به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری دانشجو، بیماری ویلسون یک اختلال ارثی در متابولیسم مس است که در آن تجمع مس در ارگانها و بافت‌های مختلف دیده می شود. شیوع نسبی آن یک در صدهزار تولد تا یک در ۵۰۰ هزار تولد است. افزایش تجمع مس احتمالا ناشی از نقص لیزوزوم های کبدی در دفع مس از طریق صفرا هست که نتیجه آن تجمع مس در حد سمی در کبد، مغز، کلیه، چشم و سایر بافتها خواهد بود.
در ادامه مواد خوراکی مملو از مس معرفی می شوند:
شکلات: شکلات تنها غنی از کاکائو نیست، بلکه در آن مس هم وجود دارد، ازاینرو خوردن آن به بیماران مبتلا به ویلسون توصیه نمی شود. هر ۸۵ گرم شکلات حاوی ۰.۷۵ میلیگرم مس است که در حدود ۸۰ درصد از دوز پیشنهادی روزانه مس را تامین می کند.
قارچ: هر ۱۰۰ گرم قارچ خام یا پخته حاوی ۰.۵-۰.۴ میلیگرم مس است.
لابستر: افراد مبتلا به ویلسون باید حیوانات دریایی نظیر ماهی مرکب، خرچنگ، لابستر و صدف را از رژیم غذایی شان حذف کنند چراکه این مواد خوراکی حاوی مس بالایی هستند. هر ۱۰۰ گرم لابستر پخته حاوی ۱.۹ میلیگرم مس است که تقریبا ۹۷ درصد میزان مجاز مس روزانه را شامل می شود.
مغزیجات آجیلی: مصرف مغزیجات بهترین شیوه ایجاد حس سیری و کاهش مصرف کالری است، اما این ماده غذایی برای بیماران مبتلا به ویلسون توصیه نمی شود. ۱۰۰ گرم از ترکیب مغزیجات حاوی ۱.۸ میلیگرم مس است که ۹۰ درصد از دور روزانه مس را تامین می کند.
گوشت: مصرف گوشت قرمز به افراد مبتلا به بیماری ویلسون توصیه نمی شود. چراکه ۲۸ گرم گوشت گوساله پخته شده حاوی ۴ میلیگرم مس است.
ارسال نظرات