گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، معصومه بدوی؛ در نگاه اولیه بهنظر میرسد بهدلیل سیاستها و همچنین نفوذ قابل توجه ایران در لبنان، شناخت بالایی از مسائل داخلی این کشور در فضای تحلیلی و رسانهای ایران وجود داشته باشد. اما بازتاب تحولات اخیر لبنان در رسانههای فارسی زبان داخلی طی روزهای گذشته بار دیگر خلاف این امر را ثابت کرد.
انفجار بزرگ بیروت به مثابه یک تراژدی بزرگ اقتصادی_ انسانی رخدادی است که میرود تا بار دگیر ترکیبی از دوگانهٔ همبستگی نفاق را در این کشور، با ماهیت حکومت طائفه ای، رقم بزند و جریان پسا انفجار را به مسیری بکشاند تاریک، که در صورت عدم کنترل صحیح اوضاع، انتهایی ناپیدا را رقم بزند.
درحالیکه مردم لبنان و سایر همپیمانان این کشور، در شوکی عظیم فرورفته و سیل کمک ها و امدادرسانی ها را روانه کرده اند، و نیز تحقیقات پیرامون ابعاد مختلف انفجار از مراحل آغازین خود فراتر نرفته است، حضور زود هنگام کشورهایی که در کمین سایه افکندن بر حقیقتِ حوادثی هستند تا شاخ و برگ سیطره خود را چونان بدلی از حقیقت و خیرخواهی ریشه در تفرقه افکنی بگسترانند، خود به خود ظن و گمان ها مبنی بر دخالت های پیشا و پسا حادثه را تقویت میکند.
سناریویی که عمدی یا سهوی بودن کلید خوردن جرقهٔ آغازین آن، یعنی انفجار، در هاله ای از ابهام قرار دارد، جهتی به خود میگیرد که نه به نفع وضعیت فعلی این کشور و نه مردمان آن است.
به دنبال اوج گرفتن اعتراضات مردمی، طرح فسادزدایی از سوی جریان هایی مطرح میشود که حلقه ی بسته ای از فساد را سالیانی است در قبیله سیاسی خود شاکله بندی کرده، و حالا نه بنا بر در نظر گرفتن منافع ملی بلکه در جهت همسویی با مافوق های غربیِ ناراضی از حکمرانی فعلی کشور لبنان، ماسک بر چهره ها نهاده، در بوق و کرنای اصلاحات میکنند تا سوار بر موج اعتراضات و نارضایتی های اقتصادی_معیشتی بر طبل جنگ سازمان یافتهٔ نوبنیاد سیاسی بکوبند؛ معادله ای که طرح آن نه منطبق بر شرایط داخلی است و نه هدفی در راستای عبور از بحران به نفع توسعه و پیشرفت را در پی دارد بلکه صرفا مدلی است تکراری از سه مرحله ای فشار_شورش های مدنی_استعفا، که ممکن است در نظام های فاقد اقتدار فائقه مرکزی برای پایان دادن به بحران، خرابی هایی به مراتب بزرگتر از انفجار بندر بیروت را به بار بیاورد.
زمینه را مجددا برای دخالت های سیستماتیک کشور هایی فراهم بیاورد که با دادن وعده کمک های مالی از مجرای پوشش سازمان های بین المللی و به اسم اصلاحات، دولت مورد توافق خود را در این کشور به صدر بنشانند تا با طرح و نقشه ای نو، حضور فعال مقاومت به هر حربه ممکن را تضعیف کنند.
معصومه بدوی - کارشناسی علوم سیاسی وعضو شورای مرکزی انجمن اسلامی حکمت دانشگاه علامه
انتشار یادداشتهای دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروهها و فعالین دانشجویی است.