به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، محمد واحدی رئیس موسسه مردم نهاد صلح زیبا نامه‌ای خطاب به شیرین عبادی نوشت که متن آن به شرح ذیل است:
باسمه تعالی
سرکار خانم شیرین عبادی
فعال حقوق بشر و دارنده جایزه صلح نوبل
مطلع شدیم سرکارعالی در نامه‌ای به رئیس جمهور کشورمان از آشتی کنان حکومت با مردم در پی اجرایی شدن برجام سخن گفته‌اید، نکته قابل توجه در نگارش این نامه خطاب قرار دادن ریاست محترم جمهوری و محکوم نمودن جمهوری اسلامی ایران به نقض حقوق بشر است که به نظر می‌رسد با طرح این مسائل در آینده‌ای نزدیک موج جدیدی از فشار‌ها و تهمت‌ها در حوزه حقوق بشر را کلید خواهید زد.
به نظر می‌رسد با حل موضوع هسته‌ای در غالب برجام همانطور که انتظار می‌رفت، شما و دوستانتان در لابی صهیونیست سعی دارید با طرح ادعای نخ نمای نقض حقوق بشر در ایران موج جدیدی از فشارهای جامعه جهانی بر ضد ملت ایران را شروع کنید.
لذا با توجه به این موضوع لازم دیدم نکاتی هر چند گذرا در جواب شما همکار گرامی اعلام کنم:
۱. نظام حکومتی ایران حدود ۳۷ سال است که با ملت آشتی کرده است، شروع این صلح بزرگ پس از پیروزی انقلاب شکوه‌مند اسلامی، با شرکت مردم در دموکراتیک‌ترین رفراندوم جهانی و با رای بیش از ۹۸ درصد مردم به نظام جمهوری اسلامی کلید خورده و با حضور پرشور مردم در این ۳۷ سال تمدید و ادامه داشته است.
خانم عبادی شما که بار‌ها خود را حامی حقوق بشر اعلام نموده‌اید، نقش پررنگی در مخالفت با این رفراندوم آزاد و رژیم دیکتاتوری شاه داشته‌اید.
حتما فراموش نکرده‌اید در سال ۱۳۵۴ هنگامی که به ریاست شعبه ۲۴ دادکاه شهرستان نائل آمده بودید تا آخرین روزهای رژیم دیکتاتوری شاه که دستش به خون هموطنانمان آلوده بود از طرفداران و سر سپردگان شاه خائن بوده‌اید.
حتما به خاطر دارید، در تاریخ سوم بهمن ۱۳۵۶ که تظاهرات زنان حامی سلطنت در سراسر کشور برگزار شد، سرکارعالی که سمت دبیر کمیته زنان در دادگستری را به عهده داشتید نقش اصلی را در برپایی این تظاهرات داشته‌اید و در این اجتماع به سخنرانی پرداختید.
در آن سخنرانی از اهمیت نقش زنان در پیشبرد اصول انقلاب مقدس شاه و ملت گفتید و ضمن ابراز تنفر از ملت آزادی خواه که دست به اعتراضات مدنی زده بودند، بار دیگر آمادگی خود را برای جانبازی در راه شاه اعلام داشتید.
خانم عبادی، شما اولین زن در تاریخ دادگستری ایران هستید که به ریاست دادگاه برگزیده شده و در بین سال‌های ۵۳ تا ۵۷ در این سمت فعالیت داشتید.
سؤال این است که در آن زمان و در سیاه‌ترین دوران شکنجه و سختی در زندان‌های شاه، سرکارعالی که مسؤلیت قضایی هم داشتید چه می‌کردید؟
آیا سند و نشانی از اعلامیه‌های حقوق بشری شما در آن زمان علیه این جنایت‌ها یافت می‌شود؟
آیا مردان و زنان زندانی در آن دوره ایرانی نبوده‌اند؟
سرکار خانم عبادی سوال اینجاست که امروز چگونه این چنین گستاخانه از حقوق بشر که اصلی مورد احترا م و مقدس است سخن به میان می‌آورید، حال آنکه خود در دوره‌های مختلفی از تاریخ به مقابله و جنگ با آن پرداخته بودید؟
۲. امروز بر کسی پوشیده نیست که نقش جنابعالی در موقعیت کنونی که جمهوری اسلامی ایران با دیپلماسی فعال و قدرتمند در مذاکرات هسته‌ای توانست حقوق به حق ملت ایران را تا حدی از برخی کشورهای غربی بازستاند، پیش کشیدن مسائل جایگزین نظیر حقوق بشر برای فشار روی مردم ایران است.
