژه به مقوله تهاجم فرهنگی که در قالب جنگ نرم سالهاست که بر ملت ما تحمیل شده است بسیار مهم و اساسی است و در این میان قشر دانشجو که نسل آینده ساز کشور را شامل میشود، در تیررس اصلی این تهاجم قرار دارد و بدیهیست که فضای فرهنگی و اعتقادی و سیاسی حاکم بر دانشگاهها بسیار حائز اهمیت است. بسیار مهم است که مسئولان و اساتید دانشگاهی ما بتوانند ارزشها و آرمانهای انقلاب را به صورت ملموس به دانشجو معرفی کنند و مقاومت و انقلابی گری را به جوان دانشجو تزریق کنند؛ حال آنکه متاسفانه بعضا شاهد برخی مواضع از مسئولان دانشگاهی هستیم که در راستای تکریم شیطان بزرگ است. این مسئله را میتوان در سخنرانی برخی از افراد که در 16 آذر امسال در دانشگاههای مختلف کشور به اظهار فضل پرداختند، مشاهده کرد!
انگار نفوذ فرهنگی و سیاسی غرب را کاملا نادیده گرفته ایم! در حالیکه از بطن تعامل شیطان بزرگ و غرب با ایران، این پروژه نفوذ است که در حال حرکت رو به جلوست.حرکت به سوی تسلط بر سازه های سیاسی و فرهنگی ملت ما.سازه هایی مستحکم که علی رغم بروز طوفانها و سونامی های متعدد، به لطف خداوند بزرگ هیچگاه از این استحکام کاسته نشده است. (( برخی با بزک کردن چهره آمریکا فرصت خنجرزدن برای اوایجاد میکنند.آمریکا اگر بخواهد ایران را نابود کند لحظه ای درنگ نخواهد کرد؛ اما نمیتواند... «دیدار رهبر فرزانه انقلاب با دانش آموزان و دانشجویان- 12آبان94» ))
در مورد وضیعت فرهنگی در دانشگاه ها و برنامه های اجرایی توضیح دهید؟
متأسفانه مسئولان، کار فرهنگی در دانشگاه را با کنسرت موسیقی و جشن های پرحاشیه و کف و سوت و اردوهای مختلط و... اشتباه گرفته اند! انگار به چالش کشاندن و اذیت کردن نیروهای ارزشی و انقلابی در دانشگاه ها در دولت اعتدال به نوعی عادت تبدیل شده است و آقایان مسئول، نیروهای ارزشی را فقط تحمل میکنند! و وظایف بدیهی خود در حوزه فرهنگی دانشگاه ها را منتی بر سر دانشجویان میدانند! که این نوع نگاه و برخوردها در دانشگاهها، علامت سئوال بزرگی است برای وزارت علوم دولت اعتدال، به نحوی که رهبر فرزانه انقلاب نیز گلایه خود را به مسئولان دانشگاه ها در دیدار خود با ایشان در 20 آبان ماه سال جاری بصورت شفاف مطرح کردند:
(( ...البته خبرهایی که به من از بعضی از دانشگاهها میرسد، اینها را نشان نمیدهد. کاری کنید فضا بیفتد دست جوانِ مؤمنِ انقلابیِ خوشروحیّه باانگیزه دارای احساس عزت به نفس و متدیّن. یکی از بزرگترین مسئولیّتهای شما این است: کاری کنید که این مجموعههای مؤمن و سرشار از ایمان به انقلاب و به اسلام حرف اوّل را بزنند؛ فضای غالب دست اینها باشد؛ این جزو وظایف شما است. ))
انگار مسئولان محترم، بیانات و دغدغه های رهبر فرزانه انقلاب را بر طاقچه های منزل خویش قرار داده اند که فقط خاک بخورد و از عمل به آن خبری نیست!
توصیه کلی شما به وزارت علوم درباره فضای فرهنگی و سیاسی در دانشگاهها چیست؟
مادامی که دانشگاهها به محلی برای برگزاری کنسرت موسیقی و جشن های غیر ارزشی و اردوهای مختلط و حضور فتنه گران و جولان احزاب سیاسی و... تبدیل شده باشد، خود مسئولان عاملی هستند جهت پیاده سازی جنگ نرم در فضای دانشگاهها! انگار یادمان رفته خاکی که در آن قرار داریم، با خون همت ها و باکری ها و سعید جعفری ها و چمران ها و... آبیاری شده است!
این خاک حاصلخیز هنوز هم احمدی روشن ها و رضایی نژادها و مهدی نوروزی ها و علی خلیلی ها و... دارد. سربازان این انقلاب هرگز به فرهنگ بیگانه اجازه عرض اندام نخواهند داد و باید خوب بدانیم که با وجود رهبری فرزانه و حکیم انقلاب، دشمنان کور خوانده اند که نگاهی چپ به این مرز و بوم کنند و برخی مسئولین نیز باید بفهمند که نمیتوانند دانشگاهها را به باشگاه سیاسی خویش تبدیل کرده و بوی فتنه های سیاسی و بوی اصلاحات را در آن پخش کنند و بدانند که با این رویه ای که در دانشگاهها در پیش گرفته اند تصویر روشن و مثبتی را برای آینده دانشگاهها نمیتوان متصور بود.