حاشیه‌های جشن دانش آموختگی دانشگاه تهران؛
به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، هفتاد و پنجمین دوره دانش آموختگی پردیس دانشکده‌های فنی دانشگاه تهران دیروز با حضور رئیس پردیس دانشکده‌های فنی، معاون پژوهشی، رئیس اتاق بازرگانی، رئیس نظام مهندسی و جمعی از والدین دانش آموختگان برگزار شد.
ساعت ۹ صبح وقتی از خیابان ۱۶ آذر وارد دانشگاه شدم به نظر همه چیز و همه جا در کیش مات جالبی فرو رفته بود البته نه اینکه این سکوت به معنای کلید خوردن تعطیلات نوروزی باشد شاید هم برای یک روز از روزهای نسبتا پایانی اسفند ماه ۹۴ چیز عادی به نظر می‌رسید اما در همان ساعت تنها جای شلوغ و پر تلاطم دانشگاه، درب اصلی دانشکده فنی بود که از دور می‌شد ردا پوشان آبی به تن را با شال گردن‌های سفیدی که دور گردنشان بسته بودند دید.
جلو‌تر که می‌رفتی طبق معمول بازار داغ عکس‌های سلفی یا همان خویش انداز خودمان گرم گرم بود اما تاخیر ۱۰ دقیقه‌ای در باز شدن درب سالن شهید چمران موجب ازدحام زیادی شد و صندلی‌های سالن در همان دقایق اولیه کاملا پر شد.
قبل از ورود به سالن که حالا از درونش صدای محمد خیری قاری فارغ التحصیل ارشد مهندسی صنایع شنیده می‌شد پشت میز ثبت نام دانش آموختگان در کانون مهندسین فارغ التحصیلان دانشگاه فنی یک برد توجه آدم را خیلی به خودش جلب می‌کرد!
«تکرار می‌کنم با دستان بسته پیروز شدیم»، «پیروزی ما آن چیزی نیست که کسی در آن شکست بخورد»، تیر یک روزنامه‌های اعتماد، آرمان، قانون و آفتاب درست پس از اعلام قطعی و پایانی انتخابات مجلس و خبرگان... چیزهایی بود که روی این برد دیده می‌شد حال اینکه سنخیت این برد با هم زمانی برگزاری این مراسم و جشن چه بوده بماند!
برنامه با سخنرانی یوسفی کما معاون پژوهشی دانشکده‌های فنی آغاز شد و شلوغ و همهمه فارغ التحصیلان تا سخنران بعدی و اتمام حرف‌های رئیس سازمان نظام مهندسی ادامه داشت به وضوح می‌شد شور و هیجان را در صدای خنده‌ها و صحبتهای فارغ التحصیلان دید البته برق چشمان مادر پدر‌ها جز زیبایی‌های خاص این مراسم بود که نمی‌شد از آن گذشت.
یکی از نکات مثبت این برنامه نبود هیچ گونه آهنگ و موزیکی به احترام ایام فاطمیه بود که خب البته صدای بعضی‌ها را هم درآورد مجری بعد از پایان یکی از سخنرانی‌ها با برگه دست نوشت یکی از دانشجویان بالای سن آمد گفت: نمی‌دانم این نوشته را بخوانم یا نه اما یکی ار دانشجویان به طعنه گفته است اینجا مجلس سخنرانی مدعوین است یا جشن فارغ التحصیلی!؟
عکس‌های سلفی همچنان ما بین سخنرانی‌های متعدد ادامه داشت که البته شال و روسری بعضی از فارغ التحصیلان هم در مواقعی گاه و بی‌گاه روی دوششان می‌افتاد که خب یک نکته از این معنی گفتیم و...
نداشتن کلاه‌های فارغ التحصیلی روی سر دانشجویان فنی مهندسی در مراسم دیروز از دیگر وجه تمایزات آن بود همچنین نداشتن ژست پرتاب کلاه تا منتهی علیه سقف سالن.
دانشجویان تنها پای صحبتهای فارغ التحصیل دانشکده فنی در سال ۱۳۴۷ سکوت کاملی را اختیار کردند کسی که حالا نائب رئیس تاق بازگانی ایران و بنیان گذار کمپانی راه و ساهتمان کیسون شده بود.
او به دانشجویان این وعده را داد که تا چند سال آینده دانشجویانی که روزی از ایران رفتند دوباره به کشور باز خواهند گشت و از مهندسین آینده کشور خواست از روز اول نگویید می‌خواهیم دکان خودمان را داشته باشم و لا اقل سه چهار سالی را برای شرکت‌های دارای سازمان کار کنید تا پختگی لازم را به دست بیاورید.
در پایان این مراسم همه سالن به احترام خواندن سوگند نامه مهندسین از جای برخاست و از برگزیدگان مقاطع مختلف دکتری، ارشد و کارشناسی تقدیر به عمل آمد.
ارسال نظرات