خانم عبادی سرکارعالی با بهره گیری از عنوان برنده جایزه صلح نوبل که با اهداف سیاسی به شما اعطا شد، دست به تلاش گسترده‌ای با هدف تحریم مردم ایران از سوی سازمان ملل و کشورهای غربی زدید.
حتما به خاطر دارید، در مصاحبه با نشریه فرانسوی «ماریان» گفتید: «در قطعنامه‌های اول و دوم شورای امنیت مجازات‌هایی علیه ایرانیان درنظر گرفته شده، اما اکنون وقت آن است که این مجازات‌ها بیشتر شود و همانطور که در فهرست مجازات‌های سازمان ملل متحد پیشنهاد شده می‌توان مجازات‌های وسیع تری را علیه ایران اعمال کرد.»
در اکتبر سال ۲۰۰۹ به اجلاس ۸ کشور صنعتی بزرگ جهان موسوم به G۸ اعتراض کردید که چرا در این اجلاس برای تحریم ایران گامی برنداشته‌اند.
بعد از دریافت عنوان افتخاری «شهروند پاریس» در مصاحبه با روزنامه فیگارو از انفعال غرب در برخورد با ایران اسلامی به شدت انتقاد کردید و گفتید «اروپا نباید به ایرانیان ویزا بدهد، حتی به آن‌ها که برای کارهای فرهنگی قصد سفر دارند نباید ویزا داده شود.»
در گفتگو با روزنامه انگلیسی فایننشال تایمز گفتید: «چنانچه تحریم‌ها علیه ایران تشدید شود و مردم تحت فشار قرار گیرند، می‌توانیم تاثیر آن را بر انتخابات و پیروزی یک گروه خاص شاهد باشیم.»
موارد مذکور در بندهای بالا تنها بخشی از اقدامات سرکارعالی در نقض حقوق ملت ایران با استفاده از ابزار تحریم است، در این سال‌ها شما به عنوان ابزار دست دشمنان مردم ایران تمام تلاش خود را برای فشار به هموطنان خود به کار بستید.
دارنده جایزه صلح نوبل!
شما به عنوان یک به اصطلاح فعال حقوق بشر حتما می‌دانید که ﺗﺤﺮﯾﻢﻫﺎ اﺛﺮات زﯾﺎنﺑﺎر و ﻓﺎﺟﻌﻪآﻣﯿﺰی ﺑﺮ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ داﺷﺘﻪ و ﻣﺮدم ﻋﺎدی ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ اﺻﻠﯽ، ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ رﻧﺞ و ﻣﺸﻘﺖ را در ﺑﺴﯿﺎری از ﺗﺤﺮﯾﻢﻫﺎ ﻣﺘﺤﻤﻞ ﺷﺪهاﻧﺪ.
حق حیات به عنوان مهم‌ترین و عالیترین حقی که سایر حقوق نیز از آن ناشی شده، در اعلامیه جهانی حقوق بشر، میثاق بین المللی حقوق مدنی سیاسی و کنوانسیون حقوق کودک و بسیاری اسناد بین المللی دیگر مورد تاکید قرار گرفته است. آثار منفی تحریم‌های ضد ایرانی شورای امنیت بر حق حیات شهروندان ایرانی انکار ناپذیر است. چرا که بروز فقر، وقفه در ارائه خدمات اجتماعی و کمبود دارو در نتیجه تحریم‌ها، گسترش میزان مرگ و میر را به دنبال داشته است.
سرکارعالی به عنوان فردی که تمام تلاش خود را در سال‌های اخیر، برای ترغیب کشورهای جهان به فشار بر هموطنش و نقض حق حیات آنان به کار بسته است، بزرگ‌ترین ناقض حقوق بشر هستید حال اینکه در عین حال به گفته خود و دوستانتان برنده جایزه صلح نوبل می‌باشید.
