در میزگرد کار فرهنگی؛ روحیه جهادی در دانشگاهها مطرح شد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجو از اهواز، دانشگاه ها در اتمسفر امروز جهانی و بویژه در کشورهای رو به رشد نقش و جایگاه ویژه ای در تحرک بخشی به جوامع در بخش های مختلف دارند.
یکی از انگاره های موثر و اثرگذار در دانشگاه ها و البته در جامعه عنصر فرهنگ است. فرهنگ به عنوان بستری بنیادن نقشی بی بدیل در سعادت و شقاوت هر جامعه بر عهده دارد.
دانشگاه ها با داشتن ویژگی های ممتازی چون جوان بودن، متحرک بودن، آرمان گرا بودن سهم ویژه ای در فرهنگ عمومی هر کشوری دارد و اگر کار فرهنگی درست و تمییز در دانشگاه ها ارائه و عرضه نشود ،خروجی دانشگاه ها معیوب و در نهایت تحقق مدینه فاضله غیر ممکن می شود.
تهاجم فرهنگی واقعیتی ملموس است که از سال های پیش در دانشگاه ها خانه کرده و رو به روز در حال پیشروی است و ما در حال تلفات دادن هستیم و هر چند در این زمینه کارهای خوبی هم شده است؛ اما یکی از مراکزی که دشمن برای نفوذ فرهنگی به آن امیدوار است دانشگاه ها است.
فضای دانشگاه ها هر چند با وجود جوانان مومن و انقلابی فضای سالم و قابل تنفسی است؛ اما بی شک با آن قله فرهنگی فاصله دارد و مسئولان فرهنگی با وجود تلاش های مضاعف و برخی مسئولان با کارشکنی های مضاعف در حوزه فرهنگی دانشگاها کار می کنند.
اما این حوزه مثل هر حوزه دیگر نیاز به تخصص و نوآوری هایی دارد که بتواند در برابر مکرهای یومیه دشمن خبیث عرض اندام کند برای بررسی اینکه کار فرهنگی باید در دانشگاه ها چگونه باشد؟ از چه جنس و چه ذائقه ای باشد؟ آیا فرهنگ در دانشگاه اصل است یا فرع؟ میزگردی را با حضور صاحب نظران عرصه کار فرهنگی در دانشگاهها در دفتر خبرگزاری دانشجو خوزستان ترتیب دادیم. امیدواریم بتوانیم این سلسله نشست ها تا رسیدن به یک خروجی مدون و قابل ارائه تداوم بخشیم.
با سلام و تشکر از حضور همه بزرگواران عرصه کار فرهنگی، امروز در دفتر خبرگزاری دانشجو با میزگرد «کار فرهنگی، روحیه جهادی در دانشگاه ها» خدمت رسیدیم.
برای شروع خدمت جناب رضا زاده دباغ فعال فرهنگی و مدیر سابق امور فرهنگی دانشگاه علوم پزشکی اهواز هستیم. جناب دباغ از منظر شما کار فرهنگی در دانشگاه ها چه مختصاتی باید داشته باشد؟
من هم سلام دارم خدمت همه اساتید و تشکر می کنم از خبرگزاری دانشجو که به شکل ویژه به این مسئله پرداختند.
قبل از پرداختن به مقوله کار فرهنگی در دانشگاه ها باید تعریف و انتظار خود را از فرهنگ و كار فرهنگي در دانشگاه ها تعریف کینم.
به فرهنگ و کار فرهنگی می توانیم دو نگاه داشته باشیم نگاه اول قائل به این است که بالاخره کار فرهنگی یک کار مشخص و اداری است و شخصی بنام معاون يا مدیر امور فرهنگی متولی آن است و تمامی برنامه هايی كه جنبه فرهنگی و دینی دارد را باید اجرا کند.
این نوع نگاه اول نگاهی است که مختص دانشگاه های ایران نیست و در تمامی دانشگاه‌هاي دنیا به شکلی و براساس معيارهايي اجرا می شود.
دباغ: حنی در کشورهای لائیک هم کار فرهنگی در دانشگاه ها پیگیری می شود
حتی در کشورهای که لائیک هستند و دین به نوعي جايگاهي ندارد، هم همین برنامه هاي به اصطلاح فرهنگي و همین متولی ها تعریف شده است.
