گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو- یادداشت دانشجویی*تاریخ میهن عزیزمان ایران پر از نقاط خاصی قرارگرفته که گاهی از آن سربلند بیرون آمدیم و گاهی هم شکست خوردیم اما همین شکست برایمان یک تجربه شده است و گاهی این تجربه ارزش شکست را داشت. این نقاط خاص تاریخی از یک طرف تهدیدی برای استقلال و اتحاد بوده و از طرف دیگر پله ای برای تجربه و پیشرفت. در بعضی از همین نقاط ما امتیازاتی گرفتیم و البته گاهی هم امتیازاتی دادیم اما در عوض تجربه کسب کردیم. شکست واقعی زمانی بود که از تاریخ درس نگرفتیم و یک تجربه را دوباره تجربه کردیم
از نقاط خاص قبل از انقلاب می توان به ملی شدن صنعت نفت که موجب استقلال کشور شد، و قرارداد ننگین ترکمانچای و گلستان که موجب تجزیه و تحلیل کشورمان شد اشاره نمود. هردو اتفاق در تاریخ ما ثبت شد، اما اگر دقت کنیم ملی شدن صنعت نفت حاصل غیرت و دلسوزی و استقلال خواهی و در مقابل قرارداد ترکمانچای و گلستان حاصل سادگی و خودکامگی بود.
بعد از انقلاب هم ما نقاط خاص زیادی داشتیم که از آنها می توان به رفراندوم جمهوری اسلامی ایران، گنجاندن اصل ولایت فقیه درقانون اساسی و استعفای دولت موقت، ترورهای ابتدای انقلاب توسط منافقین، جنگ های نامنظم کردستان، تهدید و تجاوز حزب بعث عراق به مرزها، برکناری بنی صدر، پذیرفتن تلخ قطعنامه 598 و پایان جنگ، تفرقه افکنی های منتظری و شریعتمداری، نفوذ تفکر تکنوکراتی در مسئولین دولت سازندگی و پیاده کردن نامعقول مدل های غربی، قدرت گرفتن جریان اصلاحات با نگاه غیردینی و ضدارزشی، حوادث تلخ مجلس ششم، اغتشاشات سال 78 ، مذاکرات سال82، فتنه سال 88، نفوذ جریان انحرافی در دولت اصولگرا اشاره کرد
نکته مهم لزوم صبر و بصیرت در لحظه هر بحران است. در واقع هر اتفاق می تواند یک نتیجه منفی یا مثبت داشته باشد و می توان با کمک بصیرت و استفاده از تجربه تاریخی بهترین نتیجه را رقم زد. اگرچه با عبور از هر بحران مردم محکمتر بر سر آرمان ها ایستادند و خواص با بصیرت معلوم و سربلند شدند اما گاهی یک عده از خواص مردود شدند و تلخ ترین وقایع زمانی است که خواص از تجربه ها درس نگرفته و در دام فتنه ها گیر کرده اند مثلا خواصی که از اغتشاشات سال 78 درس نگرفتند در سال 88 مردود شدند. مثال دیگر مذاکرات هسته ای سال 82 بود که با وجود تجربیات رابطه با آمریکا اما متاسفانه در مسیر ارتباط با شیطان بزرگ گام نهاده شد
این روزها که کشور ایران در مسیر کوهپایه های عزت و اقتدار به اوج قله می رسد با یک نقطه عطف جدیدی روبرو شده و آن مذاکرات هسته ای می باشد. اغلب اصولگرایان معتقدند که توافق با مستکبری مثل آمریکا عزت و استقلال ما را خدشه دار می کند اما جریان اصلاحات دو طیف موافق و مخالف دارد. طیف موافق اصلاحاتی می گویند این همان چیزی است که در سال 82 نگذاشتند کسب کنیم و حالا به آن رسیدیم، اما طیف مخالف اصلاحاتی می گویند ایران باید توافق کند اما نه هرتوافقی، این توافق ضعیف و خطرناک است
به نظر می رسد مذاکرات هسته ای برای جریان اصلاحات و تیپ جدید آن موسوم به اعتدال و توسعه که مخلوط دولت سازندگی و دولت اصلاحات با تفکر باطل لیبرالیسم و تکنوکراسی می باشد یک داستان حیثیتی شده و دغدغه دولت کنونی بیشتر از خدمت، اثبات درستی همان راهی است که دوازده سال قبل از سر خامی گام در آن نهادند و صد البته که تجربه خوبی هم نصیب ما شد اما اگر این تجربه دوباره تکرار شود یا بوی حماقت می دهد یا بوی خیانت.
در تمام حکومت ها یک طیف با نگاه اصلاح و تغییر حق دارد نظرات خودش را ابراز و از آن دفاع کند، البته گاهی نگاه اصلاح یک نگاه درست و گاهی هم غلط است. درست یا غلط بودن آن زمانی مشخص می شود که در نقاط حساس عملکرد آن طیف سنجیده شود. متاسفانه جریان اصلاحات از ابتدا در انقلاب ما ناخالصی زیاد داشت. گاهی منافقین از آنها حمایت کردند، گاهی معاندین با آنها هم سفره شدند، گاهی کفار در محافل اصلاحاتی ارزش یافتند و حتی گاهی افراد ضد ارزش در جریان اصلاحات بصورت رسمی عضو شدند که این برای مردم فهیم ما نمایان و روشن است.
مسیر مذاکرات کنونی همان راه نیمه رفته ای بود که دولت اصلاحات در سال 82 به اذعان و اعتراف خودشان اشتباها آن را جلو برد. اکنون که کشور در موقعیت بهتری در منطقه و جهان دارد قطعا اصرار برای بازکردن پرونده هسته ای یک بازگشت بود. فراتر از این مباحث، اصرار جریان اصلاحات برای ارتباط با آمریکا و قبح زدایی از اصول اصلی ما که دشمنی با مستکبرین می باشد یک ننگ بر پیشانی این جریان است.
تیم مذاکره کننده، مجلس و شورای امنیت که مسئولیت بررسی برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) را برعهده دارند، این روزهای سرنوشت ساز باید تمام تلاش خود را برای گرفتن بهترین تصمیم بکنند.
اگرچه به نظر بعضی تحلیل گران، پای نهادن در این مسیر خود خطای بزرگی بود و حالا انتخاب بین بد و بدتر است نه خوب و بد، اما اکنون ما در یک بازی هستیم که طرف مقابل ما احتمال برد بیشتری دارد و باید با بررسی دقیق یک تصمیم محکم گرفت.
نتیجه بررسی های تیم مذاکره کننده، مجلس و شورای امنیت هرچه باشد چون در نقطه حساسی از لحاظ وضعیت سیاسی منطقه و حتی جهان است در تاریخ ثبت می شود. کسانی که در این زمینه کوتاهی کردند یا سادگی کردند قطعا دور از چشم مردم نمی ماند.
سيدمحمد محسن حسيني-فعال دانشجویی
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.