سینمای ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی توانسته تجارب بسیاری را در آزمودن ژانرهای مختلف سینمای بدست آورد که برخی از آنها همچون ژانر جنگی رنگ و بوی بومی به خود گرفتند، به نوعی که این ژانر توانسته بداعت و خلاقیتهایی عرضه کند که تنها خاص سینمای جنگی ایران است.
مدیر کل هنری بنیاد شهید و امور ایثارگران، از آغاز پروژه ساخت فیلم «پس از واقعه» خبر داد و گفت: در این فیلم سعی میشود روایت اسارت اسرای کربلا، حضرت زینب (س) و سختیهایی را که در مسیر از کوفه به سمت شام متحمل شدند به تصویر بکشیم.
پژوهشگر مطالعات رسانه و فعال حوزه زنان گفت: فیلمسازان، جنگ را یک پدیده مردانه در نظر گرفتهاند به همین جهت در آثارشان جای خالی قهرمانان زن به خوبی حس میشود. فیلم سینمایی «دسته دختران» در ترسیم چهره زن قهرمان ضعیف عمل کرده است.
محمدحسین لطیفی گفت: تولید فیلم در حوزه دفاع مقدس نسبت به ژانرهای دیگر هم زمان بر است و هم کار و زحمت بیشتری دارد و نیازمند حمایت و پشتیبانی بسیار قوی است. خیلی از کارگردان به دلیل سختی تولید اثر دفاع مقدسی و وعدهها و حمایتهای توخالی برخی مسئولین فرهنگی قید تولید این نوع آثار را میزنند.
یکی از همرزمان شهید بروجردی با بیان اینکه از همان ابتدا دلباخته آن شهید شدم تأکید کرد: این فرمانده بزرگ غرب، دین بسیاری بر گردن این ملت و سرزمین دارد که البته نمیتوان آن را تنها در یک فیلم سینمایی گنجاند.
فیلمساز همدانی از ساخت فیلم سینمایی زندگی شهید علی چیتسازیان با عنوان «سیم خاردار» خبر داد و گفت: این فیلم به تهیهکنندگی مؤسسه شهید آوینی ساخته خواهد شد.
بررسی اجمالی سینمای پرتره دفاع مقدس در دهه ۹۰ سینمای ایران نشان میدهد اگرچه تلاشهای ستودنی و قاببندیهای جدیدی برای روایت قهرمانان انجام شده، اما هم تعداد آثار این سبک و هم کیفیت آنان تا رسیدن به حالت مطلوب فاصله دارد.
«مردان پشت خاکریز جبهه و زنان پشت خط» این تصویر همیشگی ارائه شده از حضور زنان در سینمای دفاع مقدس است. در این میان چند سالی است که برخی آثار تلاش کردند قابهای متفاوتی ارائه دهند. به بهانهی فیلم «دسته دختران» ساختهی جدید منیر قیدی به سراغ بررسی جایگاه زنان در سینمای دفاع مقدس رفتیم.
ساختهی جدید منیره قیدی فیلم مهمی است. چون میخواهد لباس تنگ و محدودِ کنشگری کلیشهای و از پیش تعیین شده برای زنان را دور بریزد و طرحی نو ایجاد کند. طرحی که در آن هر نوع تفکر و پوششی و شغلی جا شود. با همهی تنوع و چالشهایش.
هنوز هم ساخت آثاری در این ژانر با آگاهی نسبت به مشکل تامین هزینههای تولید آن از سوی بسیاری از سینماگران از بین نرفته است. ژانری که در هر دهه، از دریچه نگاه فیلمسازان در زوایای متعددی پرداخت شده و با گذر زمان کهنه نمی شود؛ ژانر جنگی که دیگر در سینمای ایران به سینمای دفاع مقدس شناخته می شود.
کارگردان مستند «راکال» گفت:اکثر مصاحبه شوندگان ما عراقی بودند؛ بچههایی که در تیم شنود حضور داشتند باید به زبان عربی آن هم با لهجه شدید عراقی مسلط بودند. چون آن طرف بیسیم عراقیها هم مانند ما سعی میکردند طوری صحبت کنند که ایرانیها متوجه صحبتهایشان نشوند.
امیرحسین شریفی با انتقاد از فراموشی سینمای دفاع مقدس گفت: مدیران علاقهای به حمایت از این نوع سینما نشان ندادند و تهیه کنندهها هم اینطور فکر کردند که اگر امکانات و لوکیشن های مدنظر را نداشته باشیم نمیتوانیم چنین فیلمی بسازیم.
سید محمد حسینی که به تازگی مشاور امور سینمایی بنیاد روایت فتح شده است، بیان کرد که سعی ما و دوستانمان این است که در عرصه پخش، بهویژه پخش بینالملل حضور جدیتری داشته باشیم.
بسیاری از متولدین دهه ۶۰ که دوران دفاع مقدس را لمس نکرده بودند و از خاطرات و مخاطرات آن دوران، تصاویر بسیار کمرنگی در ذهنشان دارند، با تماشای فیلمهای ژانر دفاع مقدس به آشنایی نسبی با آن مقطع از تاریخ دست یافتند.