گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، یادداشت دانشجویی؛ شعار سال های اخیر پیوسته حول محور اقتصاد در بخش های مختلف آن، اما همواره با تأکید بر روی اصلاح بنیادین ساختارهای اقتصادی کشور بوده است و با شدت گرفتن تحریم ها تأکید ویژه ای بر روی مقاوم سازی اقتصادی صورت گرفت، اما دولت مردان اعتنای جدی به این سفارش ها نکردند تا اینکه عنوان "اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل" برای شعار سال انتخاب شد به این امید که تأکید بر "اقدام و عمل" تحولی در اجرای آن ایجاد کند، اما باز هم آبی از تنور مردان تدبیر و امید گرم نشد و امسال شاهد آن بودیم که همان سیاست ها و مطالب تکرار می شود؛ اما تنها با تاکید بر روی گام اول! سایر گام های پیش کش دولت مردان باشد؛ فعلا «تولید و اشتغال!»
اما به راستی چرا دولت تدبیر و امید، برای تحققِ عملیاتی اقتصاد مقاومتی وارد گود نمی شود؟ آیا خدای ناکرده از سر لجاجت، قصد عمل خلاف سیاست های کلی ابلاغی را دارد، که گندم و برنج درجه سه و آب معدنی از آلمان و آمریکا و اتریش وارد می کند؟ و یکی پس از دیگری قرارداد های صنعتی را به کشور های خاررجی واگذار می کند؟ اینها که بدیهی است، پس چرا کارخانه فعال کشتی سازی بخاطر قرارداد با کره جنوبی تعطیل می شود تا بیش از 50.000 شغل مستقیم از بین برود و مسئول آن کارخانه پای دوربین گریه کند که: «باور کنید ما خودمان می‌توانستیم همین ۱۰ کشتی را بسازیم»؟
عمق فاجعه
برای دریافت پاسخ نگاهی گذرا به گفته ها و نوشته جات رئیس جمهور و نزدیکانش کافی است. با بررسی مختصر واضح می شود که مسئله بسیار ریشه ای تر و عمیق تر از این اختلاف نظر های موردیِ اقتصادی و سیاسی است.
دکتر سریع القلم یکی از مشاوران رئیس جمهور در کتاب «ایران و جهانی شدن، چالش‌ها و راه حل‌ها»، که دکتر روحانی- رئیس جمهور کشورمان- پیشگفتاری در این نوشته آورده اند، پیرامون راه توسعه اقتصادی و جهانی شدن، صراحتاً می گوید:
«در هر صورت، پذیرش جهانی شدن و عمل تدریجی به آن نیازمند یک نقطه عزیمت تعیین کننده راهبردی است، بدین صورت که جمهوری اسلامی ایران باید با نظم موجود جهانی به صلح رسیده و به صورتی پایدار، روش هم زیستی مسالمت‌آمیز با آن را اتخاذ کند. به عبارت دیگر، اگر جمهوری اسلامی ایران بخواهد ماهیت خود را در حد حداکثرگرا حفظ کند، طبیعی است که نمی‌تواند در فرآیندهای جهانی وارد شود.» (ص128)
طبق این نگرش، دولت تاکنون صحیح عمل کرده و می کند، دولت سیاست های رسیدن به توسعه را طبق این تفکر دقیق و مو به مو اجرا می کند، بی کم و کاست. پس اینقدر بیهوده از دولت انتظار اصلاح نداشته باشیم چرا که دولتمردان غافل نیستند، بلکه به خوبی می دانند که چی می کنند و جامعه را به کدام سمت سوق می دهند.
حال یا باید راه سازش و تعامل ذلیلانه را پیش گرفت یا باید با تکیه بر توانایی خود و با حفظ کرامت خودمان بر مشکلات فائق بیاییم و این همان اقتصاد مقاومتی و در یک کلام روحیه انقلابی است.
روحیه انقلابی یعنی تکیه بر خود در تمام عرصه و سپس تعامل با دنیا؛ اما تعاملی با دست پر و با تکیه گاه مستحکم و سست ناشدنیِ اقتدار و کرامت ملت ایران و تاریخ به ما نشان داده است که کرامت و عزت و حتی رفاه اقتصادی هم از این راه بدست می آید و لاغیر.
انتخاب با ماست...
محمد طالع زاده شیرازی، دبیر جامعه اسلامی دانشجویان
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.