اخبار دانشگاهی را از «کانال اخبار دانشگاهی SNN.ir» دنبال کنید
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، یادداشت دانشجویی؛* کسی گفت: اگر ما را یارانی چند باشد بر ظلم هارون بشورم و بر او پیروز گردم. گفتند: ترا یاران فراوانند، برو و بجوی. گفت: اما از آن ترسم که ما را شکست افتد، چون هارون بس قدرتمند است. گفتند: تو مرد این راه نئی، چون کسی که از شکست بترسد، از پیروزی هم وحشت خواهد کرد...!
ترس احساسی نا خوشایند اما طبیعی است که در واکنش به خطرات واقعی ایجاد می شود. اما گاهی اوقات حالتی غیر معمول به نام هراس زدگی یا فوبیا در بعضی افراد مشاهده می شود که در آن، شخص به دلیل ترس بیش از حد از کسی یا چیزی واکنش های غیرمنطقی و خارج از عرف از خود بروز می دهد و برای رهایی از این ترس ممکن است به کارهای عجیب و غریب متوسل شود.
متاسفانه در عالم سیاست هم همین گونه است و برخی سیاستمداران بدلیل هراس زدگی دست به کارهایی تعجب برانگیز می زنند که همگان را به تعجب وا می دارند و متاسفانه تر! این که این هراس زدگی یا همان فوبیا در برخی مسئولین جمهوری اسلامی هم قابل مشاهده است. همان مسئولینی که ماهواره "شریف سَت" را که نتیجه کار شبانه روزی بیش از 100 تن از دانشجویان و اساتید دانشگاه شریف است، بیش از 3 سال در انبار پنهان کرده و پس از گذشت بیش از 3 سال هم که سازمان فضایی در سال 95 قصد پرتاب این ماهواره به فضا را داشت، از ترس هشدار آمریکا، دست و پای خود را گم کرده و دوباره شریف ست را به انبار فرستادند.
جالب این جاست که همین مسئولین پا را فراتر از این ها گذاشته و گفتند بیایید شریف ست را "دوستی" بنامیم تا خدای نکرده آمریکایی ها آزرده خاطر نشوند و خیال نکنند ما قصد دهن کجی داشته ایم و به خاطر پرتاب یک ماهواره تحریم نشویم.
مصادیق هراس زدگی در مسئولین بس زیاد است و یادداشت ما محدود. پس از ذکر مصادیق دیگر اجتناب کرده و به ریشه یابی احتمالی این بیماری می پردازیم:
شاید یکی از دلایل ترس این مسئولین، هراس زدگی نسبت به تحریم های آمریکا باشد.
یا شاید برخی مدیران اعتقاد دارند که مهم ترین دستاورد جوانان ما آبگوشت بزباش است و ما را با ماهواره چکار؟!، و دلیلی ندارد به خاطر یک ماهواره بی ارزش کدخدا را برنجانیم و کدخدا از دست ما عصبانی شود چون آن موقع است که دیگر همین آبگوشت بزباش را هم نخواهیم داشت.
شاید هم هراس از زیرپا گذاشتن یک عهدنامه است، عهد نامه ای که پس از تلاش بسیار و قدم زدن های طولانی و خسته کننده مدیران ما و آمریکا بین ایران و غرب منعقد شده است. اما سوال این جاست که آیا بند تنبان عهدنامه مذکور آن قدر سست است که با کوچترین نسیمی پایین می آید؟
خلاصه دلیل این بیماری هرچه که باشد دعا می کنیم تا شفای عاجل حاصل شود تا دیگر شاهد بی مهری و نادیده گرفتن توانایی های جوانان این مرز و بوم نباشیم.
احسان عزیزی‌پور، فعال دانشجویی دانشگاه شهید چمران اهواز
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.