گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»، کرسی آزاداندیشی یک تربیون آزاد یا حرکت سیاسی مقطعی و کنفرانس دادن جمعی نیست، بلکه کرسی های آزاداندیشی تلاشی جمعی است برای اینکه عده ای درباره موضوع و مسئله ای فکر کنند، فکرهای خود را نقد و این فکرهای نقد شده را به سامان رسانده و با هم جمع کنند تا به جوابی تولیدی از ذهن خود برسند.
در واقع کرسی های آزاداندیشی تلاشی است برای پر کردن یک سری از خلأهای جدی موجود در فضای دانشگاه و کشور، و آن خلأ این است که در دانشگاه هم اندیشی و هم افزایی علمی صورت نمی گیرد؛ در حالی که بخش عظیمی از وظایف دانشگاه در این هم اندیشی و هم افزایی علمی است که اجرای کرسی ها خلأها را جبران می کند.
در این راستا دانشگاه آزاد شیراز از ابتدای ترم تاکنون فقط دو کرسی برگزار کرده است.
محمدحسین نصر، مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد شیراز با اشاره به پیشینه کرسی ها در دانشگاه آزاد شیراز گفت: ترم گذشته کرسی ها را به دلیل کسب اعتماد دانشجو و ایجاد حساسیت کمتر به صورت مکاتبه ای مطرح کرده ایم.
وی با بیان اینکه در این کرسی ها سوالات به صورت مکاتبه ای مطرح می شد، گفت: یک سری صندوق هایی تعبیه شده بود که در هر دانشکده موجود بود و سپس جواب ها به صورت نشریه دیواری با دست خط دانشجویان که اسکن شده بود، پاسخ داده می شد.
این فعال دانشجویی گفت: این طرح مورد استقبال دانشجویان قرار می گرفت و در چهار دوره اجرا شد و ویژه نامه «زبان سرخ» نیز در این فضا گام بر می داشت.
نهاد رهبری به صورت خودجوش در کرسی ها وارد میدان شد
نصر با بیان اینکه از اوایل این ترم دو کرسی را به همت نهاد رهبری در دانشگاه اجرا کرده ایم، گفت: خوشبختانه در این مسئله هوچی گری نداشتیم و در واقع دانشجویان دنبال فضایی برای صحبت بودند که توانستیم در مبحث حجاب و اقتصاد وارد شویم.
وی ادامه داد: ما در دانشگاه با طیفی خاکستری نیز روبرو هستیم که فقط برای شنیدن صحبت های دو طرف می آیند.
مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه شیراز با بیان اینکه نهاد رهبری به صورت خودجوش در کرسی ها وارد میدان شد، گفت: از تمام انجمن های علمی دانشجویی خواسته شد که حتما مدیریت یک کرسی را داشته باشند؛ اما متاسفانه در عمل، حراست جلوی این کار را گرفت و کمی حساسیت ایجاد شد.
نصر تصریح کرد: معاونت فرهنگی یا نهاد رهبری باید به صورت خاص وارد این موضوع شوند؛ هرچند حمایت رئیس دانشگاه هم قابل تقدیر است.
وی در ادامه گفت: برای برگزاری این کرسی ها دو تا نگرانی وجود داشته است که مسئولان آن را تا حدودی برطرف کرده اند.
مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد شیراز تصریح کرد: در واقع دانشجو به این مسائل بی اعتماد بوده است و احساس امنیت نمی کرد و درصد دیگری از این نگرانی به برنامه ریزی و جرات کسانی است که این کرسی ها را اجرا می کنند.
هنوز به جایی نرسیده ایم که از روند و روال برگزاری این کرسی ها رضایت کامل داشته باشیم
فرهاد شناوری، معاون فرهنگی دانشگاه آزاد واحد شیراز نیز بیان کرد: در جلسه ای با انجمن های علمی، تشکل های دانشجویی، نهادها و معاونت فرهنگی دانشگاه آزاد مطرح شد که برگزاری کرسی های آزاد اندیشی به همراه پیشنهاد موضوع از طرف خود دانشجویان باشد و تنها معاونت فرهنگی، حامی مالی و تأمین کننده این برنامه ها باشد.
وی بیان کرد: هنوز به جایی نرسیده ایم که از روند و روال برگزاری این کرسی ها رضایت کامل داشته باشیم؛ چرا که در کرسی های آزاد اندیشی باید فضایی ایجاد شود که دانشجو به راحتی حرف خود را بزند و روند این کرسی ها آنچنان که باید هنوز اتفاق نیفتاده و هنوز گام های بلندتری برداشته نشده است.
معاون فرهنگی دانشگاه آزاد واحد شیراز خاطرنشان کرد: متأسفانه جو دانشگاه به گونه ای است که دانشجو اسیر جوگرفتگی است و هنوز همان کشمکش دانشجویی ادامه دارد و ما در این راستا وظیفه داریم بستر لازم فرهنگ فکری را ایجاد کنیم تا دانشجو در کرسی های آزاد اندیشی به دنبال هوچی گری نباشد.