در نگاه دوم که نگاه کلان تر و مهم تری است، فرهنگ زیربنا است و اصالت دارد؛ چرا که ما معتقدیم جنس و شاکله انقلاب ما انقلاب فرهنگی است این نگاه مثل نگاه اول صرفا مدیر امور فرهنگی ندارد؛ بلکه در این باور در دانشگاه مدیریت فرهنگی حاکم است.
براین اساس دانشگاه بر محور مدیریت فرهنگی شکل بندی می شود و تمامی عناصر موجود در دانشگاه در نقشه فرهنگی دانشگاه تعریف می شود و همه چيز در فرهنگ و کار فرهنگی موثر است.
متاسفانه این نگاه به این جامعیت هنوز در باور جامعه پذیرفته نشده است و همه فرهنگ را مثل پژوهش یا آموزش مجزا و منفک و در قاموس یک اداره مشخص میبینند و انتظار دارند فرهنگ را بخش و دستگاهی نگاه کنیم؛ در حالی که آموزش‌هاي دینی، فرهنگي و اعتقادی ما فرهنگ را مجزا از هيچ حوزه اي نمي بيند.
در سطح کلان تر در جامعه نیز وضع به همین روال است از راننده شرکت اتوبوسراني تا مدير كل دامپزشکی تمامی در پازل فرهنگی جامعه سهم دارند و مهم هستند.
جزئی نگری به مقوله کار فرهنگی، اثربخشی فرهنگ را می کاهد
یکی از ضعف های اساسی ما در مقوله فرهنگی جزئی نگری در فرهنگ است و هنوز تا رسیدن به ديدگاه داشتن مدیریت فرهنگی در دانشگاه و جامعه فاصله بسيار زيادي داریم.
اگر نگاه دوم در تار و پود جامعه حاكم شود، بخش عمده ای از مشکلات کشور در همه زمينه ها به صورت سیستماتیک حل می شود.
یکی از مباحث مهم در حوزه کار فرهنگی در عصر امروز در دانشگاه ها كه بايد الگو و پيشتاز باشند، این مسئله است که میزان اثرگذاری دانشگاه بر جامعه و بالعكس در حال حاضر در چه سطحي است که این می تواند در جهت دهي، نوع و نحوه برنامه ریزی و داشتن خلاقيت و ابتکار در حوزه فرهنگی دانشگاه موثر و راهگشا باشد.
کار فرهنگی در دانشگاه باید متناسب با نياز، زمان و سياست هاي كلان در حال بروزرسانی باشد و این نیازمند نوآوری و داشتن ابتکار در حوزه فرهنگی است.
دانشگاه ها نیازمند اتاق فکر فرهنگی هستند
باید اتاق فکرهای فرهنگی در دانشگاه شکل بگیرد؛ چرا که نمی شود با یک نوع ديد و يك زاويه ديد براي تمام دانشگاه يا تمام حوزه ها يك نسخه واحد پیچید.
برای هر واحدي و هر نوع گرايش تحصيلي و در هر مقطع باید کار فرهنگی متناسب تعریف کرد که این نیازمند متخصص و کار پژوهشی است که اهل خود را می خواهد و نباید به کار فرهنگی به عنوان کار جنبی دردانشگاه نگریست.
شما ببینید مثلا در حوزه فرهنگی در دانشگاه علوم پزشکی جنس مسائل متفاوت شده است ما سال های قبل پدیده اي مثل این که دانشگاه تبديل به يك پاركينگ بزرگ بشود و برخي با ماشین های مدل بالا در دانشگاه جولان دهند نداشتیم.
فخر فروشی و جولان ماشین های شاسی بلند از جنس مشکلات جدید دانشگاه ها است
با توجه به اينكه در دانشگاه بايستي فضاي علمي و آكادميك حاكم باشد، الان هم آلودگي صوتي اين ماشين ها را مي بينيم و هم همکلاسی هايي كه سوار بر ماشين شاسي بلند به صورت مختلط تردد می کنند و به اكثريت دانشجويان كه از داشتن اين ماشين ها محروم هستند فخر فروشي! مي كنند را شاهديم که این پدیده‌ها جدید است و نسخه و تصميم خاص خود را می طلبد.
عرصه فرهنگی دانشگاه بسیار وسیع است و در این پازل فرهنگی همه عناصر از نگهبان درب ورودي دانشگاه تا رئیس دانشگاه نقش آفرین هستند و چشم پوشی از هر یک از این عناصر مي تواند کار فرهنگی را بی اثر کند.
