یادداشت دانشجویی/
به گزارش "خبرگزاری دانشجو"، به مذاکره خوشبین نیستم؛ اما باذن الله از این مذاکرات ضرری هم نمی‌کنیم و این تجربه، ظرفیت فکری ملت ما را بالا خواهد برد، اگر مذاکرات به نتیجه برسد که چه بهتر، ولی اگر نتیجه نگرفتند معنایش این باشد که کشور باید روی پای خودش بایستد؛ این بیانات رهبر معظم انقلاب در رابطه با مذاکرات هسته‌ای است.
به فرموده امام خمینی (ره) آمریکا شیطان بزرگ است و به راستی ما با شیطان چرا مذاکره می‌کنیم؟
تا هسته‌ای را نابود نکنند و ما را به پنجاه سال قبل برنگردانند مذاکرات ادامه دارد و ما همچنان به عزت ملی پایبندیم.
با این اتفاقاتی که برای مسئله هسته‌ای افتاده عملا برنامه هسته‌ای متوقف شده، آیا خون شهدای هسته‌ای‌مان پایمال نشده است؟ و به راستی احمدی روشن‌ها چه کنند؟
ما حتی باید جزئیات توافقات را از زبان آمریکایی ها بشنویم و این برای من که دانشجو هستم و البته بی سواد(!)قابل هضم است ولی خب بقیه ملت ایران که باید بدانند. در مذاکرات اخیر از طرف ایران پیشنهادی داده شد که تمامی اعضا از جمله آمریکا و فرانسه آن را پیشرفتی بزرگ دانستند؛ اما برای ملت ایران این پیشنهاد روشن نیست جالب‌تر اینکه نماینده نتانیاهو، لوران فابیوس در مذاکرات اخیر از این پیشنهاد استقبال کرده ولی باز ما ملت ایران هیچ اطلاعی از این پیشنهاد نداریم.
توقع مردم از مجلس شورای اسلامی زیاد است و این مجلس باید نظارت بیشتری به روند مذاکرات داشته باشند.
البته در این مذاکرات دشمن کارش را خوب انجام داد تا به هرچه می خواهد برسد در این صورت پروژه هسته‌ای ایران متوقف شده و فشار تحریم‌ها نیز وجود خواهد داشت.هنوز به طور واضح مشخص نشده که در قبال آزاد شدن ماهیانه ۷۰۰ میلیون دلار چه امتیازی داده‌ایم؟
البته ما بیش از سی سال با استکبار جهانی مقابله کرده ایم و با این مذاکرات نباید طوری پیش برویم که مردم جهان فکر کنند که هر ملتی که بخواهد در مقابل استکبار بایستد نهایت کم می آورد و با آن‌ها وارد مذاکره می شود. روش مقابله با استکبار جهانی ایستادگی و حفظ عزت است و نمونه بارز آن حادثه عاشوراست که هنوز هم پس از 1400 سال درس‌هایی به ما در همه زمینه‌ها می دهد. دولت آمریکا و غربی‌ها سیاست دورویی را در قبال ایران بکار گرفته‌اند؛ زیرا حرف آن‌ها با عملشان کاملا متفاوت است.
در حالی که کشورهای عضو ۱+۵ خودشان از زیاده‌خواهی آمریکا خسته شده‌اند و بعضی اوقات کارشکن مذاکرات هستند باز هم هیات مذاکره کننده ایرانی لبخند می‌زند و با لطافت کامل و نهایت تدبیر و امید(!) به مذاکرات ادامه می‌دهد و یا حتی چند ماه چند ماه تمدید می‌کند. مذاکرات تا به حال خوب توانسته مواردی را از جمله بیشتر شدن تحریم‌ها، متوقف کردن پیشرفت هسته‌ای، زمان دادن به دشمن، از بین رفتن و ناامید شدن متخصصان داخلی را قوت ببخشد شاید معنی برد برد این باشد که دشمن هر چه داشتیم برد که برد؛ البته شاید ما اشتباه می‌کنیم و اگر اشتباه می‌کنیم نهادهای مربوطه و در صدر دولت جواب دهد که امتیازهای این مذاکرات به طور واضح و نه گنگ چه بوده است؟
بهترین روش مقابله با این بحران اعتماد به نیروی داخلی و ادامه دادن در جهت پیشرفت است.
البته دکتر ظریف باید این را هم در نظر بگیرد که ایشان، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران است و وظایف خیلی سنگین‌تری دارد و درگیر شدن دوباره به مدت هفت ماه به مذاکراتی که تا کنون نتیجه آنچنانی برای جمهوری اسلامی نداشته ممکن است که این وظایف به خوبی انجام نشود و دچار یک بحران اساسی در وزارتخانه بشویم.
هدف غربی‌ها و بخصوص آمریکایی‌ها گرفتن زمان از ایران، به عقب راندن ایران و گرفتن قدرت و عزت ملت ایران بوده که تا کنون به همت رهبر معظم انقلاب، مسئولان و مردم شریف این امر محقق نشده است. مشکل آمریکا با ما، انقلاب اسلامی، روحیه استکبار ستیزی ملت ایران و همچنین جمهوری اسلامی است و نه مسئله هسته‌ای؛ اگر مسئله هسته‌ای هم تمام شود مطمئنا دست روی موارد دیگر می‌گذارند تا در نهایت به حذف جمهوری اسلامی برسند، امریکا در همه ادوار دشمنی همیشگی برای ایران بوده است؛ چرا که ملت ایران در طول تاریخ هیچگاه تن به ذلت نداده است و امیدوارم در آینده هم این اتفاق بیافتد.
نوشته: علیرضا شاهسونی
انتشار یادداشت دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط "خبرگزاری دانشجو" نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
ارسال نظرات