به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، به نقل از سایت فدراسیون تکواندو، «در رشته بوکس "محمدعلی کلی"، در هنرهای رزمی ترکیبی "کونر مک گرگور" و در تکواندو بی شک ابوالفضل یعقوبی با اعتماد به نفس ترین ورزشکار محسوب می‌شود.»
آنچه خواندید، توصیف فدراسیون جهانی تکواندو، از پدیده این روزهای تکواندوی ایران و جهان است.
ابوالفضل یعقوبی، تکواندوکار وزن 68- کیلوگرم کشورمان، با پیروزی‌های ارزشمند برابر بزرگان تکواندوی جهان در مسابقات گرندپریکس منچستر به مدال نقره دست یافت.
فدراسیون جهانی تکواندو، پس از مدال ارزشمند ابوالفضل در مسابقات گرندپریکس منچستر دقایقی را با او گفت و گو و از او بعنوان "آقای غیرقابل پیش‌بینی" یاد کرده است. لقبی که بی شک متناسب با مبارزات تماشایی و بی نظیر این روزهای جوان شایسته کشورمان است.
در ادامه مصاحبه فدراسیون جهانی تکواندو را با "ابوالفضل یعقوبی" آقای غیرقابل پیش بینی تکواندو خواهید خواند:
در رشته بوکس "محمدعلی کلی"، در هنرهای رزمی ترکیبی "کونر مک گرگور" و در تکواندو بی شک ابوالفضل یعقوبی با اعتماد به نفس ترین ورزشکار محسوب می‌شود. این تکواندوکار 18 ساله مازندرانی اعتقاد دارد پدیده‌ای است که در تکواندو تکرار نمی‌شود. او با رنکینگ 18 به منچستر دعوت شده است، اما وقتی با او صحبت می‌کنیم به خاطر اعتماد به نفس، شهامت و غرورش فکر می‌کنید که نفر اول رنکینگ است.
البته این غرور توخالی نیست! چراکه او توانست در وزن 68- کیلوگرم، مسیرش را مثل لیزر بشکافد و در راه رسیدن به فینال نمایندگان قدرتمند بلژیک و ترکیه را کنار بزند.
در راند اول فینال با "دائی هون لی" نیز 3 بر یک جلو افتاد، اما در راند دوم ورزشکار کره‌ای که عنوان بهترین ورزشکار سال 2014 را کسب کرده بود 16-7 پیشی گرفت. ابوالفضل می‌گوید: «لی، تکواندو کار بسیار خوبی است و مبارزه با ثروت(نماینده ترکیه) من را خیلی خسته کرده بود. من فقط توانستم در راند اول خوب مبارزه کنم اما در 2 راند بعدی افت انرژی داشتم و بازی را واگذار کردم.»
او ادامه داد: «در دو مسابقه قبلی گرندپریکس مدال برنز گرفتم، اما آنها برای من ارزشی ندارند. همانطور که مدال نقره این رویداد را هم نمی‌خواهم. من فقط طلا را مدال می‌دانم.»
یعقوبی توضیح می‌دهد، از آنجا که در کودکی بیش فعال بوده است، پدر و مادرش او را در باشگاه تکواندو ثبت نام کردند و به سرعت متوجه شدند انرژی متمرکز شده ابوالفضل در تکواندو از او یک مبارز موفق می‌سازد.
حالا لقب او آقای «غیرقابل پیش‌بینی» است و تکنیک مورد علاقه‌اش ضربه عقرب (باندا) است. او می‌گوید: «من کسی بودم که برای اولین بار این ضربه را به نمایش گذاشتم و بقیه آن را یاد گرفتند، اما اگر کسی بتواند این ضربه را به من بزند به او 1000 دلار جایزه می‌دهم.»
از مرد جوانی با این اعتماد به نفس بعید نیست که عامل موفقیت خود را نه تکنیک و قدرت جسمانی، بلکه قدرت ذهنی خود می‌داند. او تکنیک‌ها را در ذهنش انتخاب می‌کند و سپس آنها را پیاده می‌کند. ابوالفضل از مبارزه هیچیک از ورزشکاران غیر ایرانی خوشش نمی‌آید و باور دارد آنها به جای اجرای تکواندو فقط از کف پایشان به عنوان مانع استفاده می‌کنند.
او برای حضور در وزن 68- کیلوگرم قد کوتاهی دارد، اما فکر می‌کند بقیه ورزشکاران تنها از قدشان بهره می‌گیرند و به جای استفاده از تکنیک‌های تکواندو فقط یک پایشان را بالا نگه می‌دارند تا امتیاز سر بگیرند که از نظر ابوالفضل این تکواندو نیست.
در حال حاضر زندگی ابوالفضل حول محور تکواندو می‌چرخد و تنها سرگرمی‌اش نیز تکواندو است. چراکه تمام وقتش را وقف ورزش کرده است. او در دبیرستان با مشکلاتی روبرو بوده است، اما تصمیم دارد در آینده و پس از شکستن رکورد «استیون لوپز» در دانشگاه، حقوق بخواند.
وقتی از آقای «غیرقابل پیش‌بینی» پرسیده می‌شود آیا واقعا فکر می‌کند می‌تواند رکورد لوپز آمریکایی را با 2 مدال طلای المپیک و 5 طلای جهان بشکند پاسخ می‌دهد: «اگر به توانایی خودم ایمان نداشتم تکواندو را کنار می‌گذاشتم. حالا که پا به شیاپ چانگ تکواندو گذاشته‌ام بهترین تکواندوکار تاریخ خواهم شد.»
ارسال نظرات