محمدعلی باشه آهنگر در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»، با بیان اینکه مردم در 24 خرداد به تدبیر و امید واکنش مثبت نشان دادند، گفت: قطعاً هنرمندان هم باید این مسئله را سرلوحه کار خود قرار دهند؛ البته هنرمندان در شرایط تلخ هم دریچه های امید را در آثارشان باز گذاشته اند؛ چرا که هنر بدون امید چندان معنایی ندارد.
وی با بیان اینکه زندگی در یک جامعه بسته با هنر بدون امید بی معناست، ادامه داد: جشنواره سی و دوم فجر هم امیدواری موجود در عرصه هنر را نشان می دهد؛ البته امیدوارم شرایط برای حضور سایر فیلم ها هم مهیا شود. به طور مثال فیلم «زندگی مشترک آقا و خانم محمودی» مسئله ای برای عدم نمایش نداشت؛ چرا که در این فیلم فضای ساده و راحتی به تصویر کشیده شده است؛ علاوه بر آن فیلم «آشغالهای دوست داشتنی» هم مسئله ای ندارد که بخواهند آن را به نمایش نگذارند.
کارگردان «ملکه» اظهار داشت: باید فضای امید و آزادی در کشور ایجاد شود؛ قطعاً با این اتفاق هیچ مسئله ای در کشور ایجاد نخواهد شد؛ البته امید نمی تواند سفارشی باشد؛ چرا که هر هنرمندی آنچه که در جامعه اش وجود دارد و یا دوست دارد وجود داشته باشد را در آثارش به تصویر می کشد و قطعاً امیدواری و تلخی هم جزو مسائلی است که در هر جامعه ای وجود دارد.
باشه آهنگر با بیان اینکه اگر امید در هنر سفارشی شود، دچار خطای تاریخی می شویم، تصریح کرد: فضای امید باید از لحاظ فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، روان شناسی و ... در جامعه به ثبات برسد؛ چرا که قرار نیست تنها هنرمندان به مسئله امید در آثارشان بپردازند؛ به عبارت دیگر در وهله اول باید سیاستمداران فضای امید را در کشور ایجاد کنند بعد هنرمندان به این مسئله توجه نمایند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: قطعاً تا زمانی که هنر ذیل سیاست تعریف می شود در بر همین پاشنه می چرخد؛ هنر باید بالاتر از سیاست باشد و سیاستمداران قبول کنند که می توانند از هنرمند کمک بگیرند؛ امروز سیاستمداران برای این کار اعلام آمادگی کرده اند، پس باید شرایط امید و ثبات در کشور فراهم شود.