گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، زهرا سادات روئین‌پیکر؛ * فعال دانشجویی در یادداشتی نوشت: در یمن از سال ٢٠١۵ جنگی با تجاوز ائتلاف عربی-آمریکایی به سرکردگی سعودی شروع شد. خانه ها را ویران کردند. از ابتدای سال ٢٠١٩، ۴٠٠ هزار یمنی مهاجرت کرده اند. به دلیل بمباران از منزل فرار کرده اند. سه میلیون نفر آواره شدند. حالا نه دیوار و سقفی دارند نه مکانی برای در امان ماندن. قرنطینه شدن پیشکش...
پرده ی اول: سرش دو برابر جثه اش بود. جثه ای که فقط پوست بود و استخوان. سر بزرگش هم اندازه ی دست پدر بود. سنش کم نبود ولی توان آب خوردن نداشت. بطری آب از صورتش بزرگتر بود. احتمالا رشدش در دوران جنینی متوقف شده. او ٧ ساله ست ولی از سوء تغذیه ی شدید به اندازه سه ساله هاست.
پرده ی دوم: پنج فرزند داشت با اختلاف سنی کم. قد ونیم قد. هر پنج تا آرام و بی‌صدا کنار هم خوابیده بودند. لبخند داشتند. گویی در بهشت به سر می‌بردند. سینه هایشان بالا پایین نمی شد. نفس نمی کشیدند. همگی کشته شده بودند.
پرده ی سوم: مادر خم شد. وسایل آشپزخانه را زیر و رو کرد. گشت. نبود. چند قدم آنطرف تر، دوباره خم شد. گشت. نبود. آوار های سقف را جابجا کرد. گشت. نبود. دخترش آخرین بار در آشپزخانه بازی می‌کرد. دیگر خانه نبود. تلی از آوار بود. از خانه و آشپزخانه فقط زمینش مانده بود و سقف آوار شده.
پرده ی چهارم: رفته بود آب سالم پیدا کند. آب سالم ندارند. اصلا لوله کشی ندارند چه برسد به آب سالم. وقتی دست خالی برگشت، دیگر خانه ای نبود. مادر نبود. پدر نبود. هیچکس نبود. انفجار خانه و خانواده را از بین برده بود.
این چهار پرده سکانس های یک فیلم سینمایی نیستند. اینجا یمن است. این تصاویر گوشه ای از تصویر روزانه ی زندگی یمنی هاست. اینجا یمن است. کشوری درگیر جنگ در سکوت خبری رسانه ها. سالهاست که هر روز این تصاویر بارها و بارها تکرار می‌شوند. و مردم دنیا بی خبر!
در یمن جنگ آمد. کشتار جمعی آمد. گرسنگی و فقر آمد. سوء تغذیه آمد. حتی کرونا در این خانه را کوبید، ولی رسانه ای نیامد که بپرسد و بگوید و نشان بدهد و صدای یمن را بشنود.
در یمن از سال ٢٠١۵ جنگی با تجاوز ائتلاف عربی-آمریکایی به سرکردگی سعودی شروع شد. خانه ها را ویران کردند. از ابتدای سال ٢٠١٩، ۴٠٠ هزار یمنی مهاجرت کرده اند. به دلیل بمباران از منزل فرار کرده اند. سه میلیون نفر آواره شدند. حالا نه دیوار و سقفی دارند نه مکانی برای در امان ماندن. قرنطینه شدن پیشکش...
میزبان کرونا با دست خالی
مراکز بهداشتی در سالهای گذشته ١۶۵ بار مورد حمله قرار گرفتند. در شهر صنعا، پایتخت یمن، یک بیمارستان اصلی وجود دارد. تنها مرکز پزشکی پایتخت یمن! بخش قرنطینه ی بیمارستان ٣٠ تخت دارد. تنها ۶ تخت برای افراد با حال وخیم دارد. بیمارستان های یمن در مجموع ١۵٠٠ تخت دارند. در صورت شیوع کرونا، احتمالا ٩٠ درصد مردم مبتلا می‌شوند. یعنی حداقل یک میلیون نفر بستری خواهند شد. در این سالهای جنگی با وبا و مننژیت و حصبه و آنفولانزا مبارزه کرده است. یمن جنگ زده با سیستم بهداشتی ضعیف توان مقابله با شیوع کرونا را ندارد. کرونا آمد ولی خبری از ماسک و و مواد شوینده و تجهیزات پزشکی و دستگاه تنفس مصنوعی نیست.
آب حیاتم بده!
اولین موارد پیشنهادی سازمان بهداشت جهانی برای مقابله با کرونا، شستن دست ها با آب و صابون است. البته اگر چیزی برای شستشو با آن داشته باشند. اینجا حتی آب نیست!
کمیته ی بین المللی صلیب سرخ می‌گوید: ١٨ میلیون نفر از جمله ٩/٢ میلیون کودک یمنی دسترسی به آب سالم ندارند. یونیسف گزارش می‌دهد: فقط یک سوم جمعیت این کشور دسترسی به لوله کشی آب دارند.
شکم های بر پشت چسبیده
از سال ٢٠١٩ گرسنگی آمد. مرز های زمینی، دریایی، هوایی محاصره شد. تامین مایحتاج مردم دچار مشکل شد. درآمد متوسط روزانه ی مردم زیر ٣ دلار است. نیمی از جمعیت درآمدی کمتر از ١/٩ دلار دارند. فقر بر سه چهارم جمعیت کشور حاکم شده است. ٣/٢ میلیون نفر زن و کودک دچار سوء تغذیه ی شدید شدند. از نظر وضعیت غذایی، بدترین کشور در میان کشورهای جهان است. بیش از ٢۴ میلیون یمنی یعنی ٨٠ درصد جمعیت کشور نياز به کمک غذایی دارند
کرونا شود سبب خیر اگر خدا خواهد!
سخنگوی نیروهای ائتلاف به رهبری عربستان در ٨ آوریل ٢٠٢٠ خبری را گفت که منتظرش بودیم. اعلام آتش بس دو هفته ای در یمن به دلیل شیوع ویروس کرونا! مدت آتش بس قابل تمدید خواهد بود.
حتما باید کرونا می‌آمد تا نفسی به دور از جنگ تازه کنند؟ البته نفسی کرونایی! تا آتش بس شود و بس باشد؟ حتما باید یک ویروس جلوی ظلم می ایستاد؟ البته جنگ نباشد کرونا که هست... نبايد دمی نفس راحت بکشد .
اکنون همه موسسات و سازمان های بین المللی برای یمن نگران هستند؛ از همین حالا می توان شمایی از فجایع بعدی که ملت یمن را تهدید می کند، به تصویر کشید؛ اما گویا مردم یمن در این دنیای ناامن و پر حادثه فراموش شده اند و کسی دیگر در این خانه را نمی کوبد!
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
