به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو به نقل از ورایتی، اینکه آیا دونالد ترامپ از یک بیماری روانی جدی رنج می‌برد چیزی است که بار‌ها مطرح شده و خیلی از مواقع با کمدی و طنز همراه شده است. بسیاری از مردم عادی هم در تمام مدت ریاست‌جمهوری او به این مساله فکر کرده‌اند، بنابراین بسیاری از مواردی که فیلم مستند جدید «بی‌صلاحیت: روان دونالد ترامپ» مطرح می‌کند برای مردم آشنا خواهد بود.
این فیلم که ساخته دن پارتلند است و بیست‌وهشتم آگوست منتشر می‌شود در توضیحاتش می‌گوید ترامپ یک «خودشیفته بدخیم» است. این فیلم با جزییات به چهار شاخصه ترامپ می‌پردازد که در مرکز این سندروم قرار دارد: پارانویای شدید او (این حس که هر خبرنگار که از او سوال چالش‌برانگیز می‌پرسد یا هر عضو تیمش که جلویش سر تعظیم فرو نمی‌آورد می‌خواهد او را پایین بکشد)، اختلال شخصیت ضداجتماعی او (دروغ‌گویی مداوم و عدم پشیمانی درباره انجام دادن نابودکننده‌ترین کارها)، سادیسم (هزاران حمله و توهین در توییت‌هایش) و خودشیفتگی یا نارسیسیسم او.
علاوه بر این، فیلم علاقه او به خلق کردن و زندگی کردن در واقعیت خودش را مطرح می‌کند و به تحلیل آن می‌پردازد. فیلم در عین حال به بررسی نبود کامل همدلی در او می‌پردازد؛ ویژگی‌ای که مسلماً شاخصه تعیین‌کننده یک فرد جامعه‌ستیز است. این مستند همچنین او را با هیتلر و موسولینی و دیگر رهبران خودکامه‌گرای زمانه مقایسه می‌کند.
اما مستند «بی‌صلاحیت» در شاخصه‌های ترامپ ظرافت‌هایی هم پیدا می‌کند. به طور مثال، ریک رایلی نویسنده کارکشته ورزشی و نویسنده کتاب «فرمانده تقلب کردن: چطور گلف ترامپ را توضیح می‌دهد» می‌گوید ترامپ از جمله بهترین رئیس‌جمهور‌ها در گلف است. او این سوال را می‌پرسد چرا ترامپ باید نیاز داشته باشد در گلف تقلب کند؟ اما او این کار را می‌کند.
به گفته رایلی، ترامپ ماشین گلف خود را طوری دستکاری کرده که دو برابر سریع‌تر از دیگران حرکت کند تا اگر نیاز داشت سریع‌تر به مقصد برسد و بتواند نتیجه را دستکاری کند. او توپش را در جای اشتباه می‌کارد و یا وقتی توپ را داخل رودخانه می‌فرستد، آن را انکار می‌کند. او وقتی می‌بازد یا حتی وقتی تنها بازیکن بوده، باز هم ادعای قهرمانی می‌کند. فیلم همچنین به بررسی این موضوع می‌پردازد که او سعی کرده مقابل تایگر وودز (قهرمان گلف دنیا) هم در گلف تقلب کند. این فیلم می‌گوید اگر ترامپ در گلف تقلب می‌کند، در همه چیز تقلب می‌کند.
این فیلم ۸۴ دقیقه‌ای از میانه‌های راه از زندگی درونی ترامپ گامی به عقب برمی‌دارد و به بررسی موضوع‌هایی از جمله این می‌پردازد که آیا او نژادپرست است یا خیر. جورج کانوی (که برای تصدی پست دستیاری دادستان کل در دولت ترامپ در نظر گرفته شده بود) در این فیلم شهادت می‌دهد که ابتدا با شک به این موضوع پرداخت، اما بعد با قاطعیت دید که او نژادپرست است و بخش زیادی از سیاست‌ها و سخنانش با موسولینی و هیتلر همخوانی دارد.
