به گزارش خبرنگار فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»، محمدرضا گودرزی، منتقد ادبی در نشست نقد و بررسی کتاب «نامیرا» که صبح امروز در خبرگزاری تسنیم برگزار شد، با بیان اینکه با آقای فراست و کرمیار درباره نوشتن رمان با موضوع ائمه صحبت کردیم، گفت: به اعتقاد من اثری که در این زمینه نوشته می شود در گروه رمان قرار نمی گیرد؛ با این حال نامیرا را می توان یک رمان به شمار آورد؛ چرا که شخصیت اصلی این داستان معصوم نیست.
وی با بیان اینکه نامیرا را باید جزو رمان های واقع گرا بدانیم، اظهار داشت: این اثر یک رمان تاریخی هم محسوب می شود؛ چرا که رمان تاریخی به وجه اجتماعی افراد توجه می کند و نامیرا نیز بیشتر وجه اجتماعی افراد مورد توجه قرار گرفته است.
این منتقد ادبی ادامه داد: نامیرا رمانی محتوامحور است؛ در واقع این کتاب دغدغه دارد و می خواهد مسائلی را بیان کند و همین مسئله آن را در راستای رمان های متعهد قرار می دهد؛ کرمیار در این رمان راوی اثر را به گونه ای انتخاب کرده که بتواند به تمامی اهداف مورد نظر دست پیدا کند.
گودرزی با بیان اینکه کرمیار شخصیت های داستان را طوری انتخاب کرده که خواننده جذب شود، یادآور شد: انتخاب هفت فصل برای این کتاب نیز خود جذابیت دیگری را به داستان می دهد؛ چرا که شخصیت ها در فصل هفتم به کمال می رسند.
وی یادآور شد: نامیرا با یک رخداد آغاز می شود و این یکی از تفاوت های کار آقای کرمیار است؛ چرا که اکثر نویسندگان ابتدای کتاب خود را با یک مقدمه شروع می کنند؛ البته این شیوه کلاسیک دیگر جذابیت گذشته را ندارد؛ چون امروزه می گویند باید خواننده را به دل داستان پرتاب کنیم و همین باعث درگیر شدن خواننده با داستان و زیباشناختی اثر می شود.
این منتقد ادبی گفت: در هر متنی خواننده مدام باید میان کشش و توصیف رفت و آمد داشته باشد و معمولاً در متن های جذاب کشش ها بر توصیف می چربد و خواننده را درگیر می کند؛ کرمیار قصه گوی کاملی است و می داند که چطور خواننده را جذب کند.
گودرزی با اشاره به شیخ زنجانی که در زمان رضاخان مقدمه ای را برای کتاب های تاریخی می نوشت، گفت: زنجانی در یکی از مطالبش تاکید کرده است، برای اینکه جوانان را جذب قصه کنیم، قصه ای عاشقانه را به آن بیفزایید و کرمیار این کار را انجام داده است. طبیعتاً کار نویسنده در کتاب های تاریخی بسیار سخت است؛ چرا که مخاطب فرجام کار را می داند، بنابراین نویسنده باید کاری کند که بتواند خواننده را جذب کند.
وی با بیان اینکه سه شخصیت غایب این داستان بسیار در داستان تاثیرگذار بودند، گفت: عباس، پدر ربیع، امام حسین (ع) و یزید سه شخصیت غایب این داستان هستند، با این حال تاثیرگذاری بیشتری نسبت به شخصیت های حاضر این اثر دارند؛ همچنین شخصیت های مونث اثر پا به پای شخصیت های مذکر هستند و گاهاً نسبت به آنها بسیار تاثیرگذارتر عمل می کنند.
این منتقد ادبی تنها اشکال این رمان را چرخش ناگهانی بعضی شخصیت ها دانست و گفت: اگر این عوض شدن شخصیت کندتر صورت می گرفت، مطمئناً تاثیرگذاری بیشتری داشت.
گودرزی در پایان با اشاره به مشکلاتی که نشر کتاب در کشور دارد، خاطرنشان کرد: سیاست دولت های ما ضد کتاب است؛ چرا که مسئولان فرهنگی ما به تمامی حوزه ها توجه دارند بجز حوزه کتاب و نشر.