به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری دانشجو، حسین صمصامی، با اشاره به اصلاحیه قانون مالیات‌های مستقیم برای اخذ مالیات از خانه‌های خالی اظهار داشت: طبق گزارش‌های رسمی سال 90 بالغ بر یک میلیون و 666 هزار خانه خالی در کشور وجود داشته که فقط 372 هزار واحد آن در تهران بوده است.
وی ادامه داد: سال 93 این تعداد به 500 هزار واحد رسید، اما این رقم اکنون با توجه به رکود حاکم بر بازار باید افزایش پیدا کرده باشد.
این اقتصاددان با بیان اینکه خانه خالی یعنی اینکه سرمایه‌گذاری صورت گرفته، اما دارایی به هر دلیل رها شده است، گفت: این سرمایه باید در چرخه اقتصاد قرار گیرد و به جامعه عرضه شود، اما صاحبان آن برای کسب سود بیشتر، بورس بازی و دیگر عوامل آن را از چرخه عرضه خارج کرده‌اند.
وی با اشاره به اینکه سیاستی از سوی مسئولان نیاز است تا حجم عظیمی از سرمایه‌ها باطل مانده در بخش مسکن را فعال کند، بیان داشت: یکی از این سیاست‌ها همان ابزار مالیات است که البته از سال 86 و 87 به دنبال آن بودیم، اما حذف شد.
صمصامی یادآور شد: قبلاً در قانون مالیات بر خانه‌های خالی وجود داشت، اما آن را حذف کردند و دوباره در اصلاحیه قانون مالیات‌ها پیش‌بینی شد.
وی با اشاره به تجربه دنیا برای اخذ مالیات از خانه‌های خالی، اجرای آن در کشور را رویکرد درستی خواند و افزود: شناسایی این واحدها موضوع دیگری است که به مرحله اجرا بازمی‌گردد. در ماده 169 مکرر قانون مالیات‌های مستقیم به صراحت آمده سامانه ملی املاک و اسکان کشور توسط وزارت راه و شهرسازی در اختیار سازمان مالیاتی قرار گیرد و تا این سامانه ایجاد نشود، مالیات معطل است.
به گفته این استاد اقتصاد دانشگاه شهید بهشتی، اگر این سیاست در کنار رویکردهای عرضه مسکن اجرایی شود، هزینه خالی نگه داشتن مسکن بالا می‌رود و به همین علت عرضه افزایش می‌یابد.
وی ادامه داد: صاحب ملک قطعاً هزینه نفروختن و فروش آن را مقایسه خواهد کرد و کاری که به نفعش باشد، را انجام می‌دهد.
صمصامی خاطرنشان کرد: مالیات باعث می‌شود، مسکن به عنوان دارایی سرمایه‌ای به دارایی مصرفی تبدیل شود و اگر این قانون به درستی اجرا شود، به نفع مردم است.
منبع: فارس