بیخیالِ عدالت؛ جوری جایزه می‌دهیم تا همه راضی باشند!/ جایزه گرفته‌ها از جایزه نگرفته‌ها بیشتر شدند

به گزارش خبرنگار حوزه سینما و تلویزیون «خبرگزاری دانشجو»، آیین تجلیل از برگزیدگان برنامه های تلویزیون در ماه مبارک رمضان و تابستان با حضور علی دارابی، معاون سیما، حسن گروسی، نماینده مجلس، حضرت آیت الله جنتی دبیر شورای نگهبان و اهالی رسانه در تالار مولانا مرکز همایش های بین المللی صدا و سیما برگزار شد.

در این مراسم که برای تقدیر از برنامه های موفق سیما در سه ماهه اخیر برگزار می شد، در ابتدا به پاس سی و چهار سال فعالیت مستمر و مجاهدت در زمینه فرهنگ نماز و قرآن کریم، از معلم و مفسر قرآن کریم حضرت حجت الاسلام و المسلمین استاد قرائتی تقدیر بعمل آمد.

در این بخش دارابی ضمن تقدیر از استاد قرائتی، گفت: می توان ایشان را نمونه بارزی از شاگردی امام صادق علیه السلام بدانیم. که در تمام این سالها مجدانه برای فرهنگ قرانی کشور تلاش کرده اند و برنامه درسهایی از قرآن ایشان همواره در نظرسنجی جزو محبوب ترین و پربیننده ترین برنامه های معارفی سیمای ملی است.

در ادامه این برنامه که اجرای آن به عهده مرتضوی، مجری برنامه ضیافت شبکه قران در ماه مبارک رمضان بود، رامبد جوان، سیروس مقدم، حجت الاسلام و المسلمین علیرضا پناهیان، حاج مرتضی طاهری و سید کاظم احمدزاده به ایراد سخن پرداختند.

اما در بخش جوایز که با تکثر مفرط در تعداد همراه بود، ابتدا از قاریان، ذاکران و سخنرانان مذهبی کشور که کلام ایشان در ماه مبارک رمضان از سبمای ملی پخش می شد تقدیر و تشکر به عمل آمد. تعداد کثیری تقدیر و تشکر از کسانی که هر چند همواره جزو مؤثرترین و قابل احترام ترین افراد در برنامه های صدا و سیما بوده اند، اما در حقیقت ارتباط چندانی به ساخت و پرداخت برنامه های سیما پیدا نمی کنند و صرفاً یا بعنوان مهمان در برنامه ها حضور یافته‌اند و یا مراسم عمومی ایشان در هیئات مذهبی در تلویزیون پخش شده است. با پوزش از ساخت پر فیض این عزیزان اما گویی آن که صدا و سیما از فوتبالیست‌ها و والیبالیست‌های کشور به خاطر حضور در مسابقات ورزشی و پخش آن ها در سیما تقدیر و تشکر به عمل آورد!

البته این بخش از برنامه همانطور که انتظار می رفت با استقبال سرد تقدیر شوندگان روبرو شده و بزرگان این بخش اساساٌ در مراسم حاضر نشده بودند.

در بخش تقدیر از بهترین برنامه ها نیز هر چند تعداد قابل توجهی از برنامه های شایسته صدا و سیما دیده و تقدیر شدند اما باز هم رنگ و بوی نادیده گرفتن برخی برنامه ها و توجه مصلحت اندیشانه و کدخدامنشانه به برخی تقدیر و تشکر ها برای رعایت مساوات میان شبکه های مختلف دیده می شد. تا آنجا که در بخش سریال ها، از سریال "فاخته" شبکه دو نیز در کنار "مدینه" شبکه یک سیما تقدیر و تشکر به عمل آمد. حال آنکه این دو سریال نه به لحاظ محتوا، نه به لحاظ کیفیت ساخت و پرداخت، نه به لحاظ میزان بیننده و نه حتی میزان تاثیرکزاری در جامعه قابل قیاس با هم نبودند.

جایزه برگزیدگان بخش برنامه های افطار نیز همانند نظر سنجی «خبرگزاری دانشجو» در همین مورد، به دو برنامه "ماه عسل" و "ضیافت" رسید.

در بخش برنامه های ترکیبی نیز "جشن رمضان" و "طرح قرآنی 1448" حائز عنوان بهترین برنامه ها شدند. هر چند موفقیت چشمگیر جشن رمضان، انتخاب آن را بسیار محتمل و منطقی کرده بود، اما سایر انتخاب‌ها در این مورد شبهات فراوانی را بر جا گذاشت. شبهاتی که مشخصا در مورد نحوه انتخاب این برنامه ها و ملاک های انتخاب برنامه های شایسته به وجود آمد و مستلزم دفع شبهه از طرف برگزار کنندگان جشن است.

