گزارش/
به گزارش خبرنگار اجتماعی «خبرگزاری دانشجو»؛ در کشور ما این اولین بار نیست که یک اقدام با سرو صدا و صرف هزینه های فراوان و بحث و جدل، بدون توجه به نظرات کارشناسی انجام می شود و پس از چند سال، چیزی که منتقدان همان اول به آن اذعان کرده بودند درست از آب در می آید. ادغام سازمان ملی جوانان با سازمان تربیت بدنی نیز یکی از همان تصمیماتی است که از همان اول می شد فهمید با شکست مواجه می شود اما مدیریتی که برمبنای آزمون و خطا و تجربه تصمیم می گیرد، باید بعد از تجربه به این نتیجه برسد.
اتفاقی که امروز افتاده و حتی همان ها که با ادغام این دو سازمان و تشکیل یک وزارت خانه موافق بودند، الان معترفند که وزارت ورزش و جوانان در زمینه جوانان هیچ توفیقی نداشته است.
وعده‌های زیبا اما اجرا نشدنی
زمانی که عباسی سکاندار وزارت ورزش و جوانان شد و معاونت و اداره کل های مختلف برای رسیدگی به امور جوانان در وزارت ورزش و جوانان ایجاد شد، بدبین ترین افراد به این ادغام هم به مخالفتشان شک کردند و کورسوی امیدی در دلشان روشن شد. این که بالاخره جوانان صاحب متولی شدند و می شد از یک نهاد خاص در مورد اقداماتی که باید برای آن ها انجام شود مطالبه داشت، چیزی بود که خیلی از منتقدان را راضی کرد. اما خود وزارتی ها بر این باور بودند که این مطالبه، مطالبه درستی نیست.
عباسی، وزیر سابق ورزش و جوانان هم بر این نکته تاکید دارد اما این اقدام یعنی تشکیل وزارت خانه را میمون می داند. او می گوید: همانطور که می دانید در دولت وزرا حق رای دارند وزارت ورزش و جوانان هم دارای وزیر شد و می تواند حق رای داشته باشد یعنی در همه تصمیمات دولت دخیل باشد.شما می دانید که هیچ کدام از معاونین رئیس جمهور حتی معاون اول حق رای ندارد و فقط هیئت وزیران باید رای بدهد. این که این وزارتخانه صاحب رای شد نکته مثبت آن بود»
اما عباسی به نکات منفی این امر نیز اشاراتی دارد: «این ادغام یک معایبی هم داشت و آن اینکه دو معاون رئیس جمهور می توانستند از دو منظر از دیدگاه رئیس جمهور به وزارتخانه های دیگر تاکید کنند. الان یک وزیر نمی تواند . معاون رئیس جمهور می توانست از ساختار رئیس جمهوری ورود کند. این موضوع است که باعث می شود از نظر اجرایی کار ضعیف شود. اقتدار دولت کمی کمتر شد. نکته دوم اینکه این دو تا سازمان یعنی سازمان ملی جوانان و سازمان تربیت بدنی به لحاظ عملکردهای اجرایی و وظایف هم سنخ نیستند. شاید به لحاظ نسل هم سنخ باشند. چون بیشترین مخاطبان ورزش جوانان هستند. اما به لحاظ عملکردی سنخیتی با هم ندارند. چون ورزش کاملاً عملیاتی است و وظیفه ای را که برای امور جوانان قرار دادند کاملاً ستادی است. به این دلیل در ذهن ناظران اجتماعی و فرهنگی این نقیصه نظام اجرا، تلقی می شود در صورتیکه این ربطی به نظام اجرا ندارد.
مثل اینکه به کسی بگویند یک ساختمان بساز و در کنارش مسئولیت نامه نوشتن را هم به او محول کنند معلوم است که اینها مثل هم نیست و با هم فرق دارد این اشکال شما نیست که این دو وظیفه هم سنخ نیستند...»
در دولت جدید اما خبری از این بهانه ها نبود. گودرزی، وزیر فعلی ورزش و جوانان بارها بر اقداماتشان در زمینه جوانان تاکید و معاون ساماندهی امور جوانان نیز از همان ابتدا برنامه هایی را جوانان تعیین کرد که خیلی ها به این بخش از وزارت خانه امیدوار شدند.
