تعویق لیگ برتر، برای جان و مال مردم

گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو،  در حالی دهم مرداد ماه سال 1398 را پشت سر گذاشتیم که نه تنها وعده برگزاری مسابقات لیگ نوزدهم برتر عملی نشده بلکه هنوز به طور دقیق تاریخ برگزاری مراسم قرعه کشی رقابتهای پیش روی لیگ حرفه ای (!) فوتبال کشورمان نیز مشخص نشده است!
اتفاقی که کمتر کسی انتظارش را داشت همین بود که باز هم همچون هر سال، رقابتها با کمی تهدید به روز نهایی رسیده و سرانجام همه اتفاقات همیشگی مانند همه هجده دوره پیشین سرموعد مقرر انجام شود.
در سالهای گذشته نیز بارها شاهد این قبیل مسایل بودیم که؛
- اگر بلیت فروشی درست نشود لیگ شروع را شورع نخواهیم کرد!
- اگر باشگاه ها استادیوم های خود را تجهیز نکنند مسابقه ای انجام نمی شود!
- اگر صندلی ها شماره گذاری نشده باشد رقابتی سوت نمی خورد!
- اگر دوربین هی مدار بسته ای در ورزشگاه نصب نشود رقابتی نخواهیم داشت!
- اگر باشگاهی بدهی داشته باشد قرارداد اعضای تیمش در سازمان لیگ ثبت نمی شود!
...و اگر و اگر و اگرهای اینچنینی در همه این سالها به کرّات آمدند و رفتند و آش همان آش و کاسه همان کاسه بود تا اینکه در خرداد ماه امسال فدراسیون فوتبال تأکید کرد دیگر نمی تواند سختگیری های معمولش را نداشته باشد.
ظاهرا ای اف سی این بار با تهدیدهای جدی و تأکید چندباره بر رعایت همه مسایل امنیتی در برگزاری مسابقات، شرایطی را برای مهدی تاج و اعضای فدراسیونش فراهم ساخت که مدیران ورزش به ویژه فوتبال دریافتند این بار کنفدراسیون فوتبال آسیا شوخی ندارد و با کمی سهل انگاری ممکن است عواقب سنگیی برای فوتبال کشورمان ایجاد شود.

آنچه در این باره باعث شد تا مسئولان ای اف سی به موضوع برگزاری رقابتهای لیگ برتر در ایران حساس شوند به اتفاقات فینال جام حذفی و انتشار تصاویر شبی که در اهواز تیم های داماش گیلان و پرسپولیس به مصاف هم رفتند ربط پیدا می کند. انتشار گسترده اخبار آن مسابقه در زمینه راه ندادن تماشاگران تیم گیلانی، هرج و مرج در استادیوم، تأخیر دو ساعت و خرده ای در استارت بازی و همه اتفاقات غیرمعمولی که آن شب در اهواز رخ داد سبب شد تا مدیران فوتبال آسیا بیش از پیش روی نحوه برگزاری فوتبال در ایران دقیق شوند.

ناگفته نماند چندی پیش از آن نیز انتشار تصاویر اتفاقات بازی نیمه نهایی جام حذفی بین سپاهان و پرسپولیس و درگیری های بوجود آمده در داخل و بیرون از استادیوم نقش جهان هم زمینه ذهنی قبلی را برای مسئولان ای اف سی ایجاد کرده بود تا با دقت نظر بیشتری منتظر برگزاری دیدار فینال جام حذفی باشند. شبی که اتومبیل های پلاک تهران در آتش سوختند و یا با خسارت های شدید مواجه شدند! ظاهرا در همان مسابقه عکاس ای اف سی در کشورمان نیز برای ثبت تصاویر آن دیدار راهی ورزشگاه شده بود که اتومبیلش را در آتش سوزاندند!

حالا و در حالی که به نیمه مرداد ماه سال 1398 می رسیم مهدی تاج می گوید: «حدود 6-7 سال است که آهسته آهسته سخت افزارها را ارتقا می‌دهیم؛ امسال هم باید بلیت الکترونیک، شماره‌گذاری صندلی و نصب دوربین‌ها انجام شود». قطعا این جملات در تاریخ ورزش فوتبال این مملکت جاودانه خواهند شد. اینکه پس از 18 دوره برگزاری رقابتها فردی پیدا شده که می خواهد ساختار فوتبال و مسابقات این رشته را سروسامان ببخشد حتما نامی نیک از خود برجای خواهد گذاشت.
این اتفاق خوبیست که تماشاگران از خانه بلیت بخرند و از 5 ساعت قبل از بازی در ورزشگاه حضور پیدا نکنند. اینها کارهایی بوده که باید خیلی پیشتر انجام می شد و البته حتما در این دوره از مسابقات باز هم با دشورای هایی روبرو خواهد شد.

اینکه باز هم همچون گذشته، شب قبل از دربی عده ای برای نشستن در استادیوم و تماشای دیدار استقلال و پرسپولیس در اطراف ورزشگاه آزادی اردو می زنند و چادر برپا می کنند تا صبح بازی هرطور شده به داخل استادیوم بروند اما با اجرای دقیق و صحیح طرح فروش بلیت اینترنتی قطعا این معضل که در همه کشورهای پیشرفته دنیا منسوخ شده از بین خواهد رفت.

وقتی حیدر بهاروند رییس سازمان لیگ عنوان می کند لیگ را وقتی برگزار می‌کنیم که نقایص برطرف شده باشند، مشخص می شود یکصدایی در فدراسیون فوتبال حاکم شده و کسی قصد کوتاه آمدن ندارد. کما اینکه رییس سازمان لیگ عنوان می کند با تجهیز 6 ورزشگاه هم می توان لیگ را برگزار کرد.

قطعا خروجی این همه ملاحظات در نهایت به سود فوتبال و البته سرمایه های اصلی این رشته یعنی تماشاگرانش است که بیش از هر کسی در این ارتباط لطمه می بینند. چه به لحاظ مادی و چه لحاظ جسمی.