به گزارش خبرنگار اجتماعی «خبرگزاری دانشجو»، در بسیاری از نقاط جهان هنوز سیاست گذاران، متخصصان بهداشت و مردم در رابطه با مسائل مربوط به ایمنی، اثربخشی، کیفیت و در دسترس بودن، حفظ و روش بکارگیری طب سنتی و مکمل در کشمکش هستند. طب سنتی و مکمل همچنان به طور گسترده ای در بسیاری از کشورها استفاده می شود و بکارگیری آن در کشورهای دیگر نیز به سرعت در حال افزایش است. همزمان، علاقه مندی به طب سنتی و مکمل بین جامعه پزشکان نیز گسترش یافته است.
در نتیجه سازمان جهانی بهداشت به بررسی جامعی از وضعیت فعلی در سراسر جهان و تحلیل آن توسط کارشناسان این حیطه به منظور توسعه استراتژی طب سنتی و مکمل سازمان جهانی بهداشت در سال های 2014 تا 2023 پرداخت که برخی از موضوعات مهم آن در ادامه واهد آمد. دانستن تعریفی صحیح و جامعه از طب سنتی و مکمل به درک بهتر این استراتژی کمک می کند.
تعریف طب سنتی
طب سنتی سابقه ای طولانی دارد. طب سنتی مجموعه ای از دانش، مهارت و شیوه های مبتنی بر نظریه ها، باورها و تجارب بومی در فرهنگ های مختلف است که چه قابل توضیح باشد و چه نباشد، به منظور حفظ سلامتی و همچنین در پیشگیری، تشخیص، بهبود و یا درمان بیماری های جسمی و روانی بکار گرفته می شود.
طب مکمل
اصطلاحات طب مکمل و یا طب جایگزین به مجموعه ی گسترده ای شیوه های مراقبت های بهداشتی اشاره دارد که بخششی از سنت یا طب رایج یک شور نیست و به طور کامل با سیستم بهداشت و درمان غالب مطابق نیست. این اصطلاحات به جای طب سنتی در برخی کشورها به کار می روند.
وضعیت طب سنتی و مکمل در سراسر جهان
طب سنتی و مکمل به طور گسترده ای در سراسر جهان استفاده می شود و بکارگیری آن به دلایلی ارزشمند است.
در همایش بین المللی طب سنتی برای کشورهای جنوب شرق آسیا در فوریه 2013، دکتر مارگارت چان، مدیر کل سازمان جهانی بهداشت اعلام کرد:
«طب سنتی در موارد تایید شده از جهت کیفیت، ایمنی و اثربخشی، برای دستیابی به شعار و هدف دسترسی همه مردم به مراقبت های بهداشتی کمک کننده است. داروهای گیاهی، درمان های سنتی و درمانگران سنتی برای میلیون ها نفر منبع اصلی مراقبت های بهداشتی و حتی گاهی تنها منبع مراقبت های بهداشتی هستند. این شیوه مراقبت برای آن ها نزدیک به محل زندگی، در دسترس و مقرون به صرفه است. همچنین از نظر فرهنگی قابل قبول بوده و مورد اعتماد بسیاری از مردم است. در کنار شرایط افزایش هزینه های مراقبت های بهداشتی و ریاضت های اقتصادی جهانی، قیمت بسیاری از داروهای سنتی از جمله دیگر دلایل تمایل به این شیوه مراقتبی است. همچنین طب سنتی به عنوان راهی برای مقابله با افزایش بی امان بیماری های غیرواگیر مزمن است.»
صرفنظر از منافعی که دلیل توسعه طب سنتی و مکمل بوده است، بدون شک این علاقه مندی افزایش داشته و سراسر جهان به رشد خود ادامه می دهد.
حمایت و پشتیبانی سازمان جهانی بهداشت از طب سنتی و مکمل
ماموریت این سازمان، کم به نجات جان انسان ها و بهبود سلامت است. در زمینه طب سنتی و مکمل، سازمان جهانی بهداشت به توسعه این عملکردها پرداخته است:
1. تسهیل ادغام و هماهنگی طب سنتی و مکمل در سیستم سلامت ملی در کشورهای عضو با کمک سیاست گزاران سلامت آن کشور برای توسعه سیاست های ملی خود در این زمینه.
2. تهیه و تدوین دستورالعمل هایی برای توسعه طب سنتی و مکمل و ارائه استانداردها، دستورالعمل های فنی و روش تحقیق برای بررسی محصولات، شیوه های مراقبتی و درمانگران و پزشکان این حیطه
3. تشویق به انجام تحقیقات استراتژیک در زمینه طب سنتی و مکمل از طریق پشتیبانی و حمایت از طرح های تحقیقاتی بالینی در زمینه ایمتنی و اثربخشی رویکردهای درمانی و مراقبتی
4. توصیه به بکارگیری منطقی مکتب طب سنتی و مکمل از طریق ترویج بکارگیری مبتنی بر شواهد آن
5. واسطه گری و تسهیل در روند تبادل اطلاعات صحیح. از جمله این اقدامات تدوین استراتژی طب سنتی و مکمل سازمان بهداشت جهانی است.
در هر حال ، حرکت روبه جلو در زمینه تمایل به طب سنتی و مکمل طی دهه گذشته روند سریعی داشته است. بنابراین به منظور نهایی کردن استراتژی ده سال آینده، بررسی و تجزیه و تحلیل جریان تغییرات در وضعیت طب سنتی و مکمل در سراسر جهان لازم است.
منبع: راهبردهای طب سنتی سازمان جهانی بهداشت