وعده هایی که محقق نشدنشان ظرف یک سال، نگرانی هایی را ایجاد کرده تا به آن جا که زمزمه نارضایتی در بین مجلسی ها هم شنیده می شود.
نماینده ها هم مانند مردم خواستار فعالیت ها و برنامه هایی هستند که نتایج آن در جامعه محسوس باشد؛ اتفاقی که جز در مواردی نیفتاده است.
در همین رابطه، عضو کمیسیون اجتماعی مجلس در مورد عملکرد وزارت ورزش و جوانان در حوزه جوانان ابراز نگرانی می کند و می گوید: «متاسفانه این بخش در این وزارتخانه مغفول مانده و جدی گرفته نمی‌شود؛ که همین امر موجی از نگرانی را در جامعه ایجاد کرده است.
دولت باید وزارت ورزش و جوانان یا وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی را به عنوان متولی اصلی، در این حوزه تعیین نماید و از آن بخواهد که با اطلاعات و آمار دقیق در این عرصه وارد شده و نتایج آن‌را اعلام کند.
عضو فراکسیون ورزش مجلس شورای اسلامی، ادامه می دهد: متاسفانه تاکنون گزارشی درباره فعالیت‌ها و برنامه‌های جدید وزارت ورزش و جوانان که انجام آن در جامعه محسوس باشد ارائه نشده که همین امر مشکلات زیادی برای جوانان از جهت بیکاری و نبود برنامه‌ای مدون، پدید آورده است.»
برنامه‌هایی زیبا برای اجرا نشدن!
به جملات زیر دقت کنید: "در حوزه ازدواج به دنبال ساماندهی هستیم"؛ "با بانک ها در مورد صدور کارت جهیزیه مذاکره خواهیم کرد"؛ "کارگروه طلاق در وزارت ورزش ایجاد خواهد شد"؛ "کارگروه اشتغال جزو کمیته‌های تخصصی برنامه ساماندهی جوانان است و قصد داریم به طور جدی با همکاری وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی وارد حوزه اشتغال شویم"...
این جمله ها، در گزارش عملکرد یک ساله گلزاری، معاون ساماندهی امور جوانان وزارت ورزش و جوانان آمده است. وعده هایی که در ابتدای استقرار وی در این معاونت نیز کم و بیش مطرح می شد و الان بعد از گذشت این مدت طولانی، همچنان در حد وعده و تلاش برای محقق شدن است! از حق نباید گذشت که در این مدت، مشکل وام ازدواج جوانان تا حد زیادی مرتفع شده اما این اقدام، آن قدر در دریای مشکلات مربوط به جوانان محلول است که شاید خیلی به چشم نیاید.
اخیرا اظهارات دیگری هم از سوی مسئولین این معاونت شنیده می شود. زمزمه این که دولت در صدد جداسازی ورزش از جوانان است و بازگشتن به دوره ی قبل از تشکیل وزارت ورزش و جوانان، چیزی است که بعد از ناکامی های پی در پی وزارت ورزش و جوانان در بخش جوانان و بالا گرفتن انتقادات مطرح شد.
البته نباید از این نکته غافل بود که متولی جوانان در کشور، تنها بخش جوانان وزارت ورزش و جوانان نیست و این که بخواهیم تمام انتظارات بخش جوانان را از وزارت ورزش داشته باشیم، انتظار بی جاییست اما کمترین توقع از این بخش وزارتخانه، ایجاد هماهنگی بین دستگاه هاییست که در زمینه جوانان فعالیت می کنند. اتفاقی که تا به امروز نیفتاده و شاهد مثالش هم می تواند تشکیل نشدن شورای عالی جوانان و عدم توانایی وزیر در جمع کردن اعضای این شورا گرد هم باشد!
به همین منظور، وزیر ورزش پیگیر لایحه شفاف سازی وظایف دستگاه هاست که این یکی برنامه هم، به سایر برنامه های مربوط به جوانان می پیوندد که فعلا به دلیل نبودن دغدغه در بین مسئولان وزارت ورزش، فعلا خبری از پیشرفت آن نیست.
باید دید بالا رفتن حجم انتقادات از وزیر ورزش در بخش جوانان و مطرح شدن زمزمه ی جداسازی بخش جوانان از این وزارتخانه، موجب برکناری مدیران این بخش و اتخاذ تصمیمات جدی تر در زمینه بهبود وضع جوانان خواهد شد یا خیر!
ارسال نظرات