در مواقع آلودگی هوا؛
به گزارش گروه علمی«خبرگزاری دانشجو»، عضو مرکز تحقیقات سم‌شناسی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد آلودگی هوا را مشکلی ناپیدا و در عین حال خطرناک دانست و اذعان کرد: آثار زیانبار آلودگی هوا در درازمدت مشخص می‌شود و به همین دلیل افراد متوجه نمی‌شوند.
دکتر رضا افشاری همچنین تنگی نفس، التهابات گلو، تحریک چشم و آبریزش، افزایش ضربان قلب، برونشیت و سرفه را از مهمترین علائم ابتلا به برخی عوارض ناشی از آلودگی هوا برشمرد.
این عضو مرکز تحقیقات سم‌شناسی پزشکی دانشگاه علوم‌پزشکی مشهد همچنین توصیه کرد: افراد در مناطق شلوغ و پرترافیک کمتر تردد داشته باشند و یا زمان حضور در این مناطق را به حداقل برسانند و از ماسک‌های استاندارد استفاده کنند.
افشاری آلودگی هوا را به دو بخش آلودگی در سطح شهر و آلودگی در محل‌های کار و منازل تقسیم کرد و گفت: آلودگی هوا در منزل یا محل کار شامل ذرات آلاینده در اندازه‌های قابل رویت شامل گرد و غبار و یا غیرقابل دید مانند گاز دی‌اکسید کربن بدلیل احتراق نامناسب وسایل گرمایشی و گازهای خوراک‌پزی ایجاد می‌شود که گاه بروز سردرد و مسمومیت‌های خفیف را به همراه دارد.
به گفته وی، استفاده از فرش‌های دستی که به طور معمول مدت طولانی شست‌و‌شو نمی‌شوند با هر رفت و آمدی، ذراتی از آنها در هوا منتشر می شود که مواد شیمیایی است و وارد سیستم تنفسی افراد می‌شود، همچنین نسبت به استفاده از انواع قلم های سوسک‌کش و یا حشره‌کش که همگی سموم شیمیایی است، باید مراقبت بیشتری صورت گیرد.
وسایل گرمایشی عامل تولید مواد سمی
افشاری بر تهویه مناسب در منازل به ویژه در زمستان به منظور پیشگیری از مسمومیت ناشی از هوای آلوده تأکید کرد و افزود: از آن جا که در و پنجره منازل در زمستان بسته است و همزمان وسایل گرمایشی در منزل روشن است، امکان تولید مواد سمی مانند منواکسیدکربن زیاد و بهتر است در طول روز، دو تا 3 بار درب و پنجره‌ها باز شوند تا هوای تازه داخل منزل بیاید.
این عضو هیأت علمی دانشگاه علوم‌پزشکی مشهد با بیان این که مسمومیت‌ها به دو گروه حاد و مزمن تقسیم می‌شوند، تصریح کرد: در نوع حاد، افراد در مدت کوتاهی در معرض آلودگی هوا و دود قرار می‌گیرند و بسته به میزان ماده سمی که وارد بدن می‌شود، شدت مسمومیت هم متفاوت است و پس از ارجاع به مرکز درمانی اقدامات درمانی انجام می‌شود در بیشتر موارد فرد سلامتی خود را باز می‌یابد.
وی ادامه داد: اما در نوع مزمن مسمومیت که روز به روز ابعاد تازه‌تری از آن آشکار می‌شود، فرد در پی تماس دایم با مواد سمی به مقدار کم به برخی بیماری‌ها از جمله سرطان، کاهش هوش کودکان، اختلال بیش‌فعالی، مشکلات ریوی و تنفسی و قلبی مبتلا می‌شود، چرا که سمومی مانند سرب، جیوه و کادمیم در مقیاس بسیار پایین به تدریج در بدن تجمع پیدا می‌کند و سلامت را به خطر می‌اندازد.
ارسال نظرات