یکی از عناصر مهم و کلیدی در کار فرهنگی در دانشگاه اساتید هستند که متاسفانه خیلی در برنامه ریزی های فرهنگی لحاظ نمی شوند. برای اینکه تمامی عناصر متصل و منسجم شده و به سمت هدف یعنی دانشگاه به معنای کامل اسلامی برسیم نیازمند ریل گذاری مناسب در این حوزه هستیم.
در حوزه کار فرهنگی در دانشگاه ها باید فارغ از مسایل حاشیه ای و بر اساس کار پژوهشی و هم فکری همه صاحب نظران نقشه راه مشخصی براساس معیارهای اسلامی و انقلابی برای دانشگاه ها ترسیم شود که به صورت سیستماتیک نیروی هم تراز انقلاب تربیت کند.
نقشه راه فرهنگی در دانشگاه ها باید سعادت محور باشد
این نقشه راه فرهنگی باید سعادت محور باشد اگر برمبنای سعادت اخروی تنظیم شود و دین در آن نقش محوری داشته باشد، دیگر نگران خروجی دانشگاه ها نخواهیم بود.
فرهنگ یک بحث تخصصی و مهم است و این ساده اندیشانه است که تصور کنیم یک نهاد خاص یا با دو واحد اخلاق و اندیشه اسلامی، دانشجوی متخلق تربیت می شود این کار بسیار پیچیده و حساسی است.
در ادامه این میزگرد محمد شهباز، مسئول فرهنگی ناحیه بسیج دانشجویی خوزستان بیان داشت: برای مباحثه در حوزه فرهنگ باید به عقب برگردیم تا بتوانیم راهی که آمدیم و طی کردیم را بهتر ارزیابی کنیم تا بهتر برای پیش رو تصمیم گیری کنیم.
انقلاب اسلامی که به رهبری امام خمینی (ره) به ثمر رسید بسیاری از ساختارهای کشور با نگاه فرهنگی انقلاب همخوانی و هم کوک نبود و این نیاز به تغییر ساختارهای فرهنگی داشت که برهمین اساس انقلاب فرهنگی در دانشگاه ها رخ داد.
اول انقلاب به نوعی شاید کار فرهنگی در دانشگاه ها راحت تر از الان بود و الان بسیاری از کارها و پدیده های ضدفرهنگی در دانشگاه ها متاسفانه به صورت عادی و طبیعی درآمده است و از طرفی سیاست زدگی مفرط دانشگاه ها در دوره های کار فرهنگی را بسیار آُسیب پذیر ساخته است که این هم باید علاج اندیشی شود.
با وجود تعطیلی دانشگاه ها و بازگشایی مجدد آن متاسفانه اتفاق خاصی در دانشگاه ها رخ نداد و نتوانستیم روح و باور فرهنگی را در دانشگاه ها نهادینه کنیم.
سلیقه ای عمل کردن معضل جدی کار فرهنگی در دانشگاه ها است
یکی از آسیب های کار فرهنگی در دانشگاه ها سلیقه ای و براساس اجتهاد شخصی عمل کردن است و اگر شما امروز یک پرسشنامه ای آماده کنید و در حوزه فرهنگ از متولیان فرهنگی درباره تعریف فرهنگ سئوال بپرسید به هزاران هزار تعریف متفاوت می رسید؛ در حالی که رویکرد اصلی کار فرهنگی در دانشگاه ها مشخص و مبین است ولی هر کس براساس نگاه و سلیقه شخصی خود عمل می کند.
در حوزه کار فرهنگی در دانشگاه علاوه بر عدم تعریف واحد از فرهنگ و کار فرهنگی در دانشگاه، برخی مواقع کارهای فرهنگی هم سو و موازی است یعنی همه دستگاه ها فقط یک کار را انجام می دهند.
برخی کارهای فرهنگی در دانشگاه موازی و خنثی کننده همدیگر است
در حالی که اولا هر مجموعه ای باید دغدغه صحیح نسبت به فرهنگ داشته باشد، ثانیاً هر مجموعه براساس رسالت و جمعیت هدف خود برنامه ریزی کند و ثالثاً این حرکت و فعالیت باید بدون موازی کاری و خنثی کردن همدیگر در چارچوب تربیت نیروی انقلابی با کمترین هزینه و بیشترین اثربخشی صورت گیرد.
