به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» از یزد، حجت الاسلام آقا میری شب گذشته در معراج الشهدای دانشگاه آزاد یزد در جمع دانشجویان با ذکر فضائلی از امام حسین(ع) دلیل اصلی شهادت امام حسین(ع) را به بیان امام صادق(ع) تشریح کرد که متن سخنانی وی به شرح زیر است:
قیامت یک وادی است که با یک امام محشور می شویم، نه صرفا این دوزاده امام، این امام به معنی پیشواست یعنی مردم هر چیزی یا کسی که زندگی خودشان را برمدار او بستند با آن محشور می شوند، حال آن شخصی محشور با امام زمان(عج) است یا شمر یا عمربن سعد یا حتی همانطور که امام رضا (ع) می فرمایند: ممکن است با سنگ محشور شوند، منظور همین بت پرست ها هستند، همه در قیامت با امامشان محشور می شوند، پس چه بهتر که ما بر مدار اهل بیت حرکت کنیم.
ما می خواهیم بررسی کنیم چرا عده ای که نماز می خواندند در مقابل امام حسین(ع) ایستادند؟! چه می شود که امروز علیه دین خرج می کنند؛ اما نماز هم می خواندند؟ چه می شود که در رکاب امام حسین(ع) هستند؛ اما تبدیل به قاتل امام حسین(ع) می شوند؟
دلیل اصلی شهادت امام حسین(ع) به بیان امام صادق(ع)
ما باید زمان امام حسین(ع) را بررسی کنیم و بشناسیم، باید تحلیل کنیم، من اشاره به زیارت اربعین امام حسین(ع)که از زبان امام صادق(ع) بیان شده است،می کنم، این زیارت فوق العاده است اگر کسی می خواهد یک دور جریان عاشورا را متوجه شود ترجمه این زیارت را بخواند، علت شهادت امام حسین(ع) را از زبان امام صادق(ع) در این زیارت می خوانیم ایشان دلیل اصلی شهادت امام حسین (ع) را جهالت و ضلالت مردم می دانند.
جهالت و ضلالت به چه معناست؟ چرا امام صادق(ع) بر این دو دلیل تاکید داشته اند؟ امام صادق(ع) مریضی ضلالت و جهالت را انتخاب کرده است، این دو مریضی از آغاز تا امروز و تا قیامت هم خواهد بود، این مرض، امام فروشی به دنبال خواهد داشت، جهالت به معنای کوری است، آدم جاهل قدرت تشخیص جنس اصلی را از جعلی ندارد.
مگر در کربلا چه کردند که امام صادق(ع) این مریضی را به آنها نسبت می دهند، مسئله کربلا بر سر تشخیص امام حق رخ داد؛ لذا قرآن هم نسبت به مشرکین همین تعبیر را به کار می برند، در زمان امام حسین(ع) مردم دچار جهالت بودند
معاویه یک چهره ظاهر الصلاح داشت؛ اما در خفا آدم خرابی بود، یزید در ظاهر هم رعایت نمی کرد چه برسد به خفا، هرزگی و می خوارگی را در ملاء عام انجام می داد، مثل روز روشن بود که یزید فاسق است، این یزید است، در مقابل امام حسین(ع) که دوست و دشمن بر عصمت او شکی ندارند قرار دارد، اکثریت مردم زمان امام حسین(ع) رفتند سمت یزید، غربت امامان ما را ببینید!!!
هزینه خون امام مجتبی(ع) و امام حسین(ع) چه بود؟؟؟
ما از امام مجتبی (ع) و امام حسین(ع) ده عدد روایت فقهی نداریم، چون مردم از ایشان سوال نمی کردند، نسبت به امامت این دو بزرگوار جاهل بودند، ما هم الان نسبت به وسع خودمان در این زمان بدین شکل عمل می کنیم، امام صادق(ع) می فرمایند: این خون باید ریخته می شد تا مردم از این جهالت خارج می شدند خون پسر پیغمبر ریخته شود تا مردم از این کوری خارج شوند، ضلالت به معنای گمراهی است، آدم گمراه نعمت خدا را معکوس استفاده می کند، خدا چشم می دهد برای دیدن، زیبایی ها را ببینید؛ اما حلال.
این چشم را به ما دادند برای بکاء بر حسین، بکاء بر امام زمان، گریه های نیمه شب، اما یک کار بیشتر از او می کشند آن هم نگاه به نامحرم، این انسان را در اسلام گمراه می گویند، برای استفاده از تلویزیون نو نگاهی به دفترچه راهنمای آن می اندازیم، خدایی که ما خلق کرده است دستور العملش را در اختیار ما قرار داده است،آن هم قرآن است، خدا برای ما دستورالعمل داده است نباید بر خلاف آن عمل کنیم.
