اخبار دانشگاهی را از «کانال اخبار دانشگاهی SNN.ir» دنبال کنید
ابراهیمی، فعال دانشجویی در گفت و گو با خبرگزاری دانشجو، بیان داشت: چندی پیش خبری منتشر شد که خاطر همه ملت ایران را مکدّر و متالم کرد و آن سانحه تصادف دو قطار در مسیر تبریز_مشهد و جان باختن 47 تن از زائران رضوی بود. از نقش عامل انسانی که در هر حادثه ای کم و بیش دخیل است، اگر بگذریم عامل تاثیرگذار دیگر در این حادثه نقص در سیستم کنترل اتوماتیک بوده است.
وی با بیان اینکه جان مستضعفین از نظر وزیر راه، بیکیفیت است، افزود: مدتی پیشتر نیز در اثر استاندارد نبودن جاده، اتوبوس حامل سربازان به درون دره سقوط و 19 سرباز وطن، در این حادثه جان باختند.
این فعال دانشجویی گفت: از این دست سوانح که عامل فرسودگی وسائط نقلیه و نیز ایمن نبودن مسیر در وقوع آن نقش تعیین کننده دارند، به کرّات اتفاق می افتد و این امر ضرورت توجه جدی به این حوزه را می نمایاند و باید وزارت راه دولتی که نام پر طمطراق تدبیر را یدک می کشد، چاره ای در جهت نوسازی ناوگان حمل و نقل عمومی و بهسازی جاده های فاقد استاندارد، بیاندیشد.
ابراهیمی ادامه داد: طی ماه های اخیر شاهد آن بودیم که وزارتخانه معهود، توسعه و روزآمد کردن سیستم حمل و نقل هوایی را که تنها 5 درصد شهروندان از آن متمتّع می شوند، بر سایر امور مهمتر دانسته، تمام همت خود را در این راستا مصروف داشته است تا جایی که برای تحویل یک فروند هواپیمای مرجوعی از سوی شرکت ایرباس، مجلس استقبال برگزار می کنند و آن را فتح الفتوح قلمداد می کنند.
وی افزود: همانطور که خاطر نشان شد، تنها 5 درصد ایرانیان ایرلاین ها را برای طی طریق بر می گزینند و 95 درصد دیگر، از سایر وسائط نقلیه استفاده می کنند؛ اما می توان گفت نسبت اهمیت و بودجه ای که دولت برای بخش های مختلف حمل و نقل، قائل شده است، نسبتی معکوس را نشان می دهد.
این فعال دانشجویی گفت: این امر شاید در نگاه نخست، غیر عادی به نظر برسد؛اما باید توجه داشت که چه دولتی بر مصدر امر تکیه زده است و چه افراد و با چه تفکراتی زمام امور را در دست گرفته اند و این بدان معناست که همان نگاهی که رای مردم را در انتخابات یاد شده، به بی کیفیت و با کیفیت منقسم می نمود؛ اکنون بر سر کار آمده است و جان آدمیان را با این ملاک به با کفیت و بی کیفیت، دسته بندی می کند؛ ایرباس و بوئینگ برای شهروندان درجه یک و اتوبوس و قطارهای فرسوده و قدیمی برای انسان های درجه دو.