باید کارفرهنگی جدی تر در دانشگاه مورد توجه قرار گرفته شود، یکی از چالش های اساسی عدم تثبیت مدیریت ها در حوزه فرهنگ است.
بی ثباتی در مدیریت فرهنگی خسران آور است
می بینیم مدیر فرهنگی که تازه منصوب شده و تا وطایف و چارچوب های امور فرهنگی را متوجه شود و یاد بگیرد سریعا جابجا می شود و مدیر بعدی باید از اول شروع کند و اکر این را با سلیقه ای عمل کردن مدیران کنار هم بگذاریم میزان ضرری که از این تغیر و تحول های مکرر حاصل می شود خیلی بیشتر می شود.
بعد نوع انتظارات از مدیر فرهنگی باعث کاهش اثربخشی اقدامات فرهنگی می شود و این که مدیر فرهنگی مثل مدیرآموزشی مرتب گزارش و بیلان کاری بدهد سبب می شود که مدیر دست به کارهای سریع و بی اثر و نمایشی بزند که بتواند گزارشی ارائه دهد.
برای نیازسنجی در حوزه فرهنگی نیازمند پژوهشکده های فرهنگی در دانشگاه ها هستیم
در دانشگاه ها و آموزش عالی کشور جالی خالی پژوهشکده های فرهنگی که بتوانند نیاز سنجی و مخاطب سنجی فرهنگی انجام دهند احساس می شود.
در بحث ساختارها بسیاری از ساختارهای در دانشگاه نیازمند تعریف جدی هستند مثلا کرسی های آزاد اندیشی یا کرسی های هم اندیشی با وجود تاکیدات مکرر مقام معظم رهبری به شکل واقعی اجرایی نشده که این نیازمند تبیین دقیق این ساختارها در بدنه دانشگاه ها و اعتقاد راستین مسئولان به این فرصت ها است.
یکی از فرصت های فرهنگی دیگری که در دانشگاه ها به آن درست و درمان پرداخته نشده، مسئله مهم و حیاتی پیوند حوزه و دانشگاه است که اگر این دوبال به هم پیوند می خورند خروجی فرهنگی دانشگاه ها بهتر از این می شد؛ امامی بینم این مسئله به یک جشن و مراسم در سال بسنده شده است و کسی به شکل بنیادی این را پیگیری نمی کند.
دانشگاه مرجعیت سابق خود را در کنش های اجتماعی از دست داده است
در دوره های دانشگاه بر جامعه اثر می گذاشت؛ اما اکنون دانشگاه متاثر از جامعه است که مسئله پوشش و تجمل گرایی یکی از موارد آشکار این مسئله است یا درهمین مبحث انتخابات دوره ای این دانشگاه بود که کنش و رفتارهایش ترکیب مجلس و نمایندگان مشخص می کرد ولی دیگر آن اثربخشی در دانشگاه نیست و به نوعی ابهت دانشگاه ها فروریخته است و دانشگاه آن مرجعیت سابق را ندارد که این هم علت های خاص خود را دارد.
باید به این باور برسیم که هزینه در کار فرهنگی سرمایه گزاری است در دوره اصلاحات با زرنگی خاص اصلاح طلبان مجلس دانش اموزی راه اندازی کردند و از این مجلس اهداف سیاسی خود را بعدها در دانشگاه ها دنبال کردند.
مجاهدین فرهنگی در دانشگاه ها باید تربیت شود
برای تربیت دانشجویان در تراز انقلاب و جریان ساز که اهل معامله و زد و بند نباشند و حاضر به ادای تکلیف باشند نیازمند مجاهدین فرهنگی هستیم که به شکل جهادی و انقلابی عمل کنند و گرنه با این وضعیت و نگاهی که در حوزه فرهنگی است تا رسیدن به مقصود و منظور باید سال های سال منتظر ماند.
در ادامه میزگرد حامد صافی فعال فرهنگی و استاد دانشگاه با تشکر از خبرگزاری دانشجو به سبب پرداختن به این مسئله اظهار داشت: در حوزه کار فرهنگی بعد از انقلاب باید تلاش می کردیم هم ظرف و هم مظروف دانشگاه را تغییر دهیم که فقط پسوند اسلامی را به بخش های دانشگاهی الصاق کردیم و خیال کردیم همه چیز حل شده است.
