پروژه‌هایی که ناتمام ماند

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، یادداشت دانشجویی؛ * ششم آبانماه سال جاری مناظره ای بین نمایندگان منتخب مردم تبریز،آذرشهر واسکو با محوریت عملکرد دولت در حوزه وزارت راه و شهرسازی در دانشگاه تبریز برگزار شد.بنده هم این فرصت را غنیمت شمردم و به برخی از مطالبات مردم منطقه در این حوزه پرداخته ام:

راه اهن تبریز_میانه از جمله پروژه های بزرگ و راهبردی استان و کشور به شمار می رود که با وجود 17 سال از آغاز عملیات آن و وعده های مسئولان کشوری و استانداران  هنوز به بهره برداری نرسیده است.

در دنیای امروز که یکی از مهمترین و کلیدی ترین وسایل ترابری بین شهری و برون شهری یعنی مترو در خدمت مردم است،شهری به قدمت تبریز هنوز از این ابزار مهم ترابری بی بهره است وفقط به صورت نمادین در حال بهره برداری است وحتی از شهرهای دیگر کشور از جمله مشهد نیز در سطح بسیار پایین تری قرار دارد.

از جمله مشکلات شهرسازی در کلانشهر تبریز می توان به مجوز هایی که معلوم نیست با چه منطقی و چه اصولی صادر می شوند نام برد.در خیابان های کم عرض شهر از جمله خیابان 17 شهریور قدیم و پاستور قدیم ساختمان های 9 طبقه به چشم می خورد که علاوه بر مشکلات ترافیکی مشکلات زیست محیطی زیادی را با گذشت زمان ایجاد کرده است.

طبق مطالعات و بررسی وزارت راه و شهرسازی سرانه متعارف فضای سبز شهری در شهرهای ایران بین 7 تا 12 متر مربع است که به وضوح نمایان آن است که چنین برنامه ای در کلانشهر تبریز در نظر گرفته نشده است که خیانتی بزرگ به سلامت جسمی و روحی مردم این شهر محسوب می شود.

مسکن مهر که یکی از مولود های پس از انقلاب به شمار می آید در فاز سهند که در دوره ی استانداری اقای علیرضابیگی به بهره برداری رسید، از حداقل امکانات سکونت برای قشر ضعیف منطقه، بی بهره است.انقلاب اسلامی ما وامدار چه کسانی است؟ آیا به دلیل آن که قشر ضعیف و کم درآمد در این منازل سکونت دارند،باید از حداقل امکانات رفاهی برخوردار نباشند؟در صورتی که در سال های قبل از پیروزی انقلاب ساختمان هایی در نصف راه تبریز ساخته شده که با گذشت سالیان سال هنوز هم دارای سکنه هستند و از امکانات مطلوب تری نسبت به ساکنین شهر سهند برخوردار اند،درصورتی که طبق نظر کارشناسان به دلیل کیفیت نامطلوب شهرسازی سهند تا 20 سال آینده این شهر خالی از سکنه خواهد بود.

قرارگیری پروژه مسکن مهر سهند در مجاورت دانشگاه صنعتی سهند علاوه بر عدم وجود زیر ساخت های اساسی از جمله دسترسی مناسب به این شهر که حتی با گذشت نه سال هنوز هم این اتفاق نیافتاده است،به دلیل مجاورت این پروژه با دانشگاه باعث ایجاد مشکلات فرهنگی در این منطقه شد که انتظار می رفت با موقعیت دکتر بیگی در آن دوره از این اقدام جلوگیری می شد.در هیچ کدام از پروژه های مسکن مهر کشور ، در مجاورت دانشگاه این امر اتفاق نیافتاده است که می تواند در نوع خود جالب توجه باشد!

به دلیل وعده های تو خالی مسئولین در خصوص اتمام پروژه بزرگراه تبریز_سهند طی سال های گذشته ، دانشگاه سهند با 6000 دانشجو که اگر نیمی از آنان را ساکن تبریز در نظر بگیریم،روزانه 2 ساعت در رفت و آمد هستند یعنی بیش از 6000 ساعت، زمانی که قشر تحصیل کرده دانشجویان و اساتید باید صرف تحقیق و پژوهش شود، روزانه صرف رفت و آمد می شود و هدر می رود .

و در پایان خطاب به مسئولین مربوطه عرض میکنم که یک آدم خوش فکر می تواند جلوی بسیاری از اشتباهات را بگیرد و چه بهتر می شد اگر تعامل بین دولت ها و مسئولین با دانشگاهیان و متخصصان فنون پر رنگ تر از همیشه به وقوع می پیوست تا در آینده، کمتر شاهد چنین مشکلاتی در سطح منطقه باشیم.