باشگاه دانشجویان/
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو- باشگاه دانشجویی؛ در تاریخ معاصر ایران «هیچ» حرکت اجتماعی و اعتراض مردم نهاد و جوشش توده ای شکل نگرفته مگر آن که در راس آن و در قله اثرگذاری آن یک روحانی قرار داشته باشد.
روحانیت «قلب» و «مغز» عمده ی کنش ها و واکنش های تاریخی این ملت بوده و مراجع نمایندگان عموم در مواجهه با حاکمیت...
حتی کسانی که اعتقادات عمیق مذهبی نداشتند هم برای حرکاتی که ظاهرا نیازی هم به وجود علما نداشته پشت حجره ی حضرات میرفتند و کسب تکلیف میکردند.
مثلا صولت الدوله قشقایی _ایلخان قشقایی_ در خاطراتش ثبت کرده که برای مبارزه مسلحانه از حجت الاسلام ایکس کسب اجازه کرده ام و به این رویارویی «مسلحانه» مییهنی مذهبی روی آورده ام
یک آخوند از داخل حوزه چهار خط مینوشته «الیوم...» ، ناگهان صدای شکسته شدن قلیان های دربار شاه به گوش میرسیده....
این روند تا آن جا پیش میرود که یک روحانی ملبس به لباس رسول (ص) بهمن 57 انرژی متراکم ده ها سال یک ملت را در کار میگیرد و تغییری شگفت آور و انقلابی عمیق نه فقط در ایران که در تمام الگوهای کلیشه ای حکومت ایجاد میکند.
مدلی که بر اساس آن فقاهت و روحانیت و حوزه به عنوان وجه ممیزه و شاخص تفاوت با دیگر حکومت ها باید نقش آفرینی کند.در واقع قوه عاقله نظام عوض میشود.
منتها فضای هپروتی و بی درد حوزه تا آن جا میان معممین و روحانیت با مردم فاصله انداخته که امروز آغازگر هیچ کمپین اعتراضی و هیچ جوشش اجتماعی و مدنی حکم فقها و مراجع نیست...
کمپین نه به خرید خودرو صفر تا جنبش ایکس و پاتوق ایگرگ همه و همه بدون حضور موثر روحانیت...و بدون حضور احکام انقلابی و تاریخی آنان...
مسئول بلند پایه ای در کشور نیست که سالی حد اقل یک بار خدمت علما نرسد...
و عالمی هم تقریبا نیست که جز پیام های مبهم و کلی و اخلاقی ، حرف محکمی بزند از زبان این ملت رنج دیده و پامنبری...گویا جامعه به مسیری میرود و علما به مسیر دیگریدر همین موضوع هسته ای جناح مومن و پامنبری صدها خط میشکند ، باتوم میخورد و سر به دیوار میکوبد و در همه این تلاطم ها حاج آقا صم بکم فقط دارد نگاه میکند.خب طبیعیتا حوزه ای که ارتباطی به محسوسات و مشکلات و واقعیات و رنج ها و معاش مردم نداشته باشد از دایره اثرگذاری و توجه به بیرون رانده خواهد شد.
و در پی آن، زمانی که ارتباط حکومت به دین که باید از جانب حوزه تامین بشود این چنین مختل بشود و از جانب ساختار ها و الگوها و برنامه های حاکمیتی حوزه هیچ نکند.
و رمانی که حوزه در گوشه ای و حکومت دینی در گوشه ای دیگر و به صورت جداگانه هر کدام کار خود را بکنند و نهایت ارتباط جمهوری اسلامی با دین، عکس های یادگاری مسئولین با بیوت علما باشد
آن گاه و در چنین شرایطی عده ای نان حکومت دینی را خواهند خورد و مومنین فحشش را!!
حسین شهبازی-دبیر سابق جنبش عدالتخواه دانشجویی
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
ارسال نظرات