به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب روز گذشته در دیدار با هزاران نفر از مردم استان‌های سیستان و بلوچستان و خراسان جنوبی، در بخشی از بیانات‌شان به دو چهره دینی و وحدت‌گرا در میان مردم سیستان و بلوچستان اشاره کردند که یکی از آنها شیعه و دیگری اهل‌سنت بود: «ماه رمضان همان سال بنده رفتم زاهدان، آنجا دو عالم بزرگ در زاهدان بودند؛ عالم درجه یک شیعه مرحوم آقای کفعمی بود، عالم درجه یک سنی مرحوم مولوی عبدالعزیز ملازهی بود. بنده را آنجا هم دستگیر کردند آوردند تهران بردند قزل‌قلعه. مرحوم کفعمی علناً از ما حمایت کرد، مرحوم مولوی عبدالعزیز یک حکمی صادر کرد در جهت همان حرفهای ما.»
این دو چهره که در تاریخ آن منطقه و همچنین انقلاب اسلامی نقش به سزایی داشتند، متأسفانه تا حدودی مجور واقع شده‌اند در حالیکه مرام مذهبی و سیاسی آنها می‌تواند الگوی مناسبی برای این روزهای کشور باشد.
آیت‌الله کفعمی یکی از چهره‌های تأثیرگذار سیستان است که نقش به‌سزایی در به حرکت درآوردن مردم شرق کشور علیه حکومت طاغوت داشت. وی بعد از اتمام تحصیلات حوزوی به‌رغم آنکه اصالتاً مشهدی بود اما به دعوت شیعیان و روحانیون زابل برای تبلیغ به سیستان و بلوچستان رفت و در آن دیار ساکن شد.
بناگذاری حوزه علمیه و تربیت شاگردان فراوان، تحکیم وحدت اقوام و مذاهب استان، بنیان گذاری وقف ده ها مسجد و بنای خیر در استان، مبارزات پنهان و آشکار با رژیم ستم شاهی، ساماندهی تجمعات مردمی و حمایت از مبارزان تبعیدی به ویژه مقام معظم رهبری، رسیدگی به ایتام و نیازمندان و تکریم و خدمات گسترده به روحانیت و سادات منطقه و خدمات متعدد دینی، فرهنگی و اجتماعی او در حضور 50ساله اش در استان به وی جایگاه پدر معنوی مردم استان اعم از شیعه و سنی را عطا کرده و بیتش را به خانه امید معنون کرد
آیت‌الله کفعمی از همان سال 42 وارد نهضت امام شد؛ مرحوم آیت‌الله سید جواد علم‌الهدی در مصاحبه‌ای با خبرگزاری تسنیم در سال 95 به چگونگی همراهی مرحوم کفعمی با نهضت امام می‌گوید: «وقتی نامه {امام خمینی} را به مرحوم کفعمی دادم، گفتند آقای خمینی عجب کار مهمی کردند. به یک نفر گفت برو بازار یک طاقه پارچه 20 متری بگیر. فرمایشات امام را بر روی آن نوشتند و گفتند: فردا نماز جمعه است و این هفته اهل‌سنت به نماز من می‌آیند. ایشان کفن پوشید و شمشیر دستش گرفت و نامه امام را خواند و مردم گریه می‌کردند. گفت هر که می‌خواهد اسلام را زنده کند، این طومار را امضا کند.»
آیت‌الله کفعمی نفر اول از سمت چپ. در تصویر مقام معظم رهبری نیز حضور دارند
یکی از مسائلی که موجب شد تا سیستان و بلوچستان در ابتدای انقلاب برخلاف سایر نقاط مرزی دچار کمترین تنش و درگیری باشد، تلاش‌های وحدت گرایانه آیت‌الله کفعمی و روحانیون شیعه و سنی منطقه بود. در دیدار روحانیون سیستان و بلوچستان در 1357/12/06، نماینده روحانیون این منطقه خدمت امام خمینی این نکته را تأکید کردند که کمترین اختلافی بین شیعه و سنی در منطقه نیست: «... خیلی سعی کردیم که هماهنگی و برادری اینجا برپا بشود. و ان‌‌شاءاللّه هم اگر شما تحقیق بفرمایید، نخواهید شنید که آنجا، در بلوچستان، کوچکترین اختلافی بین برادران شیعه و سنی رخ داده باشد. نهایتِ اتحاد و اتفاق برقرار است. با اینکه اکثریت با سنّی‌هاست، صدی هشتاد ـ نود سنی هستند، ولی کوچکترین پرونده‌ای در هیچ جایی نیست که به نام مذهب در بین این دو فرقۀ اسلامی اختلافی افتاده باشد.»
در کنار آیت‌الله کفعمی که زعامت شیعیان استان را برعهده داشت، مولوی عبدالعزیز ملازاده به‌عنوان پیشوای مذهبی اهل‌سنت تلاش کرد تا علاوه بر حفظ وحدت بین مذاهب، علیه حکومت طاغوت نیز دست به اقدام بزند. وی که تحصیلات خود را در پاکستان و هند به انجام رسانده بود، مدتی مقیم مکه شده و در آنجا به تحصیل و تدریس اشتغال داشت اما با اصرار پدرش به سیستان و بلوچستان بازگشت که زعامت مذهبی اهل سنت را برعهده بگیرد.
مولوی عبدالعزیز با تأسیس مدرسه دارالعلوم زاهدان را تأسیس کرد و امام جماعت اهل سنت را از سال 1340 برعهده داشت. در ماه‌های منتهی به پیروزی انقلاب، جماعت اتحاد مسلمین را تأسیس کرد و مبارزات خود را در این راستا پیش بردند. مولوی عبدالعزیز با حمایت از امام خمینی، مردم را به شرکت در فراندوم جمهوری اسلامی تشویق کرد و همچنین با شرکت در انتخابات مجلس خبرگان قانون اساسی، به نمایندگی از مردم سیستان و بلوچستان به این مجلس راه یافت.
مرحوم آیت‌الله مطهری یزدی داماد آیت‌الله کفعمی در مصاحبه‌ای که چندسال قبل با خبرگزاری تسنیم داشت درباره مشی وحدت‌گرایانه آن مرحوم و آقای ملازاده می‌گوید: «ایشان{آیت‌الله کفعمی} با اهل‌سنت رفاقت می‌کرد و همه کارها را با همین رفاقت تمام می‌کرد. نگذاشت وهابی‌ها در زاهدان نضج بگیرند. مولوی عبدالعزیز از مکه به کربلا می‌رود و خدمت آیت‌الله خویی و حکیم و امام در نجف رفته و گفته بود من و آقای کفعمی در زاهدان حفظ وحدت کردیم.»
مرحوم ملازاده سال 66 برای درمان به مشهد رفت و در همان شهر درگذشت و پیکرش در روستای حیط به خاک سپرده شد. مرحوم کفعمی هم در 31تیرماه 1362 چشم از جهان فانی فروبست و پیکر در صحن آزادی حرم مطهر رضوی آرام گرفت.
ارسال نظرات