اکثر دانشجویان بریتانیایی ضد اسرائیلی هستند/ برخلاف ایران فضای جناحی بر جریان دانشجویی انگلیس حاکم نیست

خبرگزاری دانشجو: آیا در دانشگاه‌های انگلیس به مانند ایران اتحادیه‌های دانشجویی مختلفی فعالیت می‌کنند یا وضعیت به گونه دیگری است؟
تنها اتحادیه دانشجویی در انگلیس اتحادیه students union است و مانند ایران اتحادیه‌های دانشجویی متفاوت در این کشور وجود ندارد در این اتحادیه فعالیت سیاسی برمبنای تشکیل کمپین است مثلا برای یکی از موضوعاتی که کمپین تشکیل دادند موضوع کاهش شهریه‌های دانشگاه بود و شاید سیاسی‌ترین کاری که انجمن‌های زیر مجموعه students union انجام داده اند همین قضیه کاهش شهریه‌های دانشجویی بوده است البته فعالیت سیاسی دانشجویان در انگلیس کم نیست، ولی بعضا از طرف رسانه‌ها بایکوت می‌شوند.

نکته‌ای که باید به آن اشاره کنم این است که students union خود را به هیچ جناحی نمی‌چسباند مثلا در موضوعات سیاسی معمولا طیفی از اتحادیه دور هم جمع می‌شوند و فعالیت کمپین را با انتشار یک پیام سیاسی آغاز می‌کنند.

مواردی بوده که students union در بحث‌های کلان سیاسی مانند محکومیت حمله به عراق بیانیه صادر کرده، اما در مسائل جناحی داخلی ورود پیدا نمی‌کنند البته تشکل‌های سیاسی در انگلیس وجود دارند که هویت دانشجویی ندارند، ولی دانشجویان زیادی در آن‌ها فعالیت می‌کنند به عنوان نمونه تشکل stop the war coalition از این دست تشکل‌ها محسوب می‌شوند.

خبرگزاری دانشجو: آیا در دانشگاه‌های انگلیس تشکلی وجود دارد که سمپاد احزاب سیاسی بیرون از دانشگاه باشد و یا اینکه احزاب این کشور تلاش می‌کنند که تشکل‌ها در راستای اهداف سیاسی آن‌ها فعالیت کنند؟
معمولا لابی‌هایی صورت می‌گیرد، اما اینگونه نیست که یک حزب سیاسی، یک تشکل دانشجویی را مورد حمایت قرار دهد تا این تشکل علنا از آن‌ها حمایت کند؛ چون استقلال تشکل زیر سوال می‌رود و در عین حالی نمود و تاثیر خوبی هم ندارد.

خبرگزاری دانشجو: اینکه می‌گویید مردم انگلیس خیلی علاقه‌ای به مسائل سیاسی ندارند آیا در بین دانشجویان هم اینگونه است؟
بله همینطور است، ولی در هر حال دانشجویان از مردم سیاسی‌تر هستند، اما برخلاف تشکل‌های دانشجویی کشورمان که یا اصلاح طلبند یا اصولگرا چنین فضایی در انگلیس وجود ندارد، اگر چه دانشجویان می‌توانند در شاخه دانشجویی احزاب سیاسی این کشور عضو شوند و در رقابت‌های سیاسی مشارکت کنند با این وجود تشکل‌های دانشجویی انگلیس آن گونه که تشکل‌های دانشجویی کشورمان متعصبانه در مسائل سیاسی مشارکت می‌کنند عمل نمی‌کنند.

تفاوتی که وجود دارد این است که در انگلیس وضعیت به گونه‌ای نیست که مثلا به یک باره میزان تورم افزایش پیدا کند تا دانشجویان نسبت به این موضوع دغدغه پیدا کنند، ولی در کشورمان هر مسئله‌ای می‌تواند برای دانشجو و یا غیر دانشجو به یک دغدغه و مسئله سیاسی تبدیل شود.

در مجموع می‌توان گفت استقلال وآزادی را که تشکل‌های دانشجویی کشورمان از آن برخوردارند تشکل‌های دانشجویی انگلیس ندارند. به نظر من در ایران واقعا زمینه و بستر برای اظهارنظر دانشجویان فراهم شده است و آن‌ها می‌توانند حرف خود را بزنند، ولی این زمینه در انگلیس وجود ندارد.