فیلم با این سوال بینش روانشاختی خود از ترامپ را با سیاست‌هایش مخلوط می‌کند که آیا او هرگز از سلاح هسته‌ای استفاده خواهد کرد؟ این ترسناک‌ترین سوالی است که می‌توان درباره او پرسید و اگر پاسخ این سوال در وضعیت روانی او ریشه داشته باشد، می‌تواند ناب‌ترین نمایش از این وضعیت وخیم باشد.
این فیلم که ساخته دن پارتلند است و بیست‌وهشتم آگوست منتشر می‌شود در توضیحاتش می‌گوید ترامپ یک «خودشیفته بدخیم» است. این فیلم با جزییات به چهار شاخصه ترامپ می‌پردازد که در مرکز این سندروم قرار دارد: پارانویای شدید او (این حس که هر خبرنگار که از او سوال چالش‌برانگیز می‌پرسد یا هر عضو تیمش که جلویش سر تعظیم فرو نمی‌آورد می‌خواهد او را پایین بکشد)، اختلال شخصیت ضداجتماعی او (دروغ‌گویی مداوم و عدم پشیمانی درباره انجام دادن نابودکننده‌ترین کارها)، سادیسم (هزاران حمله و توهین در توییت‌هایش) و خودشیفتگی یا نارسیسیسم او.
علاوه بر این، فیلم علاقه او به خلق کردن و زندگی کردن در واقعیت خودش را مطرح می‌کند و به تحلیل آن می‌پردازد. فیلم در عین حال به بررسی نبود کامل همدلی در او می‌پردازد؛ ویژگی‌ای که مسلماً شاخصه تعیین‌کننده یک فرد جامعه‌ستیز است. این مستند همچنین او را با هیتلر و موسولینی و دیگر رهبران خودکامه‌گرای زمانه مقایسه می‌کند.
اما مستند «بی‌صلاحیت» در شاخصه‌های ترامپ ظرافت‌هایی هم پیدا می‌کند. به طور مثال، ریک رایلی نویسنده کارکشته ورزشی و نویسنده کتاب «فرمانده تقلب کردن: چطور گلف ترامپ را توضیح می‌دهد» می‌گوید ترامپ از جمله بهترین رئیس‌جمهور‌ها در گلف است. او این سوال را می‌پرسد چرا ترامپ باید نیاز داشته باشد در گلف تقلب کند؟ اما او این کار را می‌کند.
به گفته رایلی، ترامپ ماشین گلف خود را طوری دستکاری کرده که دو برابر سریع‌تر از دیگران حرکت کند تا اگر نیاز داشت سریع‌تر به مقصد برسد و بتواند نتیجه را دستکاری کند. او توپش را در جای اشتباه می‌کارد و یا وقتی توپ را داخل رودخانه می‌فرستد، آن را انکار می‌کند. او وقتی می‌بازد یا حتی وقتی تنها بازیکن بوده، باز هم ادعای قهرمانی می‌کند. فیلم همچنین به بررسی این موضوع می‌پردازد که او سعی کرده مقابل تایگر وودز (قهرمان گلف دنیا) هم در گلف تقلب کند. این فیلم می‌گوید اگر ترامپ در گلف تقلب می‌کند، در همه چیز تقلب می‌کند.
این فیلم ۸۴ دقیقه‌ای از میانه‌های راه از زندگی درونی ترامپ گامی به عقب برمی‌دارد و به بررسی موضوع‌هایی از جمله این می‌پردازد که آیا او نژادپرست است یا خیر. جورج کانوی (که برای تصدی پست دستیاری دادستان کل در دولت ترامپ در نظر گرفته شده بود) در این فیلم شهادت می‌دهد که ابتدا با شک به این موضوع پرداخت، اما بعد با قاطعیت دید که او نژادپرست است و بخش زیادی از سیاست‌ها و سخنانش با موسولینی و هیتلر همخوانی دارد.
فیلم با این سوال بینش روانشاختی خود از ترامپ را با سیاست‌هایش مخلوط می‌کند که آیا او هرگز از سلاح هسته‌ای استفاده خواهد کرد؟ این ترسناک‌ترین سوالی است که می‌توان درباره او پرسید و اگر پاسخ این سوال در وضعیت روانی او ریشه داشته باشد، می‌تواند ناب‌ترین نمایش از این وضعیت وخیم باشد.
ارسال نظرات