بعد از انقلاب باید علاوه بر محتوای دانشگاهی فکری هم به حال ظرف دانشگاه می کردیم؛ چرا که امروز بخش عمده ای از مشکلات فرهنگی ما ریشه در اشکلاتی است که ظرف دانشگاه دارد از جمله اختلاط.
مسئولان فرهنگی دانشگاه باید به این اعتقاد داشته باشند که دانشجویان به عنوان امانت در دست آنها است، اگر کوچکترین خطای در این بخش کنند، ممکن است یک نسل در باورها و اندیشه هایش دچار انحراف و شکافی غیر قابل جبران رخ دهد.
در حوزه کار فرهنگی نیازمند دوره های آموزشی و تربیتی هستیم
در حوزه کار فرهنگی امروز بیش از اینکه نیازمند برنامه های سالنی و سخنرانی و این قبیل کارهای کلیشه ای در فرهنگ باشیم، نیازمند کارگاه های آموزشی فرهنگی هستیم.
دستگاه های فرهنگی در دانشگاه باید رویکرد خود را از برنامه محور و بیلان دهی کاری به سمت تعمق بخشی به باورها و تدوین دوره ها و برنامه های آموزشی ریشه‌ای سوق دهند.
بدون خلاقیت در کار فرهنگی نباید انتظار معجزه در فرهنگ دانشگاه را داشت
نگاه کمیت گرا در دستگاه های فرهنگی باعث بی خاصیت شدن برنامه ها و روی گردانی دانشجو ها از برنامه های فرهنگی شده است.
شما ببینید امروز برنامه های فرهنگی تکراری و بی کیفیت مرتب در دانشگاه ها با هزینه های کلان اجرا می شود و استقبال دانشجویان هم بسیار ناچیز است؛ چرا که جوابگوی نیاز دانشجو نیست.
برای ایجاد تحول در حوزه هنری دانشگاه ها که مقام معظم رهبری به بهره گیری از آن تاکید دارد، باید دانشجویان مستعد حوزه ادب و هنر شناسایی شوند و مورد پرورش و تربیت قرار گیرند.
تربیت نیرو در دانشگاه ها تعطیل شده است
بخش تربیت نیرو در دانشگاه ها رها شده است و اگر تک نیروهای دیده می شود براساس توانایی های شخصی خود رشد کردند و دستگاه ها و نهاد ها مرتب در عرصه هنر جشنواره با عناوین خوب و انقلابی مرتب برگزار می کنند و چون نیروی انقلابی نیست در این جشنواره ها می بینیم کسانی که اعتقادی به اسم و عنوان جشنواره ندارند برگزیده می شوند.
بعد از انقلاب، نگاه فرهنگی به دانشگاه عوض شود ولی بدنه تغییر نکرد و متاسفانه بلافاصله بعد انقلاب، جنگ تحمیلی شروع شد و بدنه اصلی و توانمند فرهنگی انقلاب و دانشگاه وارد کارزار جنگ سخت و فیزیکی شد و خیلی ازاین نیروهای ارزشمند و قدر در هشت سال دفاع مقدس به درجه رفیع شهادت رسیدند.
برای همین بعد از جنگ دانشگاه ها خالی از نیروهای فرهنگی انقلابی شد و اگر همان شهدای دانشجو در دانشگاه ها باقی می ماندند و شاکله و چارچوب وزارت علوم را تشکیل می دادند، شاید امروز این برهنگی فرهنگی را شاهد نبودیم.
در برخی از گروه های آموزشی هم امروز در دانشگاه ها همین مشکل را داریم، اکنون اساتید و اشخاصی در گروه های آموزشی برای تربیت نسل انقلاب تعیین و تکلیف می کنند که کمترین قرابت را آرمان ها دارند.
دستگاه فرهنگی آموزش عالی بواسطه همین نیروهای غیر انقلابی به شدت معیوب است
درست در همان وموقع که نیروهای زبده و دانشمند در حال جنگ و شهید شدن بودند بخشی از این افراد از این فرصت استفاده کرده و در خارج به تحصیل پرداختند و امروز در قالب چهره شاخص علمی در دانشگاه ها حکم رانی می کنند.
دستگاه فرهنگی و تربیت آموزش عالی بواسطه همین کنشگران امروز به شدت معیوب است و برایند دانشگاه ها به واسطه همین تربیت غیر انقلابی برایند مطلوبی نیست.
