به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو، این نشریه نوشت: سیزدهم اکتبر ، مجلس ایران توافق هسته ای موسوم به برنامه جامع اقدام مشترک را به تصویب رساند و شورای نگهبان نیز یک روز بعد از آن برجام را تصویب نهایی کرد. بحث در مجلس درباره برجام بسیار داغ بود به طوری که یکی از نمایندگان دچار حمله قلبی و راهی بیمارستان شد. نماینده دیگر وزیر امور خارجه و صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی را به مرگ تهدید کرد.
اما واکنش ها در خارج از مجلس به تصویب برجام سرد بود. مردم انتظار داشتند بهبود اوضاع اقتصادی در سال دوم ریاست روحانی و بعد از امضای برجام ادامه یابد. اما عکس این اتفاق افتاده است. چنین به نظر می رسد که اقتصاد، امسال نسبت به پارسال رشد خوبی نداشته است.
بخش اصلی نارضایتی مردم از برجام به انتظارات غیرواقع بینانه مربوط می شود. طبقه متوسط جامعه توقع داشت که دلار ارزان شود و قیمت کالاهای مصرفی نیز کاهش یابد اما این اتفاق نیفتاد. قیمت دلار از ماه ژوئیه تاکنون ده درصد افزایش یافته است. قیمت کالاهای مصرفی رو به بالاست و شاخص سهام تهران نیز یک ماه بعد از امضای توافق اولیه سیر نزولی پیدا کرد.
با کاهش امتیازات پیش بینی شده برجام ، روحانی خود را در یک موقعیت دشوار می بیند و نمی تواند از مردم بخواهد ریاضت ادامه دار را تحمل کنند. در نتیجه او تصمیم گرفته است تغییر مسیر دهد.
او یکسال بعد از اعلام پایان رکود این هفته اعتراف کرد که شاید اقتصاد امسال رکود را تجربه کند. او قول داد که سیاست های جدید برای پیشگیری از رکود در پیش بگیرد.
پنجم اکتبر ، صندوق بین المللی پول گزارشی تلخ درباره اقتصاد ایران منتشر و پیش بینی کرد رشد اقتصادی در سال جاری ایرانی که بیستم مارس پایان می یابد ، منفی باشد. اما این گزارش همچنین بشارت داد که مزایای برجام رشد اقتصادی را سال آینده به پنج درصد یا حتی بیشتر می رساند.
پیش بینی تلخ دیگر از جانب اعضای کابینه خود روحانی مطرح شده است. چند وزیر در اقدامی غیرعادی به رئیس جمهور نامه نوشتند و درباره تبدیل رکود به بحران هشدار دادند. به نظر می رسد روحانی این هشدار را جدی گرفته باشد چرا که یک بسته جدید برای مقابله با رکود ارائه کرده است. با توجه به واکنش بسیار ضعیف اقتصادی به برجام ، جایگزین کردن سیاست های ریاضتی با سیاست های انبساطی و لحاظ کردن بیکاری به عنوان دشمن شماره یک به جای تورم از نقطه نظر اقتصادی اقدامات خوبی محسوب می شوند. در ضمن ، از نقطه نظر سیاسی، حفظ ائتلاف ناآرام روحانی بین میانه روها و اصلاح طلبان در آستانه انتخابات مجلس یک ضرورت محسوب می شود.