خبرگزاری دانشجو: با توجه به گفته‌های شما می‌توان نتیجه گرفت که ظاهرا فعالیت‌های مستمر سیاسی درون دانشگاهی در دانشگاه‌های انگلیس وجود ندارد آیا همین گونه است؟
مردم انگلیس انقلابی نیستند و رویداد انقلابی و آرمان خاصی در این کشور وجود ندارد بر همین اساسی برنامه‌های تشکل‌های دانشجویی هم بیشتر در قالب پارتی و جشن برگزار می‌شوند و پیام و آرمان خاصی ندارند.

خبرگزاری دانشجو: در انگلیس رابطه جریان دانشجویی با بدنه قدرت به چه صورت است آیا جریان نیز به مانند بدنه جریان دانشجویی در ایران وارد بدنه قدرت می‌شود؟
در انگلیس نیز چنین وضعیتی وجود دارد مثلا خیلی‌ها هستند که رئیس اتحادیه students union و یا در دیگر انجمن‌ها بوده اند و وارد بدنه قدرت شده اند و یا فعالیت سیاسی اجتماعی انجام می‌دهند که از این دست افراد می‌توان به جرمی کوربین و یا تونی بلر اشاره کرد. نکته‌ای که وجود دارد این است که در انگلیس تعداد زیادی دانشجو که در فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی مشارکت می‌کنند وجود دارد، ولی هویت کلی دانشجویی را شکل نمی‌دهند. در این کشور دانشجویان بیشتر در بحث فعالیت‌های هنری ورود پیدا می‌کنند، اما در ایران این هویت برای دانشجو جا نیفتاده است و فقط هویت فعال بودن در عرصه سیاسی، اجتماعی و فرهنگی مطرح است.

خبرگزاری دانشجو: در ایران این نگرش حاکم است که تشکل‌های دانشجویی باید برای نظام مدیر تربیت کنند آیا این نگرش نیز در انگلیس نسبت به تشکل‌های دانشجویی وجود دارد؟
این موضوع نیز در انگلیس مطرح می‌شود، ولی مسئولیتی متوجه تشکل‌های دانشجویی نیست و دانشگاه‌ها در این رابطه مسئولیت دارند. مثلا دانشگاه‌ها در این کشور دوره‌های مخصوص رهبری برگزار می‌کنند. همچنین مرسوم است که همزمان با برگزاری جشن فارغ التحصیلی دانشجویان در برخی از رشته‌ها شرکت‌هایی مانند مایکروسافت نیز حضور پیدا می‌کنند و به فارغ التحصیلان شاخص پیشنهاد کار می‌دهند.

خبرگزاری دانشجو: آیا تشکل‌های دانشجویی در انگلیس دارای بدنه اجتماعی هستند؟
در انگلیس به دلیل اینکه تعداد دانشجویان مسلمان زیاد است انجمن‌های اسلامی زیر مجموعه students union نیز در دانشگاه‌ها خیلی فعال هستند مثلا مراسم دعای کمیل انجمن اهل بیت (ع) به صورت هفتگی در دانشگاه‌ها فعال است و دانشجویان سنی هم به صورت هفتگی نماز جمعه برگزار می‌کنند. با این وجود تشکل‌های دانشجویی متناسب با موضوعیتی که تشکل برمبنای آن شکل گرفته دارای بدنه اجتماعی هستند.

خبرگزاری دانشجو: آیا مقامات انگلیس در جمع‌های دانشجویی حضور پیدا می‌کنند؟
حضور مسئولان آنگونه که در کشورمان مرسوم است باب نیست، اما اگر از آن‌ها دعوتی صورت بگیرد به دانشگاه می‌روند و بعضا ممکن است گفتگو‌های چالشی هم پیش بیاید، ولی برخلاف حضور چالشی مسئولان کشورمان در جمع‌های دانشجویی که در رسانه‌ها به صورت گسترده پوشش داده می‌شوند وضعیت در انگلیس این گونه نیست و نهایتا کار به یک سخنرانی و پرسش و پاسخ ختم می‌شود و از جانب دانشجویان هم برخورد تعصبی صورت نمی‌گیرد. البته وقتی که مقامات اسرائیلی به دانشگاه‌های انگلیس می‌روند اعتراضات دانشجویی هم شکل می‌گیرد، چون نسبت به مسئله اسرائیل حساسیت وجود دارد و این تعصب تنها مختص به مسلمانان نیست بلکه انگلیسی‌ها هم نسبت به این قضیه حساسند و من با قاطعیت می‌توانم بگویم که اکثر دانشجویان انگلیسی در موضوع اسرائیل و فلسطین حق را به فلسطینی‌ها می‌دهند.