متاسفانه چهره های انقلابی دانشگاه ها در برهه های یا اقدام انقلابی غلط می کنند یا برخی نیروها دچار وادادگی شده و در دفاع از ارزش ها حساب سود و زیان می کنند.
در ادامه میزگرد «کار فرهنگی، روحیه جهادی در دانشگاه ها»، حبیب الله محمدی، مدیر امور فرهنگی دفتر نهاد رهبری در دانشگاه شهید چمران اهواز بیان داشت: من هم به این اعتقاد دارم برای صحبت درباره فرهنگ و کار فرهنگی در دانشگاهها باید به عقب برگردیم. انقلاب مقوله‌ها و حرف‌های جدیدی را وارد بخش فرهنگی کرد که قبل انقلاب یا وجود نداشت یا هم اهمیتی نداشت.
انقلاب نگاه و روزنه جدیدی در بخش هنر، شعر و داستان و دیگر قالب‌های هنری و فرهنگی تعریف کرد که قبلاً موضوعیتی نداشتند.
میدان فرهنگی دانشگاه ها خالی از نیروهای باورمند انقلاب اسلامی است
امروز و بعد از انقلاب و براساس همان دستاوردهای فرهنگی که انقلاب برای ما داشت، اکنون در عرصه فرهنگ ما مواد خام کم نداریم ولی مشکل عمده ما این است که امروز میدان فرهنگی ما خالی از کسانی است می‌خواهند این مواد خام را پرورش دهند و عرصه کار فرهنگی خالی نیروهای باورمند به انقلاب است
امروز این مشکل را نه فقط در عرصه فرهنگ بلکه در میدان هنر هم با خلاء نیروهای انقلابی مواجهه هستیم.
دستگاه‌های تصمیم گیر میدان فرهنگی خالی از اهل فرهنگ و هنر انقلابی است. برای همین است که ما به جای پیشرفت فرهنگی باید فقط به فکر دفاع و از دست دادن یک سنگر جدید نباشیم
اسناد بالادستی خوب به واسطه نداشتن مدیریت انقلابی در حال خاک خوردن است
شما ببینید ما بهترین تصمیم‌های فرهنگی را داریم، بر‌ترین اسناد بالادستی در حوزه اسلامی سازی و فرهنگی دانشگاهها داریم، شورای عالی انقلاب فرهنگی با حضور سران کشور داریم یعنی تصمیم خوب فرهنگی در کشور کم نداریم بلکه ما مشکل نیروی انقلابی و مجاهد در عرصه فرهنگ داریم.
در دانشگاهها توجه کنید ما شورای تخصصی فرهنگی به عنوان بالا‌ترین مرجع فرهنکی در دانشگاهها را داریم که وقتی قانون و دستورالعمل این شورا را می‌بینیم مرتب از رصد، ارزیابی و اقدام و عمل فرهنگی صحبت کرده است؛ اما در وهله اول شورای فرهنگی دانشگاه ها از منظر کلان و کشوری به معنای واقعی کلمه تخصصی نیست و در دانشگاهها و در این حوزه ادم فرهنگی متعهد کم داریم و اگر هم داریم برخی مواقع بخاطر برخی مصالح اقدام انقلابی مناسب انجام نمی‌دهند
هنوز میدان فرهنگی در دانشگاه در سیطره کامل فرهنگ و اندیشه انقلاب قرار نگرفته است.
البته باید این را هم قبول داشته باشیم کار فرهنگی در دانشگاه کار ظریف و سختی است؛ اما نقشه راه موجود است. مقام معظم رهبری در دیدار امسال خود با دانشجویان که به نوعی کارکاه فرهنگی بود شاخص‌ها و معیارهای کار فرهنگی را بیان کرد.
مقام معظم رهبری تاکید دارند که کار فرهنگی در دانشگاه باید اخلاق مدار باشد یعنی محصول کار فرهنگی در دانشگاه باید دانشجوی متخلق باشد؛ البته این به معنی اینکه کار فرهنگی اخلاق مدار در دانشگاه نیست؛ بلکه باید بپذیریم که درصد کمی از کارهای فرهنگی با این جهت گیری صورت می‌گیرد
کارفرهنگی در دانشگاه ها وظیفه همگانی است
یکی از باورهای اشتباه در زمینه کار فرهنگی این است که تمامی فعالیت‌های انقلابی را تنها در دفتر نهاد رهبری یا بسیج خلاصه کنیم؛ بلکه این وظیفه همگانی است
در کنار همه این مسائل امروز در برخی دانشگاهها نیروهای و تشکل‌های انقلابی تحت فشارهستند و این خود سرعت کار فرهنگی را کم می‌کند.
