گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، سید مجیدمهردانا روز شنبه مورخ 12 دی ماه 1394، عده ای که از اعدام شیخ نمر خشمگین بودند، طی یک حرکت مشکوک به سفارت عربستان حمله کرده و ساختمان این سفارت را به آتش کشیدند و اعتراض خود را نسبت به دولت سعودی و تصمیماتش ابراز کردند؛ اما اگر از واکنش های دول عربی و سازمان ملل که همگی در راستای حمایت از سعودی ها بود، بگذریم واکنش خود عربستان به این قضیه، کاملا متفاوت و برنامه ریزی شده بود. دولت عربستان علاوه بر اینکه در برابر دیپلماسی منفعلانه خنده ایران مواضع حق به جانب گرفته بود، در صدد این برآمد تا از اتفاق رخ داده در سفارت نهایت استفاده را ببرد و از زیر بار مسئولیت فاجعه منا شانه خالی کند؛ به طوریکه در یک حرکت زیرکانه این جدال سیاسی را به عرصه ورزش و فوتبال کشاند؛ در همین راستا سعودی ها مدعی شدند که کشور ایران برای تیم های باشگاهی سعودی امنیت ندارد و از این پس چه تیم های ملی و چه تیم های باشگاهی عربستان برای برگزاری هیچ رقابتی در ایران حاضر نخواهند شد."محرومیت ایران از حضور در لیگ قهرمانان آسیا" و یا "برگزاری مسابقات بین باشگاه های ایرانی و عربستانی در کشور ثالث" دو پیشنهادی بود که سعودی ها به AFC ارائه کردند و ذره ای هم از خواسته خود عقب نشینی نکردند تا پس از فاجعه منا، بازی جدیدی میان عربستان و ایران شروع شود؛ این جدال سیاسی-ورزشی میان دو کشور، محکی بود تا هم جواب محکمی به زیاده خواهی های دولت سعودی داده شود و هم ارزش کرسی نایب رئیسی علی کفاشیان در AFC معلوم گردد.
تدابیر و مواضع ایران در قبال ادعای سعودی ها
از همان بادی امر و شروع بهانه های واهی سعودی ها، مسئولین فوتبالی ایران نظیر علی کفاشیان با اطمینان کامل از رد این ادعاها و پیروزی ایران در این جدال خبر داد؛ با این وجود اما از لابی سعودی ها در AFC و رشوه دهی آنها باید تا حد زیادی دل نگران بود که مبادا حق ایران پایمال گردد. اما نکته ای که رفته رفته باعث ناامیدی اهالی ورزش شد، عدم جدیت و سکوت فدراسیون نشینان در قبال این پرونده بود؛ اگر اظهار نظری هم می شد، یا آنچنان از موضع قدرت نبود و یا بعضا ناپخته و نسنجیده بود؛ به عنوان مثال مهدی تاج، رئیس سازمان لیگ در اظهار نظری عجیب قبل از اعلام رأی AFC گفت "احتمال کنار کشیدن باشگاه های ایرانی از رقابت ها وجود دارد." اظهار نظری که بیشتر آب به آسیاب سعودی ها می ریخت تا اینکه در جهت احقاق حق ایران باشد. سکوت وزارت ورزش هم نکته ای قابل تأمل بود که به عنوان نهاد اول ورزش کشور، هیچگونه موضعی را اتخاذ نکرد و تنها نظاره گر ماجرا بود. غافل از اینکه این حرکات و بی خیالی های مسئولین ورزش و فوتبال کشور در خلاف جهت "حقی که گرفتنی است" پیش می رفت و مواضع، بسیار شبیه بود به آنچه مسئولین در قبال فاجعه منا اتخاذ کرده بودند.
امنیت؛ بهانه مضحک سعودی ها
یکی از ادعاهای بی اساسی که در میان این تنش ها به ایران نسبت داده شد، عدم وجود امنیت برای تیم های باشگاهی سعودی است که قصد دارند برای شرکت در لیگ قهرمانان آسیا در ایران به میدان بروند؛ دروغی که تنها خود سعودی ها می توانند باور کنند؛ در همین راستا و در اقدامی جالب با جو سازی رسانه ای علیه ایران، بازیکن برزیلی که در ابتدای فصل با ملوان به توافق رسیده بود را با بهانه وجود جنگ در ایران از عقد قرار داد با این باشگاه منصرف کردند.با این وجود، باید دید این ادعای سعودی ها تا چه حد می توانست درست باشد؟ بر اساس اذعان کارشناسان و سیاستمداران، کشور ایران چه در داخل و چه در خارج جزو امن ترین کشورها به شمار می رود و از این حیث در منطقه خاورمیانه ای که از قضا همین عربستان در آن واقع شده است، رتبه نخست را دارد.
اما بد نیست نگاهی کنیم به وضعیت کشور امن عربستان که چنین قیافه حق به جانبی را علیه ایران گرفته بود.