اما بخش جالب توجه دیگر این مراسم تقدیر از برنامه های سحرگاهی بود. جایی که تنها سه شبکه بصورت خاص به برنامه سازی پرداخته بودند و اتفاقاً هر سه نیز حائز تقدیر و سپاس به حساب امدند!

برگزیدگان حشن دیروز را مشاهده می کنید:

هر چند در غالب موارد، برگزیدگان مراسم به صورت معقول و منطقی انتخاب شده بودند اما یکی از شبهات اصلی باقی مانده این بود که اساساً ملاک های این انتخاب ها چه بود؟ بررسی انتخاب ها به خصوص در برخی بخش ها نشان می دهد که ملاک اصلی در برخی بخش ها میزان مخاطب با توجه اندک به کیفیت برنامه و در برخی بخش های دیگر کیفیت برنامه بدون توجه به میزان مخاطب بوده است. یقیناً اگر سیاستی واحد و متعادل در این خصوص اتخاذ می شد شاهد انتخابات شایسته تر و متناسب تر در خصوص برگزیدگان سیما در این دوره بودیم.

البته این نکته نیز هیچ گاه پاسخ نخواهد گرفت که اساساً چه نیازی به این همه تقدیر و تشکر برای فقط سه ماه از سال وجود دارد؟ و ملاک تعدادی برای تقدیر ها چه بود؟ و آیا تعداد زیاد تقدیر ها با این وضعیت بدون ضابطه ارزش تقدیر و برگزیده بودن یک برنامه را پایین نمی آورد؟ چگونه می شود که فرضا در یک بخش از میان چهار برنامه، دو برنامه حائز برتری می شوند و در بخش دیگر از سه برنامه موجود، هر سه شایسته تقیر به حساب می آیند؟! یا در بخش بهترین بازیگر زن دو نفر حائز عنوان شوند و در بخش بهترین بازیگیر مرد، یک نفر؟! و یا حتی تقدیر از دکور یک برنامه؟!

یقیناً انتخاباتِ این چنینی که پیرامون ضابطه های ان ها هیچ سخنی به میان نیامده، شائبه "تعدد جوایز برای راضی نگه داشتن طیف زیادی از همکاران" را بیشتر مورد توجه قرار می دهد. انتخاباتی که در آن تعداد جایزه بگیرها از جایزه نگرفته‌ها بیشتر شده و فقط معدودی از برنامه‌ها حائز عنوان برگزیده نشدند...!  

ضمن آن که با شناختی که از خطیبان مذهبی و ذاکران با اخلاص اهل بیت وجود دارد به یقین می توان گفت هیچ یک از این عزیزان نیازی به تقدیر در مراسم مذکور را نداشتند؛ آن هم تقدیری که همانطور که در بالا آمد ارتباط چندانی به سازمان صدا و سیما پیدا نکرده و لزوماً موجب فربه تر شدن این مراسم شده است.

نکته بعد آن که سیما با انتخاب "خندوانه" عملاً به صعف نفرط خود در حوزه طنز اعدراف کرد. چه آنکه خندوانه علیرغم شایستگی و موفقیت، جزو نوپا ترین و تازه ترین برنامه های سیما در حوزه طنز به حساب می آید که هنوز در حال نمایش است و به نوعی برنامه ای تابستانی- پاییزی به حساب می آید. ولی عملکرد ضعیف سیما در حوزه طنز کاری کرد که همین برنامه نوپا به تنهایی آبروی سیما در حوزه طنز در تابستان به حساب آید و شایسته تقدیر لقب بگیرد.

علی ای حال هر چند هیچگاه لزوم برگزاری چنین مراسمی فقط برای 3 ماه از سال، آن هم در حالی که مسئولین صدا و سیما همواره از قحطی بودجه سخن می گویند، و حتی با وجود جشنواره بزرگ صدا و سیما، هیچ گاه مشخص نشد، اما یقیناً می شد برنامه ای شایسته تر، عادلانه تر و ضابطه مند تر از مراسم دیروز ترتیب داد. نمی دانیم چرا مراسمی از این دست، انسان را یاد دیالوگی ار فیلم سینمایی دلشکسته و مرحوم خسرو شکیبایی می اندازد: اینا خودشون، خودشونو می گیرن، بعد خودشونم آزاد می کنن! بعدشم خودشون جشن می گیرن و به هم تبریک میگن..!