به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، اویل پرایس نوشت، در روزهای 28 و 29 اکتبر (هفتم و هشتم آبان)، «الوخیو دل پینو» وزیر نفت ونزوئلا فهرست کشورهای دعوت شده به نشست 30 نوامبر (10 آذر) اوپک را منتشر کرد.
روسیه، مصر و 10 کشور دیگر جزو این فهرست هستند، هر چند گوناگونی موقعیت های اقتصادی و سیاسی این کشورها به پیچیدگی و حساسیت تنظیم برنامه کاهش تولید افزوده است، البته اگر توافقی در کار باشد.
چند کشور غیراوپکی در هفتم و هشتم آبان ماه جاری به نشستی در وین دعوت شدند تا با توجه به شرایط بالقوه توافق فریز تولید نفت، در مذاکرات شرکت کنند.
اویل پرایس افزود: هیچ جزییات اجرایی در این نشست نهایی نشد، اما کشورهای شرکت کننده با برگزاری یک نشست دیگر پیش از نشست 30 نوامبر (10 آذر)موافقت کردند.
«ولادیمیر پوتین» رییس جمهوری روسیه و «الکساندر نواک» وزیر انرژی این کشور به تازگی با فریز تولید نفت خود در همکاری با اوپک موافقت کرده اند، به شرطی که اعضای اوپک بتوانند در مورد جزییات این برنامه ابتدا با یکدیگر به توافق برسند.
به گفته «محمد بارکیندو» دبیرکل اوپک، این گروه نفتی در مسیر رسیدن به توافق در نشست 30 نوامبر هستند.
بارکیندو تاکید کرد: روسیه با شرکت در نشست رسمی اوپک موافقت کرده است.
همانگونه که بنیاد تحقیقاتی جیمزتاون آمریکا ماه گذشته اعلام کرد، قزاقستان به توافق فریز نفت نیاز دارد تا نرخ رشد اقتصادی آن دوباره به 6 الی هفت درصدی که این کشور در زمان قیمت بیش از 100 دلار در هر بشکه نفت داشت، بازگردد.
اما این مساله به این معنی نیست که قزاقستان در برنامه فریز تولید شرکت خواهد کرد.
«کانات بوزومبایف» وزیر انرژی قزاقستان دیروز (سه شنبه) گفت: این کشور خودش اقدام به کاهش تولید نمی کند، زیرا سطح تولید آن در مقایسه با برخی کشورهای شرکت کننده در این نشست مانند روسیه، عربستان سعودی، برزیل، ایران و مکزیک کم است.
اویل پرایس افزود، امسال قزاقستان رشد اقتصادی خود را کمتر از 0.1 درصد پیش بینی کرده است، در حالی که بر اساس پیش بینی بانک جهانی، تولید ناخالص داخلی این کشور در سال 2017 یک درصد رشد خواهد کرد.
قزاقستان که به تازگی میدان نفتی قزاقستان خود را بازگشایی کرده ، بیش از 60 درصد درآمد و یک چهارم تولید ناخالص داخلی آن وابسته به صادرات نفت است.
نرسیدن به توافق درباره محدودسازی تولید نفت می تواند به معنی از سرگیری حملات تروریستی و بی ثباتی سیاسی برای قزاقستان باشد، زیرا اقتصاد این کشور همچنان درگیر مارپیچ رکود است.
یک مقام رسمی قزاقستان در نشست شنبه گذشته (هشتم آبان ماه ) اوپک در وین در پاسخ به این سوال که نتیجه گفت و گوها چه خواهد بود، با ناامیدی گفت: ما فقط امیدواریم قیمت ها واکنش نشان دهند و افزایش یابند.
اویل پرایس افزود: دیگر کشورهای متکی به صادرات نفت نیز ناامید هستند، و این ناامیدی به این نکته نیز اشاره می کند که این کشورها برای به دست آوردن درآمد بیشتر، برنامه ای برای کاهش تولید ندارند.
آذربایجان نیز در مذاکرات اوپک شرکت می کند. در نیمه اکتبر 2016(هفته آخر مهر) آذربایجان از کاهش تولید کشورهای اوپک و غیراوپک حمایت کرد.
آذربایجان در نیمه نخست سال 2016 به طور متوسط روزانه 870 هزار بشکه نفت تولید کرده است.
آذربایجان با کاهش تولید مشکلی ندارد زیرا تولید نفت ماه سپتامبر 2016 آن 10.2 درصد کمتر از ماه اوت (تیر-مرداد) بود.
ونزوئلا و آذربایجان با این مساله موافقند که برخی برنامه ها برای تثبیت بازار اجرا شود.
«ناطق علی اف» وزیر انرژی آذربایجان آخر هفته گذشته گفت: موافقیم که قیمت نفت می تواند در حدود 60 دلار در هر بشکه باشد.
با این حال اظهارنظر در مورد قیمت، اطلاعاتی در مورد اینکه چه کشوری آماده مشارکت در کاهش تولید است به دست نمی دهد. همچنین به کاهش نگرانی های بازار نیز کمکی نمی کند. فعالان بازار پیش بینی می کنند، کاهش تولید در راه است اما زیاد نیست.