در ابتدا از منظر فوتبالی، این تیم های ایرانی بودند که همیشه از سفر به عربستان آزرده خاطرشدند؛ معطلی های چندین ساعته باشگاه ها در فرودگاه جده(نظیر آنچه بر سر نفت تهران و پرسپولیس آمد)، انگشت نگاری های متعدد از بازیکنان، حرکت دست مهاجم النصر به نشانه بریدن سر بعد از زدن گل به پرسپولیس و .... همگی از کارشکنی سعودی ها در برابر تیم های ایرانی بود؛ علاوه بر این ها، حادثه فرودگاه جده(تجاوز به دو نوجوان ایرانی توسط مأمورین فرودگاه) و متهم کردن تماشگران ایرانی به تروریست ورزشی از جانب رئیس باشگاه النصر، از دیگر هنرنمایی های این شاهزدگان کاخ نشین است.از نظر امنیت داخلی هم می توان به آتش گرفتن چادر حجاج در صحرای عرفات، سقوط جرثقیل در اطراف خانه خدا اشاره نمود و از همه مهمتر اینکه در دوم مهرماه سال جاری یکی از بزرگترین فجایع قرن رخ داد که در سرزمین منا در حدود 4000 مسلمان بی گناه به دلیل بی کفایتی و ناکارآمدی مسئولین سعودی، به شهادت رسیدند. لازم به ذکر است که اکثر کشته شدگان این فاجعه، ایرانی بودند و تا به الان هیچگونه مواخذه و مجازاتی از سوی نهادهای بین المللی و حقوق بشری برای دولت سعودی و مقصران این کشتار در نظر گرفته نشده است.
در عرصه خارجی هم سعودی ها سنگ تمام گذاشته اند و از اقدامات آنها در عرصه خارجی می توان به کشتار و نسل کشی مردم یمن، کمک هزینه های هنگفت به گروهک های تروریستی نظیر داعش و خرابکاری های دیگر در منطقه اشاره نمود که همگی بر امنیت بالای عربستان صحه می گذارد؛ با این وجود می توان فضای خفقان و جو امنیتی حاکم در داخل این کشور را هم بر موارد بالا اضافه و در نهایت ادعا کرد که کشور ایران برای باشگاه های عربستانی امنیت ندارد.
رأی قابل پیش بینی AFC
پس از اینکه AFC به ایران و عربستان 50 روز برای ایجاد ثبات در مناسباتشان مهلت داد و شاهد بهبودی روابط طرفین دعوا نبود، نظر نهایی خود را در روز 26 اسفند اعلام کرد؛ طبق این حکم بازی‌های تیم‌های ایرانی و عربستانی باید در کشوری ثالث برگزار شود. کشورهایی نظیر امارات و قطر پیشنهادات AFC بودند که البته از منظر رئیس همیشه خندان، امارات کشور مناسبی برای این کار می تواند باشد؛ اماراتی که در این جدال، زبان باز کرد و تبدیل به زبان دوم سعودی ها شد و همان حرفی را می زد که سعودی ها در قبال ایران ادعا می کرد.
با این وجود AFC تا 5 فروردین به ایران فرصت داده تا نظر نهایی خود را مبنی بر تمکین و یا عدم تمکین از این حکم اعلام کنند؛ گرچه آنطور که از شواهد امر پیداست، نباید منتظر حرکتی از سوی علی کفاشیان و محمود گودرزی برای اعتراض به این حکم باشد.
"کاسه چه کنم؟!" وزیر و رئیس
بعد از اعلام رأی AFC هم مواضع سست فدراسیون نشینان و وزرات نشینان ادامه داشت؛ به طوری که علی کفاشیان و محمود گودرزی در مصاحبه هایی جداگانه، اظهاراتی داشتند که خبر از مواضع نامشخصی می داد.رئیس فدراسیون فوتبال در پاسخ به این سوال که چقدر امیدوار است این رأی تغییر کند گفت: هر دو کشور بر اساس این رأی از بازی در کشور خود منع شدند، اما ما اعلام آمادگی کردیم تا برای تیم عربستان با وجود نداشتن سفارت ویزا صادر می‌کنیم. به هر حال مسائل سیاسی در این تصمیم و رأی دخیل بوده است و فکر نمی‌کنم در مدت کوتاهی این رای تغییر کند و ما باید تصمیم بگیریم چه اقدامی را انجام دهیم. وزیر ورزش هم در مصاحبه‌ای با رسانه ملی ضمن سیاسی کاری دانستن این رأی، بیان کرد که موضع ما رد تصمیم AFC و عدم بازی در کشور ثالث و میزبانی هر دو کشور است، مگر اینکه مصالح و منافع ملی اقتضا کند که این رای را قبول کنیم.
هشدار برای فوتبال ایران
فدراسیون فوتبال اگر بتواند به فیفا اثبات کند این حکم سیاسی بوده و کنفدراسیون برای صدور رأی نهایی سیاست را در فوتبال دخالت داده و تحت تاثیر حکومت عربستان، رای خود را عوض کرده است، حکم می شکند؛ اما اگر بدون اثبات این ادعا، ناگهان از بازی با تیم های عربستانی در زمین بیطرف انصراف بدهیم، کنفدراسیون فوتبال آسیا می تواند طبق قوانین خود، تیم های ایرانی را به مدت یک تا ۳ سال از حضور در لیگ قهرمانان آسیا محروم کند.در نهایت باید دید مسئولین ورزشی و فوتبالی کشور چه تدبیری را می اندیشند و آیا می توانند بعد از مدت ها اقتدار خود را نشان داده و حرکت مثبتی را انجام دهند؟! حرکتی که امیدواریم هر چه که هست به نفع کشورمان باشد تا بیش از این عزت خارجی کشورمان خدشه دار نشود.