مشکل مردم کوفه چه بود؟
مشکل مردم کوفه هم همین بود، می گفتند: ما بیشتر از حسین(ع) می فهمیم، حسین پسر پیغمبر(ص)، پیغمبری که جانشینان خود را معرفی کرده است، ناقلین هم نوشتند و در کوفه در مقابل حسین بن علی(ع) ایستادند، خوب های کوفه هم هدفشان این بود که امام حسین(ع) به کوفه بیاید و آنها به نوایی برسند، یعنی از نعمت امامت درست استفاده نکردند.
می گویند دعا کنید امام زمان(عج) بیاید از او می پرسیم برای چه چیزی امام زمان(عج) بیاید؟ می گوید گرانی هم کم بشود، وضع سامان پیدا کند، این می شود استفاده ابزاری از نعمت امامت، ما امام زمان (عج)را برای خودمان می خواهیم، برای اینکه وضعمان بهتر بشود، اگر امام زمان(عج) 313 یار واقعی داشت که ظهور کرده بود، نقدا ما 70 میلیون شیعه داریم 313 نفر مرد نیستند امام زمان(عج) را یاری کنند؛ لذا 313 نفر نیستند امام زمان(عج) برای خود امام زمان(عج) بخواهند، عبیدالله با 50 نفر وارد کوفه شد، حدود 18هزار نفر با مسلم بیعت کردند، تازه از این 50 نفر کمتر از 20 نفر مرد جنگی بودند اگر این 18 هزار نفر سنگ بر دارالعماره زده بودند، این کاخ بر سر عبیدالله آوار می شد، نیازی به شمشیر هم نبود، عبیدالله فوق العاده آدم زیرکی بود، متاسفانه فیلم های ما دشمن را احمق فرض می کنند، عبیدالله می دانست این مردم کوفه که علی نان و خرما روی دوش خود قرار می داد و به آنها می رسید چه با او کردند، حسین(ع) که پسر او بود، عبیدالله بزرگان قبایل را جمع کرد و آنها را تطمیع کرد، جلسه تمام شد زنان ریختند داخل میدان دست بچه ها را گرفتند بردند داخل خانه، مسلم ماند و 30 نفر در کمتر از نصف روز، عبیدالله می دانست که مردم جاهل اند و برای پول به طرفداری حسین(ع) آمده اند، آنها را تطمیع کرد؛ لذا امام حسین(ع) را هم در کربلا کشتند، به مردم قباله یک گونی جو داد، امام زمانشان را کوفیان به یک گونی جو فروختند، بعضی امام حسین(ع) را به یک زین اسب فروختند، اینکه امام صادق(ع) می گوید: مادر تمام مریضی ها همین جهالت و ضلالت است، بی حکمت نیست.
هیچ کس در جامعه ما امام زمان(عج) را به یک گونی جو نمی فروشد، به هیچ وجه؛ اما متاسفانه به یک نگاه حرام می فروشد؛ البته باید گفت ما جوان هایی داریم که امام زمان خود را به لذت های دنیایی نمی فروشند، این مجالسی که برپا می شود در عزای امام حسین(ع) را همین جوانان برپا می کنند.
زمان اباعبدالله یک زمان فوق العاده پیچیده بود، ما نمی دانیم اباعبدالله چه زمانی به کربلا وارد شد، چه قدر امام حسین(ع) غریب بود، کسی که مفسر قرآن بود به امام گفت: نرو، امام فرمودند: این خواسته خداوند است، حواسمان را جمع کنیم، نمازی که دختر سه ساله امام حسین(ع) برای آن سیلی خورده است خوب بفهمی، دیگر نماز صبحت قضا نمی شود، مقتل را مطالعه کنید، مسلم بارها در کوفه گریه کرد، فردی از او پرسید چرا گریه می کنی؟ گفت برای آقایی گریه می کنم که در راه این شهر است، کار به آنجا رسید کسی در به روی مسلم باز نمی کرد، آی جوانان نوکری امام حسین(ع) را بکنید، جوانی خود را خرج امام حسین(ع) کنید، علمایی می فرمود: باید قدم به قدم با کاروان وارد کربلا شوید، جوانان هوشیار باشید از این فرصت محرم برای محرم شدن استفاده کنید...