عمان نیز به امکان کاهش تولید نفت توسط اوپک به دیده تردید نگاه می کند. این کشور قبل از نشست 26 سپتامبر (پنج مهر) اوپک در الجزایر، اعلام کرده بود: با توجه به چند تلاش ناموفق برای فریز تولید در سال گذشته، اوپک توانایی حل بحران قیمت گذاری را ندارد.
گزارش های اخیر عمان نشان می دهد، آنها به طور رسمی از فریز تولید و یک کاهش کلی حمایت می کنند با این انتظار که اقدام مشابهی نیز توسط کشورهای دیگر انجام شود.
اویل پرایس افزود، هنوز مشخص نیست که آیا عراق درگیر جنگ داخلی و ایران تازه رها شده از چنگال تحریم نیز جزو «دیگر کشورها» که عمان به آن اشاره کرده است، هستند یا خیر.
مصر به عنوان کشوری که به طور خالص واردکننده نفت است، قدرت چندانی برای شتاب بخشیدن به برنامه فریز تولید نفت ندارد.
کشمکش اخیر این کشور واقع در شمال آفریقا با عربستان سعودی که در عمل رهبر اوپک است (در مورد تعلیق صادرات نفت) نیز منافع مصر را در برنامه فریز تولید اوپک محدود می کند.
منابعی از پارلمان مصر می گویند از وزیر انرژی این کشور خواسته خواهد شد تا قرارداد پنج ساله با شرکت آرامکو عربستان سعودی در مورد تامین مشتقات نفتی مصر را ظرف هفته های آینده بازنگری کند.
بر اساس آمار دولت های کانادا و آمریکا، 99 درصد صادرات نفت کانادا مستقیم به آمریکا می رود. هیچ یک از این 2 کشور واقع در شمال قاره آمریکا عضو اوپک نیستند و برای عرضه انرژی قراردادهای خودشان را دارند.
اویل پرایس افزود، بنابراین با وجود اینکه کانادا برای شرکت در گفت و گوهای فریز تولید دعوت شده است، این کشور انگیزه اقتصادی یا سیاسی برای کاهش تولید نفت ندارد.
برزیل در حالی که خود را برای افزایش تولید نفت در چند سال آینده آماده می کند، در نشست گذشته اوپک حضور داشت. با توجه به برنامه برزیل برای افزایش تولید، احتمال اینکه این کشور در یک برنامه کاهش تولید شرکت کند، خیلی کم است.
یکی دیگر از کشورهایی که در نشست گذشته اوپک شرکت کرد، مکزیک بود که تابستان گذشته با انجام اقدام هایی خود را در مقابل ارزانی قیمت نفت بیمه کرد.
تولیدکنندگان کوچک نفت خام مانند بولیوی، ترینیدا و توباگو تولید نفت خود را در 2 سال گذشته کاهش داده اند که البته این کاهش تاثیر چندانی بر بازار نفت نداشت.
نروژ که روزانه 1.6 میلیون بشکه نفت تولید می کرد، در سال 2014 تولید نفت خود را 2.1 درصد و در سال 2015 به میزان 3.08 درصد افزایش داد و در نشست اخیر اوپک نیز شرکت نکرد.
مسائل ژئوپلیتیکی که کشورهای عضو اوپک درگیر آن هستند تا کنون مانع اجرای توافق اولیه این سازمان در مورد کاهش تولید شده است.
اوپک با دعوت از کشورهای غیر اوپک برای شرکت در مذاکرات نفتی، در عمل تنها شرط های روی میز مذاکره را اضافه کرده و تخته سنگ های جدیدی در بن بست های دیپلماتیک موجود خود قرار داده است.
به گزارش ایرنا، اعضای اوپک در نشست بیست و ششم سپتامبر 2016(پنجم مهر) در الجزایر با کاهش تولید نفت این سازمان به 32 میلیون و 500 هزار تا 33 میلیون بشکه در روز موافقت کردند.
اوپک در ماه سپتامبر 2016(شهریور- مهر) 33 میلیون و 600 هزار بشکه نفت در روز تولید کرد.
کشورهای عضو اوپک و برخی تولیدکنندگان مهم غیراوپک مانند روسیه و برزیل در روزهای 28 و 29 اکتبر 2016 (هفتم و هشتم آبان ماه) در مورد امکان فریز تولید نفت در وین گفت و گو کردند که بدون نتیجه پایان یافت.
قرار است این گفت و گوها بیست و پنجم نوامبر (پنجم آذر) از سر گرفته شود و سپس اوپک توافق ماه سپتامبر (مهر) خود را نهایی کند.
عراق اوایل آبان ماه جاری تاکید کرد، این کشور قصد کاهش تولید نفت ندارد. ایران نیز پیش از عراق اعلام کرده بود تا رسیدن تولیدش به سطح پیش از تحریم، تولید خود را متوقف نمی کند.
بانک آمریکایی گلدمن ساچز دیروز (سه شنبه) در گزارشی اعلام کرد، نبود پیشرفت در اجرای سهمیه های تولید و افزایش مخالفت ها میان اعضای اوپک نشانه کاهش احتمال دستیابی به توافق در نشست این سازمان در سی ام نوامبر (دهم آذر) است.