گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو؛ چندی پیش معاون بهزیستی گیلان، عابدین قاسمیان اعلام کرد که حدود ۷۵ درصد سالمندان این استان متولی مشخصی ندارند. اظهار نظری که در نوع خود، یک چالش بزرگ در مسیر سالمندی محسوب می‌شود. قاسمیان با بیان اینکه نیاز‌های سالمندان از بقیه اقشار جامعه بیشتر است، تصریح کرد: «سالمندان از نظر سلامت، امنیت، مشارکت، وابستگی ها، کاهش درآمد و … نیاز به حمایت و امکانات دارند.»
این اظهارات در حالی صورت می‌گیرد که هرم سنی جمعیت کشور در حال پیر شدن است. از طرفی سالمندان سهم سه برابری از خدمات بهداشتی و درمانی را به خود اختصاص می‌دهند. در این میان تامین نیرو‌های درمانی کافی به چالش این روز‌های نظام بهداشت و درمان تبدیل شده است.
پیری جمعیت، خبر از یک بحران جدی می‌دهد
با توجه به کاهش نرخ رشد جمعیت نسبت به دهه‌های قبل، هرم سنی جمعیت کشور در حال تغییر به سمت پیری است. در حال حاضر حدود ۱۰ درصد جمعیت را سالمندان تشکیل می‌دهند. تخمین زده می‌شود کمتر از ۳۰ سال بعد، تعداد افراد بالای ۶۵ سال در کشور، ۳۰ درصد جمعیت و معادل ۲۷ میلیون نفر باشد. ایران در آن زمان با «ابر بحران سالمندی» مواجه خواهد شد.
کشور در حالی با این پدیده روبروست که در شرایط فعلی از زیرساخت‌های لازم و کادر متخصص برای ارائه خدمات کافی بهداشتی و درمانی برخوردار نیست. بر اساس گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس در حال حاضر به ازای هر ۷۰۰ سالمند یک تخت مراقبت از سالمند وجود دارد. این در حالی است که شاخص ذکر شده در کشور‌های توسعه یافته به ازای هر ۱۸ نفر سالمند، یک تخت مراقبت است.
این پدیده تبعات مختلفی را در پی دارد. بر فرض مثال نیاز به بستری و مراقبت دو تا سه برابری در افراد بالای ۶۰ سال یا دریافت بیش از ۶۰ درصد خدمات پزشکی.
در نتیجه اگر اقدامات لازم انجام نگیرد، در آینده کشور با بحران جدی روبرو خواهد شد.
بهداشت و درمان را سرپا نگه دارید
نگاهی به هرم سنی پزشکان نشان می‌دهد که در آینده‌ای نزدیک «سالمندی پزشکان» نیز گریبان‌گیر نظام بهداشت و درمان خواهد شد. چرا که حدود ۳۷ هزار نفر از آنان طی ۲۰ سال آینده به سن بازنشستگی می‌رسند (سن بازنشستگی پزشکان در حدود ۶۵ سال است). در نتیجه ممکن است کشور با کمبود پزشک ماهر و باتجربه مواجه شود. این مسئله نگرانی‌های جدی در زمینه تربیت پزشک و فعالیت دانشگاه‌ها را به دنبال خواهد داشت.
به منظور پاسخ‌گو نگه‌داشتن نظام بهداشت و درمان کشور و تامین نیاز بالای جمعیت سالمندان، بایستی مشکل کمبود پزشک حل شود. با این اقدام می‌توان از تداوم فعالیت مراکز درمانی با کیفیت هرچه بیشتر، اطمینان حاصل کرد. از سوی دیگر با تامین نشدن نیرو‌های درمانی کافی، کودکان و افراد میانسال نیز از خدمات کم کیفیت‌تری برخوردار خواهند شد. چرا که حجم بالای خدمات سالمندان، وقت و توجه نیرو‌های درمانی را به خود جلب می‌کند.
علاج واقعه پیش از وقوع باید کرد
دریغ سود ندارد چو رفت کار از دست (سعدی)