از فرهنگ دفاع مقدس باید در کار فرهنگی دانشگاه ها بهره گیری شود
یکی از سرفصل‌های مهم فرهنگی در کشور ما که می‌تواند تا ابد فرهنگ ناب به جامعه نشر دهد و فرهنگ را در برابر هجمه‌های موریانه‌های فرهنگی نفوذناپذیر کند فرهنگ جهاد و دفاع مقدس است.
فرهنگ جبهه و جنگ می‌تواند فرهنگ دانشگاهها را تقویت و تغنی بخشد؛ ببیید چه قدر به این حوزه پرداخیتم و کلا بهره‌مندی از این حوزه خلاصه شده در اردوی راهیان نور یا یادواره شهدای گمنام
ببینید با اینکه رهبرمعظم انقلاب تاکید دارند فرهنگ جنگ تمام نشدنی است و می‌تواند همه دستگاه‌های فرهنگی را پشتیبانی کند؛ اما از این فرهنگ غنی آن هم در کربلای ایران خوزستان فقط جرعه‌ای توانستیم بهره‌مند شویم
از ظرفیت شهدای مدافع حرم در کارهای فرهنگی دانشگاه ها استفاده شود
امروز باب جدیدی از شهادت بنام شهدای مدافع حرم باز شده است که جوانان فرسخ ها دورتر از خانه و کاشانه از امت اسلامی با دست خالی دفاع می کنند و به شهادت می رسند که این هم فرصت مهمی است در حوزه کارفرهنگی برای جوانان که دنبال الگوهای ملموس و امروزی هستند.
برنامه‌های فرهنگی در دانشگاه باید به روز و براساس نیاز‌ها و مقتضیات زمان انجام شود و متاسفانه جنس و نوع برنامه‌های فرهنگی در دانشگاه امروز با دهه ۸۰ و ۷۰ تفاوت محسوسی نکرده است
با برنامه های فرهنگی دهه 70 نمی توانیم برای دانشجوی امروز نسخه پیچید
ببینید دانشگاه امروز ما به شدت بومی گزینی شده است؛ در حالی که در دهه ۷۰ و ۸۰ بیش از ۸۰ درصد دانشگاهها از اقوام و فرهنگ و شهرهای غیربومی بودند؛ اما الان این نسبت برعکس شده است و این یعنی اینکه دانشجوی ما کمتر در فضای دانشگاه و خوابگاه است و بیشتر در جامعه و تحت تربیت خانواده‌ها است و در فضای خوابگاهی کمتر حضور دارد
در حالی که یکی از بهترین روزهای هفته که می‌شود در حوزه فرهنگی در دانشگاهها کار کرد پنج شنبه و جمعه است و این زمان الان در اختیار دانشگاهها نیست و این می‌طلبد که برنامه‌های فرهنگی متناسب با این تغییر عوض شوند
الان دوره تحصیلات تکمیلی ارشد و دکتری رو به افزایش هستند و در کارهای فرهنگی در دانشگاهها مخاطب اصلی و حضور اصلی متعلق به دانشجویان کار‌شناسی است و این تغییر ترکیب دانشگاه باید در برنامه‌های فرهنگی هم لحاظ شود.
شما ببیند ما در دوره‌های ۸۰ و ۷۰ به این وسعت پدیده‌ای مثل فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی نداشتیم؛ در حالی که این مسئله الان جز لاینفک زندگی هر دانشجویی شده است و این نیازمند مجازی شدن برنامه‌های فرهنگی در دانشگاه است.
اساتید خیمه عمود کار فرهنگی در دانشگاه ها هستند
یکی از عناصر مهم حوزه فرهنگی دانشگاه ها اساتید هستند ببینید در بهترین حالت از یک برنامه دانشجویی 700 نفر استقبال می کنند و اثر کوتاه مدت دارد ولی اگر بتوانیم برنامه های فرهنگی برای اساتید تعریف کنیم و برای 100 استادی که به طور ماهانه با بیش از 1000 دانشجو ارتباط مستقیم دارد برنامه فرهنگی برگزار کنیم به راحتی با هزینه کم و اثرگزاری بالا می توانیم اقدام فرهنگی کنیم.
ارسال نظرات