شناوری تصریح کرد: کمترین نقش در دانشگاه آزاد در برگزاری کرسی های آزاد اندیشی را مسئولان بویژه معاونت فرهنگی دانشگاه بازی می کند و ما به عنوان مدعو در این برنامه ها شرکت می کنیم.
مهدی زارع، مسئول مرکز تخصصی هنر و رسانه بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد شیراز نیز گفت: قبل از این کرسی های آزاداندیشی به صورت مکاتبه ای بوده است و دانشجو بدون احساس دغدغه از هر پیشامدی، سوالات خود را به صورت مکاتبه ای مطرح می کرد.
وی با بیان اینکه باید کمیته ثابتی از دانشجویان تشکیل شود تا در یک فضای فکری ثابت بر روی موضوعیت این کرسی ها بیندیشند، تصریح کرد: در این ساختار وقتی دانشجو کار عملیاتی را همراه با کار فکری انجام می دهد، بیشتر احساس دلبستگی می کند.
این فعال دانشجویی بیان کرد: مطالبه گری زمانی اتفاق می افتد که از پتانسیل های دانشجویی بهره وری شود.
زارع عنوان کرد: ضرورت باید احساس شو؛د ملت تا زمانی که ضرورت مبانی عملی ولایت را حس نکند، پای کار نمی آید و متاسفانه ما تا پای نظریه ولایت فقیه هستیم؛ اما در عمل نه.
وی گفت: ما باید پای کار آییم و از تشنج فضا جلوگیری کنیم.
مسئول مرکز تخصصی هنر و رسانه بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد شیراز خاطرنشان کرد: ما معتقد هستیم که نشست های دانشجویی باید مرتب در دانشگاه پیرامون مسائل زیر بنایی و نه جناح بندی صحبت کنند و رهبر معظم انقلاب در این زمینه پیشرو بوده اند.
حجت الاسلام حمید محمودیان، مسئول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه های آزاد فارس در رابطه با برگزاری کرسی های آزاداندیشی در دانشگاه آزاد شیراز گفت: دفتر نهاد رهبری در دانشگاه های آزاد استان بخصوص واحد جامع شیراز پیگیری و جلساتی را با کانون ها، انجمن های علمی و تشکل های دانشجویی متناسب با رشته های تخصصی برگزار و موضوعات کرسی را توزیع کرده است.
وی افزود: در این راستا از حضور رئیس دانشگاه، مسئولان نهاد و معاون فرهنگی نیز بهره برداری شده است.
محمودیان گفت: دانشجویان به شدت پیگیر بودند و تبلیغات را انجام دادند و حتی CDکرسی های آزاد اندیشی موفق در کشور به همراه آیین نامه را نیز توزیع کردیم که نوع سوال و جواب در این کرسی ها چگونه باشد.
نوع نگاه حراستی مهمترین مانع برخورد با این کرسی ها بوده است
مسئول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه های آزاد فارس تصریح کرد: بزرگترین مانعی که در اجرای کرسی ها به آن برخوردیم، بحث حراست دانشگاه بود که در کرسی «آسیب شناسی انتخابات» حراست مانع اجرای آن شد؛ هر چند ما اعتراضات را به نهاد رهبری در تهران ارائه کردیم؛ اما نوع نگاه حراستی مهمترین مانع برخورد با این کرسی ها بوده است.
وی با بیان اینکه دانشجو باید بتواند در مورد موضوعات روز به راحتی بحث کند، خاطرنشان کرد: نمی توان گفت که هیچ کس قصد هوچی گرایی ندارد و از طرفی نیز دانشجویان، علاقه مند به برگزاری این گونه کرسی ها هستند و به دنبال جواب ابهامات خود و ایجاد معرفت هستند.
محمودیان گفت: باید فضایی ایجاد شود که دانشجو خارج از هر گونه دغدغه امنیتی بتواند صحبت کند؛ البته فضا در دانشگاه آزاد نسبت به قبل بازتر شده، هرچند هنوز مطلوب نهاد رهبری نیست؛ اما مسئولان دانشگاه باید سعه صدر بیشتری داشته باشند تا برگزاری موفق کرسی های آزاداندیشی را به نفع نظام و دانشگاه شاهد باشیم.
رهبر معظم انقلاب در دیدار اعضاى انجمن اهل قلم که در هفتم بهمن ماه 1381 فرمودند: «اگر بخواهیم در زمینه گسترش و توسعه واقعىِ فرهنگ و اندیشه و علم حقیقتاً کار کنیم، احتیاج داریم به اینکه از مواهب خدادادى و در درجه اوّل آزاداندیشى استفاده کنیم؛ چراکه آزاداندیشى در جامعه ما یک شعار مظلوم است.
تا گفته مىشود آزاداندیشى، عدّهاى فورى خیال مىکنند که بناست همه بنیان هاى اصیل در هم شکسته شود، و آنها چون به آن بنیان ها دلبستهاند، مىترسند. عدهاى دیگر هم تلقى مىکنند که با آزاداندیشى باید این بنیان ها شکسته شود. هر دو گروه به آزاداندیشى که شرط لازم براى رشد فرهنگ و علم است، ظلم مىکنند. ما به آزاداندیشى احتیاج داریم».