۳. در زمان ۸ سال جنگ تحمیلی به گواهی اسناد موجود، همنوا و همصدا با تبلیغات رژیم بعثی عراق و رسانه‌های آمریکایی و اسرائیلی، جمهوری اسلامی ایران را متهم به اعزام اجباری دانش آموزان به جبهه‌های نبرد می‌کردید و از این طریق تلاش نمودید در کینه توزی آمریکا، اسرائیل و رژیم عراق علیه زنان و کودکان هموطن خود سهمی داشته باشید.
سوال اینجاست که آیا هم اکنون و همه روزه تعداد فراوانی از زنان و کودکان فلسطینی از سوی رژیم صهیونیستی قتل عام نمی‌شوند؟
آیا کودکان و زنان در سوریه و عراق توسط گروهک‌های تروریستی تحت حمایت آمریکا که اخیرا اسنادی از حمایت آن‌ها منتشر شد، به خاک و خون کشیده نمی‌شوند؟
و آیا از نظر شما مردم بی‌دفاع یمن که تحت شدید‌ترین حملات تاریخ قرار دارند نوع بشر نبوده و مستحق حقوق اولیه بشری نیستند؟
آیا تاکنون به عنوان برنده جایزه صلح نوبل، حتی یک کلمه در اعتراض به این جنایات وحشیانه لب‌تر کرده‌اید؟!
راستی در مقابل جنایات وحشیانه صهیونیست‌ها در غزه و آل سعود در یمن که فریاد همه انسان‌ها در سراسر عالم را به اعتراض بلند کرد و ملت‌های گوناگون همه روزه در شهرهای مختلف آمریکا و اروپا و منطقه علیه آن دست به راهپیمایی و تظاهرات می‌زدند و می‌زنند، چه واکنشی نشان داده‌اید؟!
بانوی صلح نوبل!
سرکارعالی نه تنها در مقابل این جنایات و رژیم‌های مرتکب آن واکنش نشان نداده‌اید بلکه در بسیاری از موارد به حمایت مستقیم از دیکتاتور پرداخته‌اید، نمونهٔ آن را می‌توان در بهار عربی و رژیم دیکتاتوری مصر دید که شما به صراحت از حسنی مبارک که دستانش به خون معترضان به نظام حاکم آلوده بود، در مقابل مردم حمایت نمودید.
در پایان می‌خواهم این نکته را ذکر کنم که حکومت و ملت ایران مدتهاست که با اعتماد و صلح در کنار هم زندگی می‌کنند و اساسا این دو منفک از هم نیستند، گواه این موضوع هم حضور گسترده مردم در رفراندوم‌های متعدد و هر ساله در ۲۲ بهمن، روز قدس و... می‌باشد.
کسانی باید به صلح و آشتی روی آورند که در سال‌های اخیر به توطئه چینی و خدعه علیه ملت دست می‌زنند و سعی در آتش افروزی دارند.
پیشنهاد من به عنوان یک فعال حقوق بشر آزاد در ایران به شما این است که «با حقوق بشر آشتی کنید!، حقوق حقهٔ ملت‌ها را بپذیرید!، گوش‌ها و چشم‌هایتان را باز کنید و به ندای ملت‌ها گوش فرا دهید!، به دوستان خود بگویید به جای سخنرانی‌های دروغین و پوشالی نقض حقوق ملت‌ها و قتل و کشتار را تمام کنند،! به آن‌ها بگویید بیانیه‌ها و موضع گیری‌هایشان هیچ تاثیری در بهتر شدن جهان ندارد!، به آن‌ها بگویید به جای صدور بیانیه ارسال سلاح به کروهک‌های تروریستی را متوقف نمایند!، بگویید با مردمشان آشتی کنند و آتش نژادپرستی را شعله ور نکنند!، به آن‌ها بگویید حقوق اقلیت‌ها را به رسمیت بشناسند و مسلمانان را مورد هتک حرمت قرار ندهند!
در پایان امیدوارم حتی برای یک بار هم که شده به احترام صلح و آزادی، فریاد اعتراض بر سیاست‌های ضد بشری برخی قدرت‌های جهانی بلند کنید و به دور از غرض ورزی و برخورد دوگانه با مسئله حقوق بشر به رسالت خود که دفاع از حقوق انسان‌ها در سراسر جهان است بپردازید.
به امید آن روز...
محمد واحدی
رئیس موسسه مردم نهاد صلح زیبا
