سعدی شأنی فراتر از شاعر در هویت بخشی به انسان ایرانی دارد

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، محمدمهدی اسماعیلی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به مناسبت روز بزرگداشت سعدی شیرازی پیامی را صادر کرد.

در این پیام آمده است:

اول اردیبهشت ماه جلالی در تقویم ملی ما ایرانیان به نام نامی شیخ اجل، سعدی شیرازی مزین شده است. همان روزی که او نگارش اثر جاودان خود گلستان را آغاز کرد، کتابی که سزاور است مثل گذشته سرمشق نوباوگان این سرزمین باشد، دریغ است که امروز فرزندان ما از حکمت‌ها و پند‌های شیرین این آموزگار یگانه بی‌نصیب بمانند.

سعدی به‌عنوان یکی از چند قله رفیع ادب فارسی، شأنی فراتر از یک شاعر بزرگ در هویت‌بخشیدن به انسان ایرانی دارد. او علاوه بر فصاحت و بلاغت بی‌نظیرش در شعر و نثر، اخلاق و آداب اجتماعی را در تفکر ایرانی صورت‌بندی کرده است. زبان امروز ما همان زبان سعدی است و نقش او در زنده نگه‌داشتن آن کم از نقش حکیم توس، فردوسی بزرگ، نیست.

علامه دهخدا در کتاب ارجمند خود «امثال و حکم» بیشترین مصداق را از آثار سعدی آورده است و این امر نشان می‌دهد بیان و منطق سعدی بیش از دیگر بزرگان در ذهن و زبان انسان ایرانی پذیرفته شده است و اگر نیک بنگریم همچنان به کار زندگی امروز ما می‌آید و پاسخگوی نیاز ما به اندیشه و زیبایی‌ست.

سعدی سخنور و اندیشه‌ورز نامی پارسی زبان که در حافظه تاریخی، ذوق شعری و عاطفه و احساس ایرانیان و فراتر از جغرافیای ایران، در مرز‌های اندیشه و تخیل جهانی جایگاهی شایسته و ممتاز یافته است. هنوز پس از گذشت بیش از هفت قرن، اندکی از درخشش و تلألو گلستان و بوستان سعدی کاسته نشده است.

فرهنگ اسلامی با روح ایرانی در آثار سعدی متجلی است. تمامی عناصر فرهنگی دخیل در فرهنگ ایرانی اسلامی از جمله قرآن، حدیث، ادعیه و کلمات مشایخ در آثار سعدی در بوستان و گلستان و قصاید و غزل‌های او هویداست.

رمز و راز ماندگاری و شکوه آثار سعدی در این است که بر اساس نیاز‌های زمانه به ارزش‌های فرهنگی، معنایی تازه می‌بخشد. آثار سعدی و شعر سعدی آیینه‌ای است که از یک سو انسان قرن هفتمی و جهانِ او در آن نمودار می‌شود و از سوی دیگر انسان قرن پانزدهمی نقشی از خویشتن خویش را در آن می‌بیند. او حقیقتاً شاعر عدالت و دیانت است.

سعدی ما را از عالم ناسوتی می‌رهاند و به جغرافیای ملکوتیِ وجود می‌برد. آموزه‌های او اکسیری حیات بخش برای جهانِ نابه سامان و رو به زوالِ امروز است که از فرهنگ سعدی فاصله گرفته است. جوانان راه‌های بسیاری برای فهم زندگی دارند که یکی از آنها، خواندن متونی همچون گلستان و بوستان است تا به تناسب برداشتی که از این گنجینه خواهند داشت بتوانند در زندگی خود از آن‌ها بهره ببرند.

با گرامیداشت اول اردیبهشت، روز بزرگداشت سعدی شیرازی، که امسال با پایان ماه رحمت و مغفرت الهی ماه رمضان مصادف شده است، این روز را به تمامی فارسی‌زبانان به ویژه دوستداران فرهنگ و ادبیات ایرانی تهنیت می‌گویم و کوشش‌های سعدی دوستان و سعدی پژوهان را ارج می‌نهم. یقیناً این روز، فرصت مغتنمی است تا کام خویش را با شعر و نثر شیخ اجل شیرین کنیم و به یاد او زمزمه کنیم که:

من آن مرغ سخن‌دانم که در خاکم رود صورت / هنوز آواز می‌آید به معنی از گلستانم