خبرگزاری دانشجو: دو نگاه نسبت به جریان دانشجویی در ایران وجود دارد یک نگاه، نگاه متعصبانه حاکمیت است که می‌گوید جریان دانشجویی باید در فعالیت‌های سیاسی، فرهنگی و اجتماعی مشارکت کند تا نظام و مردم از آن بهره‌مند شوند و یک نگاه هم می‌گوید که دانشجو نباید فعالیت خاصی داشته باشد با این تفاسیر در انگلیس چه دیدگاهی نسبت به جریان دانشجویی وجود دارد؟

در انگلیس دین آن جایگاهی را که باید داشته باشد ندارد در این کشور علنا بی دینی و کفر به خدا ترویج می‌شود. با این وجود جدایی جامعه انگلیس از دین باعث شده این ذهنیت که دانشجو آزاد است و می‌تواند هر کاری انجام دهد ایجاد شده است.

معتقدم دین نباید از هیچ چیز جدا باشد از این رو اینکه دانشجو بتواند به بهانه دانشجو بودن هر خطایی را مرتکب شود این درست نیست و در انگلیس چنین رویه‌ای شکل گرفته با این وجود باید با ارائه راهکار مناسب، توجه به فعالیت‌های مذهبی و تعریف دین در هویت دانشجویی اجازه ندهیم این رویه نیز در ایران روی دهد.

واقعیت این است که ملت ما مانند انگلیسی‌ها نیستند و فرهنگ، هویت، نیازمندی‌ها و علاقه مندی‌های ما با آن‌ها متفاوت است با این وجود نمی‌توان دانشجوی ایرانی را با دانشجوی انگلیسی مقایسه کرد، چون دانشجویان ایرانی یک گوهر است و بدون شک سطح ذهنی دانشجویان ایرانی خیلی بالاتر از دانشجویان انگلیسی است به گونه‌ای که دانشجویان ایرانی به راحتی در دانشگاه‌های کمبریج و آکسفورد پذیرش می‌شوند؛ البته قبول دارم که بحث کیفیت آموزش و درس در آنجا نسبت به ایران متفاوت است.

در هر حال در غرب از حیث هویتی و فرهنگی ارزشی برای دانشجو قائل نیستند در واقع در غرب هر آنچه که ارزش انسانی و حقیقی داشته باشد آن را به یک ضد ارزش تبدیل می‌کنند از این رو دانشجو بودن و کسب علم در آنجا به یک ضد ارزش تبدیل شده است.

خبرگزاری دانشجو: تاکنون ارتباط خاصی بین تشکل‌های دانشجویی داخل از کشور با تشکل‌های خارج از کشور وجود نداشته است به نظر شما نباید این ارتباط برقرار شود؟
قطعا این ارتباط برقرار نشده و فرایندی نیز برای برقراری ارتباط وجود ندارد البته تلاش‌هایی برای برقراری این ارتباط صورت گرفته، ولی مستمر نبوده است. واقعیت این است که نیازمندی‌های جامعه و دانشجویان غرب تفاوت‌های بسیار زیادی نسبت به نیازمندی‌های مردم ایران دارد با این وجود باید نقطه اشتراک بین این دو را پیدا کرد. من فکر می‌کنم که این نقطه اشتراک مثلا می‌تواند در رابطه با موضوع غرب شناسی خیلی جذابیت داشته باشد و زمینه برقراری رابطه را با دانشجویان خارج از کشور فراهم کند. همچنین این رابطه را می‌توان با برگزاری نشست‌های مشترک و اطلاع رسانی در رسانه تقویت کرد. سوال این است که چرا الان صدا و سیما برنامه‌های جریان دانشجویی ایران را در انگلیس پوشش نمی‌دهد در هر حال مسئولان نیز باید زمینه برقراری این ارتباط را فراهم کنند، چون اگر این شبکه شکل بگیرد می‌تواند در زمینه‌های رسانه‌ای سیاسی و اجتماعی به جمهوری اسلامی کمک کند و ما این انتظار را از مسئولان داریم.